Ulica Powsińska w Warszawie

ulica w Warszawie

Ulica Powsińska – ulica w warszawskiej dzielnicy Mokotów,

Ulica Powsińska w Warszawie
Sadyba
Ilustracja
Ulica Powsińska na wysokości skrzyżowania z ul. św. Bonifacego
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Miejscowość

Warszawa

Długość

1,8 km

Przebieg
światła 0 ul. Augustówka, ul. Nałęczowska →
ul. Wiertnicza,
130 ul. Ojcowska
światła 270 ul. Okrężna
390 ul. Morszyńska
410 Fosa Legionów Dąbrowskiego
590 Fosa Legionów Dąbrowskiego
światła 730 ul. Okrężna
865 ← ul. Zielona, ul. Orężna →
światła 930 ul. Goraszewska
światła 1000 ul. św. Bonifacego
1420 ul. Limanowskiego
światła 1780 ul. Czerniakowska,
← ul. Gołkowska, ul. Idzikowskiego →
Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Ulica Powsińska w Warszawie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Ulica Powsińska w Warszawie”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ulica Powsińska w Warszawie”
Ziemia52°11′12,0″N 21°03′51,0″E/52,186667 21,064167

Jest częścią Wisłostrady i główną ulicą Sadyby. Od północy jest przedłużeniem ul. Czerniakowskiej w kierunku Wilanowa, po czym przechodzi w ul. Wiertniczą. Ulica jest dwujezdniowa i dysponuje 3 pasami ruchu w każdym kierunku.

Historia edytuj

W XIX wieku prowadziła tędy polna droga w kierunku Wilanowa, choć wybudowany przez Rosjan po powstaniu styczniowym Fort IX Twierdzy Warszawa, znajdujący się prawie na osi dzisiejszej ul. Powsińskiej, kazał omijać te okolice.

W 1891 r. Henryk Huss, inżynier i Wiktor Magnus, specjalista od parcelacji, założyli spółkę w celu budowy kolejki do Wilanowa. Wilanowska Kolej Wąskotorowa została uruchomiona w roku 1892, jej tory biegły Wzdłuż Kanału Bernardyńskiego (tam, gdzie dziś biegnie ulica Przy Bernardyńskiej Wodzie) do ul. Powsińskiej. Wilanów na przełomie wieków był celem niedzielnych wycieczek Warszawiaków. Od 1894 r. wygodna kolejka wąskotorowa woziła wycieczkowiczów z placu Unii Lubelskiej ul. Powsińską przez Wilanów i Konstancin do Piaseczna[1].

Południowe dzielnice Warszawy, w tym Czerniaków i Siekierki zostały przyłączone do Warszawy w 1916 r. Ulica Powsińska na odcinku na południe od ulicy św. Bonifacego została przebita po II wojnie światowej. W północnej części jeszcze we wczesnych latach 70. XX wieku była wybrukowana kocimi łbami. 11 listopada 1973 r. w ramach budowy drugiej jezdni Wisłostrady zlikwidowano linię tramwajową biegnącą ulicami Goworka, Spacerową, Gagarina, Czerniakowską i Powsińską. Trasą tą przed 1973 r. jeździły trolejbusy (m.in. linii 52) oraz tramwaje nr 2, 14 i 36.

Ulica dwukrotnie przecina fosę Fortu Czerniaków.

Ważniejsze obiekty edytuj

Przypisy edytuj

Linki zewnętrzne edytuj