Uniwersytet Helsiński

publiczna szkoła wyższa
(Przekierowano z Uniwersytet w Helsinkach)

Uniwersytet Helsiński (fiń. Helsingin yliopisto, szw. Helsingfors Universitet) – największy uniwersytet w Finlandii (32 tys. studentów i 7,6 tys. pracowników). Wykłady odbywają się w językach fińskim i szwedzkim. Kobiety stanowią ok. 63% studentów[1].

Uniwersytet Helsiński
Helsingin yliopisto
Helsingfors universitet
Universitas Helsingiensis
University of Helsinki
Godło
Ilustracja
Front głównego budynku uniwersytetu
Data założenia

1640

Typ

publiczna

Państwo

 Finlandia

Adres

P.O. Box 33 (Fabianinkatu 18)
FI-00014 University of Helsinki

Liczba pracowników

7553 (2016)[1]

Liczba studentów

32 033 (2016)[1]

Rektor

Jari Niemelä

Członkostwo

Socrates-Erasmus
UNICA
Europaeum
Utrecht Network
League of European Research Universities

Położenie na mapie Finlandii
Mapa konturowa Finlandii, blisko dolnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Uniwersytet Helsiński”
Ziemia60°10′10″N 24°57′00″E/60,169444 24,950000
Strona internetowa

Uczelnia została założona 26 marca 1640 w Turku, jako Akademia Królewska pod patronatem władz Szwecji. Składała się z czterech wydziałów: filozofii, prawa, teologii i medycyny. Studenci rozpoczynali naukę na Wydziale Filozofii, a następnie mogli ją kontynuować w jednej z pozostałych jednostek. Wykładowcami w tym okresie byli m.in. Henrik Gabriel Porthan, teolog Johannes Gezelius, chemik Johan Gadolin i lekarz Elias Tillandz.

Po powstaniu Wielkiego Księstwa Finlandii, w 1828 roku uczelnia została przeniesiona z Turku do Helsinek i, jako Imperialny Uniwersytet Aleksandra, stała się częścią systemu edukacyjnego Imperium Rosyjskiego. Równocześnie stała się centrum tworzących się fińskich ruchów niepodległościowych, rozwijanych m.in. przez Johana Wilhelma Snellmana, Johana Runeberga, Zachariasa Topeliusa, czy Eliasa Lönnrota.

W 1917 roku, po uzyskaniu niepodległości przez Finlandię, uczelnia przyjęła obecną nazwę. O jej wysokim poziomie naukowym świadczy fakt, że jednym z pierwszych laureatów Medalu Fieldsa był Lars Ahlfors. Na uczelni pracowało dwóch noblistów: w 1945 roku biochemik Artturi Virtanen otrzymał nagrodę Nobla w dziedzinie chemii, a w 1967 neurofizjolog Ragnar Granit został laureatem nagrody Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny.

Struktura organizacyjna edytuj

  • Wydział Rolnictwa i Leśnictwa
  • Wydział Humanistyczny
  • Wydział Pedagogiczny
  • Wydział Nauk Biologicznych i Środowiskowych
  • Wydział Prawa
  • Wydział Medycyny
  • Wydział Farmacji
  • Wydział Nauk Ścisłych
  • Wydział Nauk Społecznych
  • Wydział Teologii
  • Wydział Weterynarii

Przypisy edytuj

  1. a b c The Uni­versity of Hel­sinki in Brief. [w:] Oficjalna strona internetowa uniwersytetu [on-line]. [dostęp 2018-01-29]. (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj