Viola sempervirens

Viola sempervirens Greene – gatunek roślin z rodziny fiołkowatych (Violaceae). Występuje naturalnie w Kanadzie (w prowincji Kolumbia Brytyjska) oraz Stanach Zjednoczonych (na Alasce, w Kalifornii, Idaho, Oregonie i stanie Waszyngton). W całym swym zasięgu jest gatunkiem najmniejszej troski, ale regionalnie – na Alasce – jest krytycznie zagrożony.

Viola sempervirens

Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	różopodobne
Rząd	malpigiowce
Rodzina	fiołkowate
Rodzaj	fiołek
Gatunek	Viola sempervirens
Nazwa systematyczna
Viola sempervirens Greene Pittonia 4: 8 (1899)
Synonimy
Viola sarmentosa Douglas Viola sempervirens subsp. orbiculoides M.S.Baker Viola sempervirens subsp. typica M.S.Baker

Morfologia

Liście

Kwiat

Pokrój

Bylina dorastająca do 10–30 cm wysokości. Tworzy zielone lub czerwonawe, liściaste rozłogi, czasem ukorzeniające się w węzłach, z wiekiem stają się zdrewniałe. Łodyg jest od jednej do pięciu, są wyprostowane, rozłożyste, nagie lub słabo owłosione, wyrastają z tegorocznych lub zeszłorocznych pędów, na zwykle pionowych, mięsistych kłączach, ukorzeniają się i tworzą rozety na ich końcach lub w ich pobliżu. Ukorzenione rozety często przybierają mięsistą formę i powstają z niej nowe łodygi.

Liście

Są wiecznie zielone. Liście odziomkowe są od jednego do sześciu (sporadycznie do dziesięciu), ich blaszka liściowa ma kształt od okrągłego do owalnego, mierzy 1–4,5 cm długości oraz 2–3,9 cm szerokości, jest karbowana na brzegu, ma nasadę od sercowatej do ściętej i tępy lub nagle zaostrzony wierzchołek, jej powierzchnia jest naga lub z rozproszonym owłosieniem na jednej lub obu stronach, często z purpurowymi plamkami, ogonek liściowy jest nagi i osiąga 2–16 cm długości, przylistki są od deltoidalnych do owalnych lub równowąsko lancetowatych, całobrzegie lub gruczołowato ząbkowane na brzegu, o ostrym lub długo spiczastym wierzchołku. Liście łodygowe są podobne, lecz blaszka liściowa mierzy 1,2–2,2 cm długości i szerokości, mają krótsze ogonki liściowe (0,3–3 cm długości), a przylistki są od deltoidalnych do lancetowatych, całobrzegie lub skąpo ząbkowane na brzegu.

Kwiaty

Pojedyncze, osadzone na nagich szypułkach o długości 5-10 cm, wyrastających z kątów pędów. Mają działki kielicha o kształcie od lancetowatego do owalnie lancetowatego. Płatki mają cytrynowożółtą barwę na obu powierzchniach, trzy płatki dolne (czasami również dwa górne) mają brązowo-fioletowe żyłki, dwa boczne są brodate, najniższy płatek mierzy 8-17 mm długości, posiada garbatą ostrogę o długości 1-2,5 mm i żółtej lub białawej barwie. Główka słupka jest brodata.

Owoce

Nagie torebki z purpurowymi plamkami, mierzące 5-8 mm długości, o kształcie od kulistego do jajowatego. Nasiona maja brązową barwę z purpurowymi przebarwieniami, osiągają 2–2,5 mm długości.

Gatunki podobne

Roślina ze względu na wyprostowany, rozłożysty pokrój jest podobna do V. walteri. Z kolei jej liściaste łodygi przypominają liściaste rozłogi fiołka wonnego.

Biologia i ekologia

Rośnie w lasach – w Kalifornii przeważnie w towarzystwie sekwoi wieczniezielonej, natomiast w Oregonie i stanie Waszyngton, daglezji zielonej. Występuje na wysokości od 30 do 1400 m n.p.m. Kwitnie od stycznia do lipca.

Liczba chromosomów 2n = 24, 48.

Zobacz też

• Lista gatunków z rodzaju fiołek