Wano Muradeli (gruz. ვანო მურადელი – Owannes Muradian, ros. Вано Ильич Мурадели, ur. 11 marca?/24 marca 1908 w Gori, zm. 14 sierpnia 1970 w Tomsku) – kompozytor radziecki pochodzenia gruzińskiego.

Wano Muradeli
ვანო მურადელი
Imię i nazwisko

Owannes Muradian

Data i miejsce urodzenia

6 kwietnia 1908
Gori

Data i miejsce śmierci

14 sierpnia 1970
Tomsk

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor

Odznaczenia
Ludowy Artysta ZSRR Nagroda Stalinowska Nagroda Stalinowska Ludowy Artysta ZSRR Ludowy Artysta RFSRR Zasłużony Działacz Sztuk RFSRR
Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Pracy Medal „Za ofiarną pracę w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal „W upamiętnieniu 800-lecia Moskwy”

Życiorys edytuj

Pochodził z ormiańskiej rodziny, zamieszkałej w Gruzji. W młodości był przekonanym stalinistą, zmienił ormiańską końcówkę nazwiska „ian” (Muradian) na „eli” (Muradeli), by upodobnić je do nazwisk gruzińskich, np. Dżugaszwili.

Po ukończeniu w roku 1931 Konserwatorium w Tbilisi w klasie kompozycji kontynuował studia w Konserwatorium Moskiewskim u Nikołaja Miaskowskiego i Borysa Szechtera, które ukończył w roku 1938.

W latach 1939–1948 był przewodniczącym komitetu organizacyjnego Związku Kompozytorów ZSRR. W okresie wojny 1942–1944 był kierownikiem artystycznym Centralnego Zespołu Floty Wojennej ZSRR.

Po ukończeniu studiów skomponował wiele utworów o charakterze propagandowym, jak symfonia pamięci Kirowa (1938), poemat-kantata Wodzowi (1939), uwertura uroczysta na cześć 50 urodzin Mołotowa (1940), pieśń-toast ku czci Stalina (1941), pieśń Nas wiodła wola Stalina (1945) i in. Za Drugą Symfonię (1944, przerobiona 1945) otrzymał Nagrodę Stalinowską II stopnia. W roku 1942 został członkiem WKP(b).

Mimo gorliwego okazywania lojalności Muradeli stał się wraz z Siergiejem Prokofjewem, Dmitrijem Szostakowiczem i innymi kompozytorami przedmiotem uchwały KC WKP(b) z dnia 10 lutego 1948 o operze Wielka Przyjaźń i został zaliczony do twórców-formalistów.

Usiłując powrócić do łask, skomponował Hymn Międzynarodowego Związku Studentów” (1949), pieśń „Moskwa-Pekin (1950), za co otrzymał 1951 powtórnie Nagrodę Stalinowską II stopnia.

Po śmierci Stalina (1953) i ukazaniu się uchwały KC KPZR z dnia 25 maja 1958 „O naprawie błędów w ocenie opery Wielka Przyjaźń został uwolniony od zarzutów i nagrodzony tytułem Ludowego Artysty ZSRR.

Zmarł w Tomsku, pochowany został w Moskwie na Cmentarzu Nowodziewiczym[1]

Wybrana muzyka filmowa edytuj

Filmy animowane edytuj

Przypisy edytuj

Linki zewnętrzne edytuj

  • Lista utworów
  • В. Мурадели. Из моей жизни. Музыка. 1970.
  • Вано Мурадели. Воспоминания и статьи. Сост. А.Д. Скоблионок и И.Е. Олинской. М., 1983.