Świadkowie Jehowy w Syrii
Świadkowie Jehowy w Syrii – społeczność wyznaniowa w Syrii, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy.
| Państwo | |
|---|---|
| Liczebność (2011) |
kilkaset |
| Liczba zborów (2011) |
kilkadziesiąt |
| Rozpoczęcie działalności |
W 2011 roku społeczność Świadków Jehowy w Syrii liczyła kilkuset głosicieli. Od 1964 roku ich działalność w tym kraju jest zdelegalizowana i prowadzą ją nieoficjalnie, z tego powodu szczegółowa liczebność członków wyznania nie jest podawana do wiadomości publicznej. Obecnie sprawozdanie z działalności w tym kraju dołączane jest do ogólnego z 33 krajów, gdzie działalność Świadków Jehowy jest ograniczona prawnie lub zakazana. Zebrania religijne odbywają się w mieszkaniach prywatnych z zachowaniem środków ostrożności[a]. Wyznawcy są brutalnie prześladowani.
HistoriaEdytuj
PoczątkiEdytuj
W 1924 roku w Bejrucie w Libanie otworzono Biuro Oddziału, które nadzorowało działalność ewangelizacyjną również na terenie Syrii[1]. Pierwszym nadzorcą był Syryjczyk, profesor, który zrezygnował z pracy edukacyjnej, by koordynować działalność[2].
W 1925 roku Alexander Hugh Macmillan z Biura Głównego Towarzystwa Strażnica wygłaszał przemówienia w Damaszku. W 1930 grupy wyznawców działały w Damaszku i Aleppo, w którym powstało Biuro Oddziału Towarzystwa Strażnica.
W 1936 roku Świadkowie Jehowy z Libanu – Yousef Rahhal i Najib Salem – rozpoczęli działalność kaznodziejską na terenie Syrii. Sprzęt nagłaśniający przewieziony ze Stanów Zjednoczonych, zamocowano na samochodzie, a nagrane wykłady biblijne słyszane były z odległości 10 kilometrów.
W 1940 roku Ibrahim Atiyeh rozpoczął tłumaczenie „Strażnicy” na język arabski, a Najib Salem wykonywał cztery odręczne kopie i przesyłał głosicielom w Palestynie, Syrii i współwyznawcom w Egipcie. Do Syrii przybyli też Świadkowie Jehowy z Cypru – małżeństwo Laghakos, mówiące po grecku, którzy wcześniej musieli opuścić Egipt. Prowadzili działalność kaznodziejską na terenie całej Syrii.
W 1942 roku aresztowano kilkunastu Świadków Jehowy i skonfiskowano im publikacje religijne. Pionierzy Jamil Sfeir oraz małżeństwo Lagakos krzewili religię w okolicach Aleppo, a na północy kraju w Amar El Hussan powstał mały zbór. Zebrania zborowe organizowano w Damaszku. W 1943 roku Świadkowie Jehowy dotarli do większości syryjskich miast i wiosek. Niekiedy na odległe tereny około 30 osób wyruszało samochodami lub autobusem. W roku 1945 Syryjczyk Świadek Jehowy ze Stanów Zjednoczonych prowadził działalność kaznodziejską wśród krewnych i wkrótce w wioskach Antylibanu powstały grupy Świadków Jehowy. Do Allepo i Damaszku skierowano pionierów. W 1949 roku w Syrii było 36 głosicieli.
31 grudnia 1951 roku 82 syryjskich głosicieli odwiedził Nathan H. Knorr. W stolicy, w małym zborze, działało 12 głosicieli, pozostali skupieni byli w dwóch innych zborach w Aleppo i w Amar El Hussan. Do Syrii przybyli misjonarze Biblijnej Szkoły Strażnicy – Gilead. W 1952 roku liczba Świadków Jehowy wyniosła 89 osób. Rozpoczęły się aresztowania. Misjonarze i inni obcokrajowcy zmuszeni byli przenieść się do Libanu[3].
W 1955 roku liczba głosicieli wynosiła 114, a w roku 1963 w 4 zborach – 128.
Zakaz działalnościEdytuj
W 1964 roku rząd zakazał działalności Świadków Jehowy, mylnie nazywając ich organizacją syjonistyczną. Władza od tego czasu próbuje ich dyskredytować, jednak poszczególni członkowie nadal praktykowali swoje wyznanie w mieszkaniach prywatnych. W 1967 roku w mieście Halab została aresztowana wraz z rodzicami Sona Haidostian. Pięć miesięcy trzymano ich w więzieniu, po czym wydalono za granicę, nie pozwalając zabrać żadnych rzeczy.
W 1969 roku w Syrii działało 146 Świadków Jehowy. W 1975 liczba głosicieli wynosiła 203 osoby w 7 zborach.
W 1997 roku rząd Syrii nakazał aresztowanie Świadków Jehowy za zgromadzanie się na spotkaniach religijnych w swoich domach. W 1999 roku niektórzy wyznawcy zostali poddani torturom, a wielu zostało uwięzionych z powodu swej przynależności religijnej. Rok później nastąpiła kolejna seria aresztowań Świadków Jehowy; ich wyznanie i ich publikacje wciąż były przez syryjski rząd zakazane.
W latach 2004–2011 przeprowadzono przeszukiwania domów w poszukiwania literatury religijnej. Świadkowie Jehowy nie mogli być zatrudnieni przez placówki finansowane z budżetu państwa. Ponadto, zgodnie z ogólnymi przepisami, Świadkowie Jehowy nie mogli opuszczać kraju, a chociaż prozelityzm nie był oficjalnie zabroniony, to nakładano na nich grzywny i kary pięciu lat pozbawienia wolności.
W styczniu i lutym 2009 roku zatrzymano kilkoro wyznawców przybyłych z Libanu, bezskutecznie nakazując im podpisania dokumentu o wyrzeczeniu się swojej religii.
W 2010 roku Amnesty International zorganizowała akcję pisania listów do władz w sprawie więzionego w Syrii Świadka Jehowy Nadera Nseira. W maju tego samego roku służby bezpieczeństwa zatrzymały i deportowały amerykańskiego i dwóch szwedzkich Świadków Jehowy za rozpowszechnianie Biblii w Aleppo[4].
Wielu Syryjczyków zostało Świadkami Jehowy poza granicami kraju[5][6][7].
Świadkowie Jehowy wydają publikacje w języku arabskim, również w dialekcie syryjskim. W tym dialekcie dostępny jest także oficjalny serwis internetowy – jw.org[8].
UwagiEdytuj
PrzypisyEdytuj
- ↑ Rocznik Świadków Jehowy 2017, Towarzystwo Strażnica, 2016, s. 90.
- ↑ 1926 Year Book IBSA, Watchtower, 1926, s. 107 (ang.).
- ↑ Watchtower, Życiorys. Miltiadis Stavrou: „Odczuwaliśmy opiekę i kierownictwo Jehowy”, jw.org [dostęp 2022-04-01].
- ↑ Amnesty International, Syria: Detaind Jehovah's Witness At Risk of Torture: Nader Nseir, amnesty.org, 2010 [dostęp 2015-10-25] (ang.).
- ↑ * Uffe Bregendahl, Jehovas Vidner går målrettet efter flygtninge: - Vi har jo foldere på alle mulige sprog, tnyheder.tv2.dk, 6 stycznia 2018 [dostęp 2018-01-11] (duń.).
- ↑ Uffe Bregendahl, "شهود يهوه".. نشاط تبشيري بين اللاجئين في فرنسا, eqtsad.net, 12 grudnia 2015 [dostęp 2018-01-11] (arab.).
- ↑ Watchtower, Uchodźcy przebywający w największym w Europie ośrodku dla imigrantów spotykają się z serdecznym przyjęciem przez Świadków Jehowy, jw.org, 22 listopada 2017 [dostęp 2018-01-11].
- ↑ Watchtower, JW.org (arabski [Syria]), jw.org [dostęp 2018-11-12] (arab.).
BibliografiaEdytuj
- Świadkowie Jehowy – głosiciele Królestwa Bożego, s. 541
- „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”: 1 września 2001, s. 22-26; 1 czerwca 1952, s. 328–332 (ang.)
- Rocznik Świadków Jehowy 1980, s. 162–204 (ang.)
- Muhammad Harb, Abdul Sami Hrawi, Gabriel Farah, Global Freemasonry in the balance of Islam – Jehovah's Witnesses in the balance, Faculty of Theology in Cairo, (1407 AH /1987), 1987 (arab.).
Linki zewnętrzneEdytuj
- International Religious Freedom Report 2004. state.gov. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-19)].
- International Religious Freedom Report 2010. state.gov. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-13)].
- Responses to Information Requests: SYR104649.E, Immigration and Refugee Board of Canada (ang.)
- Religion by Location: Syria, continued..., adherents.com [dostęp 2008-05-28] [zarchiwizowane z adresu 2008-02-12] (ang.).
- Report on International Religious Freedom Syria 1999
- International Religious Freedom Report: Syria 2003
- Document - Syria: Detained Jehovah's Witness at risk of torture: Nader Nseir, amnesty.org [dostęp 2010-07-31] [zarchiwizowane z adresu 2011-09-07].