Hydroksowęglan magnezu

związek chemiczny
(Przekierowano z 4MgCO3·Mg(OH)2)

Hydroksowęglan magnezu (zasadowy węglan magnezu), Mg5(OH)2(CO3)4nieorganiczny związek chemiczny, hydroksosól węglanu magnezu i wodorotlenku magnezu.

Hydroksowęglan magnezu
Hydromagnezyt
Mg5(OH)2(CO3)4·4H2O
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

Mg5(OH)2(CO3)4

Inne wzory

4MgCO3·Mg(OH)2

Masa molowa

395,58 g/mol

Wygląd

biały lub prawie biały, bezwonny, higroskopijny, krystaliczny proszek

Minerały

artynit: Mg5(OH)2(CO3)4·3H2O
hydromagnezyt: Mg5(OH)2(CO3)4·4H2O
dypingit: Mg5(OH)2(CO3)4·5H2O

Identyfikacja
Numer CAS

56378-72-4[1]; 39409-82-0[2]

PubChem

9865481

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC

A02 AA01

Uwodniony hydroksywęglan magnezu znany jest pod nazwą „magnezja biała” (łac. magnesia alba)[5][a]. Występuje naturalnie jako minerały: artynit (trihydrat)[7], hydromagnezyt (tetrahydrat)[8] i dypingit (pentahydrat)[9].

Właściwości edytuj

Otrzymywanie edytuj

Hydroksywęglan magnezu otrzymać można w wyniku dodawania sody do roztworu siarczanu magnezu[5]. Może też być strącany z roztworów innych soli magnezu węglanami innych litowców[10].

Zastosowanie edytuj

  • wypełniacz do farb[5]
  • odtrutka po spożyciu kwasów i związków metali[5]
  • puder[5]
  • we wspinaczce – zapobiega ślizganiu się spoconych dłoni i palców po chwytach (oprócz magnezji w proszku stosowana jest również magnezja w płynie – zawiesina magnezji w alkoholu z dodatkiem kalafonii)
  • w sporcie, a zwłaszcza w atletyce – zapobiega ześlizgiwaniu się spoconych dłoni z gryfów, drążków i innych przyrządów gimnastycznych

Użycie medyczne[11] edytuj

Zasadowy węglan magnezu jako substancja do stosowania w lecznictwie ma swoją monografię szczegółową w Farmakopei Polskiej VIII pod nazwą łac. Magnesii subcarbonas levis i Magnesii subcarbonas ponderosus oraz w Farmakopei Polskiej VI pod nazwą łac. Magnesii carbonas[3][12].

Hydroksywęglan magnezu stosuje się leczniczo w uzupełnianiu obniżonej ilości magnezu w organizmie co objawia się kurczami mięśni i drętwieniu kończyn, bólem mięśni, przewlekłym zmęczeniem, nadmierną pobudliwością nerwową, zaburzeniami snu. Ponadto używany jest w leczeniu wspomagającym zaburzeń rytmu serca i niewydolności serca z towarzyszącymi komorowymi zaburzeniami rytmu oraz jako składnik leków zobojętniających kwas żołądkowy i osmotycznych środków przeczyszczających[12].
Stosowany jest też profilaktycznie w okresie długotrwałego stosowania niektórych leków moczopędnych, w okresie stosowania doustnych środków antykoncepcyjnych, podczas kuracji odchudzających oraz w okresie wzmożonego wysiłku fizycznego.

Przeciwwskazania edytuj

Interakcje edytuj

Hydroksywęglan magnezu może zmniejszyć wchłanianie:

Wchłanianie magnezu z przewodu pokarmowego mogą zmniejszać:

Wydalanie z moczem nasilają:

Witamina B6 może nasilać działanie magnezu, natomiast dożylne podanie soli wapnia może jego działanie osłabiać.

Działanie niepożądane edytuj

Preparaty magnezu są na ogół dobrze tolerowane po podaniu doustnym. Mogą wystąpić niezbyt często zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego, takie jak biegunka, nudności lub wymioty.

Dawkowanie edytuj

Profilaktycznie:

  • 600 mg, 3 razy na dobę

Leczniczo:

  • dawkowanie indywidualne; w celu uzupełnienia niedoboru magnezu zwykle 1,5 g, 3 razy na dobę; przeczyszczająco 2–4 g, 2 razy na dobę

Preparaty edytuj

  • Tabletki Magnezin (Polfa Grodzisk)

Uwagi edytuj

  1. Nazwa „magnezja biała” (magnesia alba) może odnosić się także do węglanu magnezu, MgCO3[6].

Przypisy edytuj

  1. a b Magnesium carbonate hydroxide (nr 467480) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski.
  2. Magnesium carbonate hydroxide. [w:] Chemical Book [on-line]. [dostęp 2014-09-04].
  3. a b Farmakopea Polska VIII, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2008, s. 3491, ISBN 978-83-88157-53-0.
  4. Hydroksowęglan magnezu (nr 467480) (ang.) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Stanów Zjednoczonych.
  5. a b c d e Jerzy Chodkowski (red.): Mały słownik chemiczny. Wyd. V. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1976.
  6. węglan magnezowy. W: Encyklopedia techniki. Chemia. Warszawa: WNT, 1965.
  7. Artinite. [w:] mindat.org [on-line]. [dostęp 2014-09-04].
  8. Hydromagnesite. [w:] mindat.org [on-line]. [dostęp 2014-09-04].
  9. Dypingite. [w:] mindat.org [on-line]. [dostęp 2014-09-04].
  10. Węglan magnezu MgCO3. [dostęp 2010-06-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-09-13)]. (pol.).
  11. Karta charakterystyki produktu leczniczego Magnezin dostępna dla pacjenta. [dostęp 2011-09-09]. (pol.).
  12. a b Farmakopea Polska VI, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2002, s. 1176, ISBN 83-88157-18-3.

Bibliografia edytuj