Wodorotlenek magnezu

Wodorotlenek magnezu, Mg(OH)
2 – nieorganiczny związek chemiczny magnezu z grupy wodorotlenków.

Wodorotlenek magnezu

Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) wodorotlenek magnezu Inne nazwy i oznaczenia brucyt
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	Mg(OH)2
Masa molowa	58,33 g/mol
Wygląd	białe ciało stałe
Minerały	brucyt
Identyfikacja
Numer CAS	1309-42-8
PubChem	14791
DrugBank	DB09104
Właściwości Gęstość 2,38 g/cm³ (20 °C); ciało stałe Rozpuszczalność w wodzie 6,9 mg/dm³ (20 °C) w innych rozpuszczalnikach rozcieńczone kwasy Temperatura rozkładu 350 °C
Niebezpieczeństwa Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Na podstawie podanej karty charakterystyki Uwaga Zwroty H H315, H319, H335 Zwroty P P261, P305+P351+P338 Europejskie oznakowanie substancji oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne Na podstawie podanej karty charakterystyki Drażniący (Xi) Zwroty R R36/37/38 Zwroty S S26 NFPA 704 Na podstawie podanego źródła 0 1 0   Numer RTECS OM3570000 Dawka śmiertelna LD50 8,5 g/kg (szczur, doustnie)
Podobne związki
Inne kationy	Ca(OH)2 Ba(OH)2 NaOH
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Charakterystyka

W temperaturze pokojowej jest substancją stałą, drobnokrystaliczną o białej barwie, bardzo słabo rozpuszczalną w wodzie – w 100 g wody rozpuszcza się 4,8×10⁻⁴ g Mg(OH)₂. Nie jest żrący, daje odczyn słabo alkaliczny (pH 9,5–10,5). Jest emulgatorem o symbolu E528. Wchodzi w skład kamienia kotłowego osadzającego się w kotłach, pralkach itp. W podwyższonej temperaturze stopniowo ulega dehydratacji do tlenku magnezu.

Otrzymywanie i powstawanie

Można go otrzymać:

• w reakcji tlenku magnezu z wodą:

MgO + H₂O → Mg(OH)₂

• w reakcji mocnych zasad z rozpuszczalnymi solami magnezu, np.:

MgCl₂ + 2NaOH → Mg(OH)₂↓ + 2NaCl

Powstaje także (obok MgO) na powierzchni metalicznego magnezu na powietrzu oraz w wyniku reakcji magnezu z gorącą wodą (>70 °C).

Występowanie

W przyrodzie wodorotlenek magnezu występuje w postaci minerału brucytu.

Postaci handlowe

Gatunek	Nazwa handlowa	Gęstość nasypowa (g/dm³)	Zastosowanie
ciężki	Magnesia 727	350–400	farmacja
ciężki	Magnesia 728	350–400	chemiczno-techniczne
ciężki	Magnesia 725	500	farmacja
ciężki	Magnesia 725FR	500–550	środki uniepalniające
pasta	Magnesia 723	Mg(OH)2 29–33%	farmacja
ciężki	Magnesia 7251	500	chemiczno-techniczne
granulowany	Maggran MH	–	farmacja

Zastosowanie

• preparaty kosmetyczne (wymagające środowiska zasadowego), np. pasty do zębów
• w medycynie jako tzw. mleko magnezjowe (zawiesina wodorotlenku magnezu w wodzie)
• w przemyśle znalazł zastosowanie w procesie rafinacji cukru
• w niewielkich ilościach stosuje się go w wyrobach kakaowych i czekoladowych (jako E528)

Zastosowania farmakologiczne

Wodorotlenek magnezu stosuje się w preparatach zapobiegających nadkwasocie. W postaci czystej reaguje z kwasem solnym w żołądku i podnosi pH soku żołądkowego do wysokich wartości (powyżej 5), dlatego najczęściej jest stosowany w preparatach złożonych łącznie z mniej zasadowym wodorotlenkiem glinu, który działa słabo zobojętniająco, ale bardziej długotrwale. Uzyskuje się w ten sposób korzystniejsze właściwości zobojętniające i koryguje niepożądane działanie zapierające powstających w jelitach soli glinu (bo z kolei sole magnezu działają przeczyszczająco).

Tę mieszankę stosuje się w preparatach takich, jak Aflomag, Alumag, Gastal, Gastromal, Maalox, Manti, Manti forte, Simet-Al, Gelatum Alumini Phosphorici.

Przypisy

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.