Anatolij Sofronow

radziecki publicysta, poeta i dramaturg

Anatolij Władimirowicz Sofronow (ros. Анатолий Владимирович Софронов, ur. 6 stycznia?/19 stycznia 1911 w Mińsku, zm. 10 września 1990 w Moskwie) – radziecki publicysta, poeta i dramaturg.

Anatolij Sofronow
Анатолий Владимирович Софронов
ilustracja
Imię i nazwisko

Anatolij Władimirowicz Sofronow

Data i miejsce urodzenia

19 stycznia 1911
Mińsk

Data i miejsce śmierci

10 września 1990
Moskwa

Narodowość

ormiańska/rosyjska

Język

rosyjski

Ważne dzieła
  • W pewnym mieście
  • Moskiewski charakter
Faksymile
Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej Nagroda Stalinowska Nagroda Stalinowska
Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Rewolucji Październikowej Order Czerwonego Sztandaru Pracy

W młodości pracował w fabryce jako frezer, ślusarz, a następnie redaktor gazetki zakładowej. W 1937 ukończył studia na wydziale literackim Rostowskiego Instytutu Pedagogicznego. Od 1940 r. członek WKP(b)-KPZR. W czasie II wojny światowej korespondent frontowy gazety „Izwiestija”. Jego najsłynniejsze dzieła to sztuka W pewnym mieście („В одном городе”) z 1946 roku (wydanie polskie 1949) i dramat Moskiewski charakter („Московский характер”) z 1948 (wydanie polskie 1949). W latach 19481953 był sekretarzem zarządu Związku Pisarzy ZSRR, a w 19531986 pełnił funkcję redaktora naczelnego tygodnika „Ogoniok”.

Twórczość

edytuj

Sofronow debiutował drukiem w 1929, za właściwy debiut literacki uznaje się jednak publikację zbioru wierszy Słoneczne dni („Солнечные дни”) w 1934. Opublikował ponad 40 sztuk teatralnych podejmujących aktualną problematykę, wykraczającą jednak poza ramy oficjalnej polityki kulturalnej[1], m.in. przez komediową i wodewilową osnowę dramatów. Był także autorem zbiorów wierszy, pieśni, poematów, scenariuszy filmowych i librett operetkowych.

Nagrody i odznaczenia

edytuj

Sofronow był laureatem licznych państwowych nagród i odznaczeń, m.in.:

Odbiór Sofronowa w Polsce

edytuj

Pisarz tłumaczony i wystawiany w Polsce na przełomie lat 40. i 50. XX w.

We współczesnej polskiej kulturze masowej znany przede wszystkim za pośrednictwem wypowiedzi Stanisława Anioła z serialu telewizyjnego Alternatywy 4 (1983). Anioł twierdzi, że Sofronow pisał w kuźni, ponieważ odgłosy pracy mobilizowały go do wysiłku twórczego. Apokryficzna postać pisarza Sofronowa pomyślana przez twórców filmu jako satyra na pseudoerudycję peerelowskich działaczy oświatowo-kulturalnych oraz jako ironiczne przywołanie wzorców socrealistycznych[3] obecnie funkcjonuje jako symbol swoistej grafomanii oraz mityczny klasyk, autor aforyzmów.

Przypisy

edytuj
  1. Sofronow Anatolij Władimirowicz – Zapytaj.onet.pl [online], portalwiedzy.onet.pl [dostęp 2017-11-21] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-14] (pol.).
  2. Герой Социалистического Труда Софронов Анатолий Владимирович :: Герои страны [online], www.warheroes.ru [dostęp 2017-11-21].
  3. W filmie nie ma mowy o Anatoliju Sofronowie, chociaż nazwisko kojarzono zapewne z pisarzem radzieckim tłumaczonym w Polsce. W l. 1886-1935 żył także Anempodist Sofronow, pisarz jakucki. Zob. http://www.chronologia.pl/osoba-soan18861114z0-wd.html

Linki zewnętrzne

edytuj