Antonina Podgórska-Dybizbańska
Antonina Podgórska-Dybizbańska (ur. 15 sierpnia 1879 w Krakowie, zm. 11 lipca 1953 w Poznaniu[1]) – polska aktorka teatralna.
_(cropped).jpg)
| |
| Data i miejsce urodzenia |
15 sierpnia 1879 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
11 lipca 1953 |
| Zawód, zajęcie |
aktorka teatralna |
| Odznaczenia | |
 
| |
Życiorys edytuj
Była córką Stanisława Podgórskiego i Katarzyny. Początkowo pobierała nauki u Anastazego Trapszy, a od 1895 występowała w Częstochowie i Dąbrowie Górniczej w zespole Czesława Janowskiego, jak również w Lublinie i Sosnowcu, a także w ogródkowych teatrach Warszawy. Od 1901 do 1906 grała na deskach Teatru Polskiego w Poznaniu. W latach 1906–1910 i 1911–1913 występowała w Wilnie u Nuny Młodziejowskiej-Szczurkiewiczowej i jej męża, Bolesława. Od 1913 do 1918 powróciła do poznańskiego Teatru Polskiego, a w latach następnych występowała w zespole objazdowym swojego męża, Ludwika Dybizbańskiego, jeżdżąc po Wielkopolsce i Pomorzu. W sezonie 1921/1922 (za dyrekcji męża) grała w poznańskim Teatrze Narodowym. W kolejnych latach występowała w Łodzi i Katowicach (1922–1924), w Teatrze Miejskim w Bydgoszczy (1926–1938) i znowu w Teatrze Polskim w Poznaniu (1938–1939)[1][2].
Podczas okupacji niemieckiej przebywała w Poznaniu, powróciwszy na scenę Teatru Polskiego niezwłocznie po pozbyciu się Niemców i grała tam do śmierci[1][2].
Twórczość edytuj
Przez cały okres swojej działalności artystycznej występowała w zróżnicowanym repertuarze, początkowo grając role dziewczęce, np. Anielę ze Ślubów panieńskich. Odznaczała się dużym wyczuciem estetycznym i wysoką kulturą aktorską. Największe sukcesy odniosła w rolach dramatycznych, takich jak Maryla w Dziadach, Balladyna, Jewdocha w Sędziach, czy Ofelia w Hamlecie. Nie stroniła również od ról charakterystycznych, np. Pani Dulskiej z Moralności Pani Dulskiej lub Szambelanowej z Pana Jowialskiego[1][2].
Rodzina edytuj
21 października 1909 w kościele Bernardynów w Wilnie wyszła za mąż za Ludwika Dybizbańskiego[3]. Małżeństwo pozostało bezdzietne[1].
Odznaczenia edytuj
- Złoty Krzyż Zasługi (16 lutego 1951)[4]
- Srebrny Wawrzyn Akademicki (4 listopada 1937)[5]
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e Elżbieta Szczawińska, hasło [w:] Wielkopolski Słownik Biograficzny, PWN, Warszawa-Poznań, 1981, s. 165, 578– 579, ISBN 83-01-02722-3.
- ↑ a b c Antonina Podgórska, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2021-04-08].
- ↑ Orędownik, 1909.10.28, R. 39, Nr 247, s. 3.
- ↑ M.P. z 1951 r. nr 18, poz. 233 „za zasługi w pracy zawodowej”.
- ↑ M.P. z 1937 r. nr 257, poz. 407 „za zasługi dla polskiej sceny”.