Bogusław Leśnodorski

polski historyk państwa i prawa

Bogusław Leśnodorski (ur. 27 maja 1914 w Krakowie, zm. 1 lipca 1985 w Warszawie) – polski historyk ustroju i myśli politycznej, profesor nauk prawnych, nauczyciel akademicki Uniwersytetu Warszawskiego. Członek PPS w latach 1947–1948, członek PZPR w latach 1948–1985[1].

Bogusław Leśnodorski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

27 maja 1914
Kraków

Data i miejsce śmierci

1 lipca 1985
Warszawa

Zawód, zajęcie

historyk

Narodowość

polska

Tytuł naukowy

profesor zwyczajny

Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Rodzice

Gustaw Leśnodorski
Maria Owińska

Krewni i powinowaci

Zygmunt (brat), Bogusław (wnuk)

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Nauczyciel PRL”

Życiorys edytuj

Urodził się 27 maja 1914 w Krakowie[2] jako syn Marii z Owińskich[3] i Gustawa Leśniodorskich[2]. W 1932 ukończył III Gimnazjum im. Jana Sobieskiego w Krakowie, szkołę w której nauczał jego ojciec. Studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego, który ukończył w 1936. Rozpoczął na nim pracę w Katedrze Historii Ustroju Polski. W 1938 obronił doktorat, jego promotorem był Stanisław Kutrzeba.

 
Karta rejestracyjna Bogusława Leśnodorskiego jako więźnia w nazistowskim obozie koncentracyjnym w Dachau
 
Inskrypcja nagrobna Bogusława Leśnodorskiego

W listopadzie 1939 został uwięziony w ramach Sonderaktion Krakau. Przebywał w obozach koncentracyjnych Sachsenhausen i Dachau. Zwolniony został w lutym 1940. Był zaangażowany w tajne nauczanie na Uniwersytecie Jagiellońskim.

W 1947 uzyskał habilitację na podstawie dorobku naukowego oraz rozprawy Dzieło Sejmu Czteroletniego. Od 1950 wykładał na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego jako profesor nadzwyczajny, a od 1958 profesor zwyczajny. W latach 1965–1968 był dziekanem Wydziału Prawa i Administracji UW. Od 1973 był członkiem korespondentem Polskiej Akademii Nauk[4]. W 1966 uzyskał doktorat honoris causa Uniwersytetu w Tuluzie. W czerwcu 1968 roku wszedł w skład Komitetu Przygotowawczego obchodów 500 rocznicy urodzin Mikołaja Kopernika[5]. Był członkiem rady naukowej Ośrodka Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Olsztynie[6].

Głównym obszarem jego badań było polskie oświecenie. Opublikował m.in. książki: Polscy jakobini, Rozmowy z przeszłością. Dziesięć wieków Polski[7]. a także opracował pisma Kuźnicy Kołłątajowskiej. Był także współautorem (wraz z Juliuszem Bardachem i Michałem Pietrzakiem) wielokrotnie wznawianego podręcznika Historia ustroju i prawa polskiego.

Zmarł 1 lipca 1985 w Warszawie[8]. Został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie[9] 8 lipca 1985.

Życie prywatne edytuj

Jego starszym bratem był Zygmunt, a szwagierką Aleksandra[3].

Był żonaty, miał córkę i syna. Był dziadkiem Bogusława, prawnika i prezesa Legii Warszawa w latach 2012–2017[10].

Odznaczenia i nagrody edytuj

Odznaczenia
Nagrody i wyróżnienia

Przypisy edytuj

  1. Spętana akademia, Polska Akademia Nauk w dokumentach władz PRL. Materiały partyjne 1950-1986, t. II, wybór, wstęp i opracowanie Patryk Pleskot, Tadeusz Paweł Rutkowski, Warszawa 2012, s. 98.
  2. a b Tadeusz Chrostowski. Prof. dr Bogusław Leśnodorski. Członek Honorowy TNP (1914-1985). „Notatki Płockie”, s. 53, Nr 30 z 1985. 
  3. a b Zygmunt Leśnodorski, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [online] [dostęp 2018-02-28].
  4. LEŚNODORSKI, Bogusław, Polska Akademia Nauk - Członkowie PAN [dostęp 2023-02-03] (pol.).
  5. „Urania”. miesięcznik Polskiego Towarzystwa Miłośników Astronomii, nr 3, marzec 1969, str. 85
  6. Ośrodek Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Olsztynie. obn.olsztyn.pl. [dostęp 2018-12-24].
  7. Bogusław Leśnodorski, Rozmowy z przeszłością. Dziesięć wieków Polski Wiedza Powszechna Warszawa 1970.
  8. Zmarł profesor Bogusław Leśnodorski. „Dziennik Polski”. Nr 153, s. 1, 3 lipca 1985. 
  9. Jan Wiktor Tkaczyński (red.), Pro Memoria III. Profesorowie Uniwersytetu Jagiellońskiego spoczywający na cmentarzach Krakowa 1803-2017, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2018, s. 165, ISBN 978-83-233-4527-5.
  10. Bogusław Leśnodorski odchodzi z Legii Warszawa, Rzeczpospolita [dostęp 2024-02-08] (pol.).
  11. Tadeusz Chrostowski. Prof. dr Bogusław Leśnodorski. Członek Honorowy TNP (1914-1985). „Notatki Płockie”, s. 56, Nr 30 z 1985. 
  12. 16 lipca 1954 „za wybitne zasługi w dziedzinie nauki” M.P. z 1954 r. nr 112, poz. 1566
  13. M.P. z 1951 r. nr 74, poz. 1007
  14. Dziennik Polski, rok VIII, nr 174, (2637), s. 6.

Bibliografia edytuj