Boszkowo

wieś w województwie wielkopolskim

Boszkowowieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie leszczyńskim, w gminie Włoszakowice, przy trasie linii kolejowej Leszno-Wolsztyn.

Boszkowo
wieś
Ilustracja
Jezioro Dominickie
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Powiat

leszczyński

Gmina

Włoszakowice

Liczba ludności (2022)

197[2]

Strefa numeracyjna

65

Kod pocztowy

64-140[3]

Tablice rejestracyjne

PLE

SIMC

0375310

Położenie na mapie gminy Włoszakowice
Mapa konturowa gminy Włoszakowice, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Boszkowo”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Boszkowo”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Boszkowo”
Położenie na mapie powiatu leszczyńskiego
Mapa konturowa powiatu leszczyńskiego, blisko górnej krawiędzi po lewej znajduje się punkt z opisem „Boszkowo”
Ziemia51°58′29″N 16°19′42″E/51,974722 16,328333[1]

Historia edytuj

Miejscowość pierwotnie związana była z Wielkopolską. Ma metrykę średniowieczną i istnieje co najmniej od końca XIV wieku. Wymieniona pierwszy raz w dokumencie z 1394 jako Boszcowo, Poszcowo, 1399 Boszkowo, 1418 Boschcowo, Boschowo, 1434 Sboscowo, 1469 Boskowo, 1566 Bosskowo[4].

Wieś była własnością szlachecką należącą do lokalnej szlachty wielkopolskiej z rodu Boszkowskich, którzy od nazwy wsi wzięli odmiejscowe nazwisko, a później także do Opalińskich. W 1434 leżała w powiecie kościańskim Korony Królestwa Polskiego. W 1563 należała do parafii Świętopietrze koło Przemętu[4].

W 1394 odnotowano spór sądowy pomiędzy dziedzicami z Boszkowa i Małgorzatą Popowską oraz Małgorzatą Sikorzyńską. W 1399 wymieniony został w sądzie Wojciech z Boszkowa, który wraz z Otem herbu Trach z Bukowca Małego, oskarżeni zostali przez Jana z Bukowca o rozbój na drodze publicznej. W latach 1404-1427 właścicielem we wsi był brat Wojciecha Janusz Boszkowski herbu Trach. W 1418 wygrał on proces w sądzie ziemskim z Przybysławem Gryżyńskim z Brenna o ujazd oraz kopce graniczne pomiędzy wsiami Boszkowo, Koła i Grotniki. W 1469 Dominik Boszkowski zapisał żonie Małgorzacie po 30 grzywien posagu oraz wiana na połowie dóbr dziedzicznych w Boszkowie, a także połowę jeziora zwanego Luchowo, połowę wiatraka i połowę folwarku wraz z połową inwentarza żywego. W 1482 Marta, wdowa po Dominiku Boszkowskim, sprzedała za 60 grzywien chorążemu poznańskiemu Piotrowi Opalińskiemu, cały posag oraz wiano po mężu oprawione na połowie Boszkowa. W 1491 Tomasz Boszkowski zapisał żonie Małgorzacie po 15 grzywien posagu oraz wiana na połowie części jakie posiadał w Boszkowie, która przypadała mu w dziale z bratem Janem Boszkowskim[4].

W 1563 odnotowany został pobór podatkowy z części Wojciecha Boszkowskiego od dwóch łanów bez kmieci. W 1566 miał miejsce pobór ze wspomnianej części oraz z dwóch łanów uprawy własnej, a także od 5 zagrodników. W 1580 pobór od 7 zagrodników oraz pługa najemnego robotnika zwanego ratajem[4].

W wyniku II rozbioru Rzeczypospolitej w 1793, miejscowość przeszła w posiadanie Prus i jak cała Wielkopolska znalazła się w zaborze pruskim. W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815–1848) miejscowość wzmiankowana jako Boszkowo należała do wsi większych w ówczesnym pruskim powiecie Kosten rejencji poznańskiej[5]. Boszkowo należało do okręgu śmigielskiego tego powiatu i stanowiło część majątku Machcin, który należał wówczas do Micary[5]. Według spisu urzędowego z 1837 roku Boszkowo liczyło 124 mieszkańców, którzy zamieszkiwali 13 domów (domostw)[5].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa leszczyńskiego. Do końca 1999 roku w gminie Przemęt w powiecie wolsztyńskim[6]

We wsi stoi dwór z około 1900 roku wraz z parkiem. Nieopodal dworu znajdują się położone nad jeziorem Dominickim popularne ośrodki wypoczynkowe Boszkowo-Letnisko.

Przypisy edytuj

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 9554
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 87 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. a b c d Chmielewski 1982 ↓, s. 100-101.
  5. a b c Leon Plater: Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Ksie̜ztwa Poznańskiego. Lipsk: Ksie̜garnia Zagraniczna (Librairie Étrangère), 1846, s. 212.
  6. Rozporządzenie Rady Ministrów z dn. 21 grudnia 1999 r. (PDF)

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj