Czarny Staw Gąsienicowy

jezioro w Tatrach Wysokich, we wschodniej części Doliny Gąsienicowej

Czarny Staw Gąsienicowyjezioro polodowcowe z grupy Gąsienicowych Stawów w Tatrach Wysokich.

Czarny Staw Gąsienicowy
Ilustracja
Widok z Dolinki Koziej
Położenie
Państwo

 Polska

Wysokość lustra

1624 m n.p.m.

Wyspy

1 wyspa (310 m²)

Morfometria
Powierzchnia

17,94 ha

Wymiary
• max długość
• max szerokość


665 m
425 m

Głębokość
• maksymalna


51 m

Objętość

3 798 000 m³

Hydrologia
Rzeki wypływające

Czarny Potok Gąsienicowy

Rodzaj jeziora

polodowcowe

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, w centrum znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Czarny Staw Gąsienicowy”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Czarny Staw Gąsienicowy”
Ziemia49°13′52″N 20°01′05″E/49,231111 20,018056

Charakterystyka

edytuj

Położone jest na wysokości 1624 m w Kotle Czarnego Stawu i jest piątym co do powierzchni jeziorem tatrzańskim. Nad jego zachodnim brzegiem wznoszą się ściany Kościelca. Czarny Staw jest największym jeziorem Doliny Gąsienicowej i jednym z dwóch położonych w części wschodniej, nazywanej czasem Doliną Czarną Gąsienicową (drugim jest Zmarzły Staw Gąsienicowy)[1]. Jest to jezioro oligotroficzne[2].

Nazwa wywodzi się z ciemnogranatowego, a nawet czarnego odcienia wody, związanego z ocienieniem wód pobliskim szczytem i sinicami (Pleurocapsa polonica) pokrywającymi głazy znajdujące się na brzegach jeziora. Przezroczystość wody wynosi 12 m. Staw pokrywa się lodem przeważnie w październiku – listopadzie, topnieje zaś w miesiącach maj – lipiec. Jezioro ma kształt owalny, woda jest przezroczysta, o zabarwieniu szafirowym[3]. Od północy jezioro zamyka skalny próg, z którego wypływa Czarny Potok Gąsienicowy. Czarny Staw został sztucznie zarybiony w 1881 r. (wpuszczono do niego pstrągi potokowe i źródlane). Na jeziorze, w pobliżu północno-wschodniego brzegu, znajduje się niewielka wysepka (310 m²) porośnięta kosodrzewiną, powstała na dawnym mutonie. Na wysepce tej planowano w 1909 r. zbudowanie mauzoleum Juliusza Słowackiego, pomysłu zaniechano w wyniku protestów działaczy ochrony przyrody[4].

Jeziorem od początków XIX wieku zachwycali się tatrzańscy turyści. Było tematem obrazów Alfreda Schouppégo, Wojciecha Gersona, Leona Wyczółkowskiego i wielu innych. Pomiarów jego wysokości dokonał już w 1852 r. Stefan Ludwik Kuczyński. Pełniejsze pomiary wykonał Eugeniusz Klemens Dziewulski w 1881 r., a dokładniejsze Ludomir Sawicki w 1909 r.[4]

W latach 1884–1920 działało nad brzegiem stawu prywatne, dwuizbowe schronisko będące własnością Józefa Sieczki z Zakopanego. Spaliło się w 1920 r.[4]

Szlaki turystyczne

edytuj
  z Hali Gąsienicowej na Zawrat, przebiega wzdłuż wschodniego brzegu:
  • czas przejścia z „Murowańca” nad Czarny Staw: 30 min, ↓ 20 min
  • czas przejścia znad Czarnego Stawu na Zawrat: 1:50 h, ↓ 1:20 h[5]
  na Skrajny Granat, odchodzi od niebieskiego szlaku na wschodnim brzegu jeziora. Czas przejścia: 1:45 h, ↓ 1:20 h[5].
  odchodzący przy północnym brzegu na Mały Kościelec i dalej na przełęcz Karb oraz Kościelec (trasa poprowadzona w 1961 – wcześniejsza, wytyczona przez Towarzystwo Tatrzańskie, prowadziła żlebem bezpośrednio na przełęcz). Czas przejścia na Karb: 40 min, ↓ 30 min[5]

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
  2. Czarny Staw Gąsienicowy, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2022-06-25].
  3. Władysław Szafer, Tatrzański Park Narodowy, Zakład Ochrony Przyrody PAN, 1962.
  4. a b c Józef Nyka, Tatry Polskie. Przewodnik, wyd. 13, Latchorzew: Wydawnictwo Trawers, 2003, ISBN 83-915859-1-3.
  5. a b c Tatry. Zakopane i okolice. Mapa w skali 1:27 000, Warszawa: ExpressMap Polska, 2005, ISBN 83-88112-35-X.

Linki zewnętrzne

edytuj
Panorama znad Czarnego Stawu Gąsienicowego