Drawit

Drawit – minerał z gromady krzemianów, zaliczany do grupy turmalinów. Jest minerałem rzadkim.

Drawit

Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny	borokrzemian sodu, magnezu i glinu (NaMg3Al6(BO3)3Si6O18(OH)3(OH, F))
Twardość w skali Mohsa	7–7,5
Przełam	nierówny do muszlowego
Łupliwość	niewyraźna
Pokrój kryształu	słupkowy
Układ krystalograficzny	trygonalny
Właściwości mechaniczne	kruchy
Gęstość minerału	2,9–3,3 g/cm³
Właściwości optyczne
Barwa	brązowy, czarny, brązowoczarny, szary, rzadziej zielonawobrunatny, czerwonawy, ciemnożółty, zielony lub niebieski
Rysa	biała
Połysk	szklisty, niekiedy żywiczny
Inne	przezroczysty

Różnobarwne postacie kryształów drawitu

Został nazwany przez Gustava Tschermaka w 1883 roku na cześć łacińskiej nazwy rzeki Drawy (Drave), rzeki płynącej na terenie Austrii oraz Słowenii, gdzie minerał został po raz pierwszy znaleziony.

Właściwości

Tworzy kryształy o pokroju słupowym, igiełkowym, asymetrycznym, podłużnie pręcikowym. Bywa spotykany w skupieniach zbitych, ziarnistych, oraz promienistych (słońca turmalinowe). Jest kruchy, przezroczysty, niekiedy zawiera chrom.

Występowanie

Bywa spotykany w skałach metamorficznych i magmowych zasobnych w magnez oraz metasomatycznych. Występuje w formie otoczaków w osadach aluwialnych. Spotykany w pegmatytach.

Minerały towarzyszące

Drawit występuje lub współwystępuje z kwarcem, kalcytem, dolomitem, epidotem, mikroklinem, albitem, muskowitem, fluorytem, arsenopirytem, rutylem, pirotynem oraz pirytem.

Miejsca występowania

USA – stan Nowy Jork, Pensylwania, Teksas, Kalifornia, Chiny (okazy niebieskie), Brazylia, Francja, Włochy, Niemcy, Kanada, Australia – Australia Zachodnia, Kenia – Osarora (okazy ciemnoczerwone), Sri Lanka – Kaikawela, Matale (okazy żółte – oliwin cejloński), Nowa Zelandia, Pakistan i Zimbabwe (okazy zielone), Madagaskar (okazy brązowe, przezroczyste), Tanzania (okazy szmaragdowozielone), Jugosławia, Czechy – Morawy, Austria – okręg Drave, Rosja – Zabajkale, Ural, Wielka Brytania. Ponadto został stwierdzony także na Antarktydzie, Węgrzech, Słowacji, Słowenii w Argentynie, Boliwii, Chile, Finlandii, Grecji, Meksyku, Japonii, Birmie, Namibii, Nepalu, Norwegii, Portugalii, Rumunii, Rosji, Hiszpanii, Afryce Południowej, Szwecji, Szwajcarii, Tadżykistanie, Tajlandii, Wietnamie, Zambii oraz Zimbabwe.

W Polsce został stwierdzony na Izerskich Garbach, w Krobicy, Wołowej Górze, Rędzinach, Zagórzu Śląskim, Rzeczce, Piławie Górnej, Jordanowie Śląskim oraz w Szklarach.

Zastosowanie

• jest ceniony i poszukiwany przez kolekcjonerów,
• czasami wykorzystywany w jubilerstwie – ograniczone tylko do okazów przezroczystych lub dobrze przeświecających. Kamienie oszlifowane zwykle niewielkie,
• okazy o zastosowaniu gemmologicznym występują w USA, Australii i Kenii.

Zobacz też

• kamienie szlachetne, turmalin