Emetyna

Emetyna
Nazewnictwo
	Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
	(2S,3R,11bS)-2-[[(1R)-6,7-dimetoksy-1,2,3,4-tetrahydroizochinolin-1-ylo]metylo]-3-etylo-9,10-dimetoksy-1,3,4,6,7,11b-heksahydro-2H-benzo[a]chinolizyna
	Inne nazwy i oznaczenia
farm.	Emetini hydrochloridum heptahydricum,; Emetini hydrochloridum pentahydricum
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C29H40N2O4
Masa molowa	480,64 g/mol
Wygląd	biały bezpostaciowy proszek
	Identyfikacja
Numer CAS	483-18-1; 316-42-7 (dichlorowodorek)
PubChem	10219
DrugBank	DB13393
SMILES
	CCC1CN2CCC3=CC(=C(C=C3C2CC1CC4C5=CC(=C(C=C5CCN4)OC)OC)OC)OC
InChI
	InChI=1S/C29H40N2O4/c1-6-18-17-31-10-8-20-14-27(33-3)29(35-5)16-23(20)25(31)12-21(18)11-24-22-15-28(34-4)26(32-2)13-19(22)7-9-30-24/h13-16,18,21,24-25,30H,6-12,17H2,1-5H3/t18-,21-,24+,25-/m0/s1
	InChIKey
	AUVVAXYIELKVAI-CKBKHPSWSA-N
Właściwości
	Rozpuszczalność w wodzie
	0,984 mg/l (15 °C)
Temperatura topnienia	74 °C
Niebezpieczeństwa
	Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich
	Globalnie zharmonizowany system; klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
	Na podstawie podanej karty charakterystyki; hydrat dichlorowodorku
Niebezpieczeństwo
Zwroty H	H300, H315, H319, H335
Zwroty P	P261, P264, P301+P310, P305+P351+P338
	Europejskie oznakowanie substancji
	oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne
	Na podstawie podanej karty charakterystyki; hydrat dichlorowodorku
	Silnie; toksyczny; (T+)
Zwroty R	R28, R36/37/38
Zwroty S	S26, S28, S36/37, S45
Numer RTECS	DK1750000
Dawka śmiertelna	LD50 12 mg/kg (mysz, dootrzewnowo)
	Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą; stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
	Klasyfikacja medyczna
ATC	P01 AX02; P01 AX52
	Multimedia w Wikimedia Commons

Emetyna – alkaloid występujący w korzeniu ipekakuany. Uzyskiwany jest przez półsyntetyczną metylację kefaliny, innego alkaloidu tej rośliny. Jego działanie pierwotniakobójcze było wykorzystywane do leczenia czerwonki amebowej oraz motylicy wątrobowej. Działanie wykrztuśne i wymiotne emetyny jest powodowane przez silne drażnienie błony śluzowej żołądka. Emetynę podaje się wówczas, gdy leczenie metronidazolem jest nieskuteczne lub przeciwwskazane.

Działanie niepożądane edytuj

Emetyna podawana w dużych dawkach kumuluje się w organizmie i może spowodować uszkodzenia żołądka, wątroby, a nawet zatrzymanie akcji serca. W miejscu wstrzyknięcia może pojawić się ropień.

Postacie leku edytuj

Iniekcje podskórne lub domięśniowe.

Przypisy edytuj

↑ ^a ^b Emetyna. ^{[martwy link]} The Chemical Database. Wydział Chemii Uniwersytetu w Akronie. [dostęp 2012-08-05]. (ang.).^{[niewiarygodne źródło?]}
↑ ^a ^b Emetine, [w:] ChemIDplus, United States National Library of Medicine [dostęp 2012-08-05] (ang.).

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

[AKRON-1] Emetyna. ^{[martwy link]} The Chemical Database. Wydział Chemii Uniwersytetu w Akronie. [dostęp 2012-08-05]. (ang.).^{[niewiarygodne źródło?]}

[CID-2] Emetine, [w:] ChemIDplus, United States National Library of Medicine [dostęp 2012-08-05] (ang.).

[1]

[2]