Fritz Reiner

amerykański dyrygent

Fritz Reiner (ur. 19 grudnia 1888 w Budapeszcie, zm. 15 listopada 1963 w Nowym Jorku) – amerykański dyrygent żydowskiego pochodzenia.

Fritz Reiner
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

19 grudnia 1888
Budapeszt, Austro-Węgry

Pochodzenie

węgierskie

Data i miejsce śmierci

15 listopada 1963
Nowy Jork

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

dyrygent

Powiązania

Cincinnati Symphony Orchestra, Pittsburgh Symphony Orchestra, Chicagowska Orkiestra Symfoniczna

Życiorys

edytuj

Studiował w Akademii Muzycznej im. Ferenca Liszta w Budapeszcie (Liszt Ferenc Zeneművészeti Egyetem) u Béli Bartóka (fortepian) i Hansa Koesslera (kompozycję)[1][2]. Jako dyrygent zadebiutował w 1909 w budapeszteńskiej Vígopera dyrygując Carmen Georges'a Bizeta. Był dyrygentem w Landestheater w Lublanie (1910–1911), następnie w Volksoper w Budapeszcie (1911–1914) i w Staatsoper w Dreźnie (1914–1921), gdzie blisko współpracował z Richardem Straussem, który – podobnie jak Arthur Nikisch – miał ogromny wpływ na artystyczny rozwój Reinera[1][2][3].

W 1922 wyemigrował do Stanów Zjednoczonych i objął stanowisko pierwszego dyrygenta Cincinnati Symphony Orchestra, na którym pozostał do 1931. Następnie prowadził Pittsburgh Symphony Orchestra (1938–1948) i Chicagowską Orkiestrę Symfoniczną (1953–1963). Był także dyrygentem gościnnym w Filharmonii Nowojorskiej, Orkiestrze Filadelfijskiej, operze w Halle (1921), dyrygował w Rzymie (1921), Barcelonie (1922), Buenos Aires (1926), londyńskim Covent Garden Theatre (1936–1937), San Francisco (1936–1938). W latach 1948–1953 prowadził gościnnie orkiestrę nowojorskiej Metropolitan Opera[1][2].

Od 1931 wykładał w Curtis Institute of Music w Filadelfii[1][2][3], wśród jego uczniów byli m.in. Leonard Bernstein i Lukas Foss[1][2].

Reiner był uważany za wybitnego interpretatora klasyków i muzyki XX wieku[3], zwłaszcza Straussa, Bartóka, Strawinskiego, Weberna, jako że jego gust muzyczny był zdecydowanie modernistyczny[1][2]. Jego styl dyrygowania, podobnie jak Nikischa i Toscaniniego[2], był ekonomiczny i bardzo precyzyjny[1][2][3], znajdujący równowagę między ekspresją a wiernością zapisowi nutowemu[1].

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e f g h Hart 2004 ↓.
  2. a b c d e f g h Fritz Reiner (Conductor). [w:] Bach Cantatas Website [on-line]. [dostęp 2018-02-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-11)]. (ang.).
  3. a b c d Chodkowski 1995 ↓, s. 747.

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj