Józef Łodyński

Józef Łodyński (ur. 19 października 1919 w Łodzi, zm. 6 lutego 1984 tamże) – polski aktor.

Dyplom PWST w Warszawie uzyskał w 1951 r. Przez większą część swojego zawodowego życia związany z Teatrem Stefana Jaracza w Łodzi. W latach 1964–1981 zagrał w kilku spektaklach Teatru Telewizji. Grób aktora znajduje się na cmentarzu parafii św. Józefa Oblubieńca NMP przy ul. Mierzejowej 1 Łódź – Ruda (sektor C1, rz. 16, gr. 4).

Kariera zawodowa edytuj

Gazda z Diabelnej (serial telewizyjny) (1979) – mieszkaniec miasteczka
Lalka (serial telewizyjny) (1977) – służący w sklepie Wokulskiego
Honor dziecka (1976) – strażak
Kazimierz Wielki (1975) – ksiądz Ambroży, wysłannik biskupa Grota na miejsce budowy kanału
Dzieje grzechu (1975)
Hubal (1973) – członek oddziału „Hubala”
Chłopi (1972) – wędrowny handlarz żydowski
Kopernik (1972) – błazen kardynała D’Este (odc. 1)
Ballada o ścinaniu drzewa (1972) – Malawka
Jak rozpętałem drugą wojnę światową (serial telewizyjny) (1969) – palacz na jugosłowiańskim statku
Stawka większa niż życie (serial telewizyjny) (1967) – Wasiak, agent gestapo
Pieczone gołąbki (1966) – Józef Balcerzak, przewodniczący Rady Zakładowej
Don Gabriel (1966) – jako uczestnik narady w sprawie ortografii
Piekło i niebo (1966) – jako konduktor w autobusie
Kapitan Sowa na tropie (1965) – jako pomocnik Nalepy (odc. 3)
Gdzie jest generał (1963) – żołnierz z plutonu Panasiuka
Rodzina Milcarków (1962) – Kaniok
Ogniomistrz Kaleń (1961) – jako oficer LWP, kolega Kalenia.
Pociąg (1959) – milicjant po cywilnemu
Orzeł (1958) – mat Baczek
Baza ludzi umarłych (1958) – mechanik