Jan Rudomina Dusiacki (ok. 1543–1621)

wojski brasławski

Jan Rudomina (Jan Rudomina-Dusiacki[a], Jan Maciejewicz Rudomina Dusiacki, ur. ok. 1543, zm. 21 lipca 1621) – wojski brasławski, deput Trybunału Litewskiego.

Jan Rudomina
Herb
Trąby
Rodzina

Rudominowie

Data urodzenia

1581

Data śmierci

21 lipca 1621

Ojciec

Maciej Rudomina

Matka

NN

Żona

Szczęsna Tołoczkówna

Dzieci

Jan
Piotr
Krzysztof
Paweł
Jerzy
Magdalena
Katarzyna
Maryna
Szczęsna (Felicjana)

Kościół obronny w Komajach ufundowany przez Jana Rudominę

Życiorys

edytuj

Przedstawiciel rodziny Rudominów. Wraz z ojcem został przyjęty w 1576 r. przez kanclerza litewskiego Mikołaja Radziwiłła Rudego do herbu Trąby.

Brał udział w wojnach inflanckich. Wraz z bratem Tomaszem uczestniczył pod dowództwem hetmana dwornego litewskiego Romana Sanguszki w walkach z Moskwą, m.in. w bitwach pod Suszą i pod Czaśnikami (1567). Prawdopodobnie walczył także w kampaniach Stefana Batorego pod Połockiem, Wielkimi Łukami i Pskowem[1].

Podobnie jak ojciec powiększał swój majątek, udzielając pożyczek pod zastaw oraz lokując kapitał w dobra ziemskie. Dzięki tym działaniom, własnej przedsiębiorczości oraz odziedziczonym majątku u schyłku życia posiadał ok. 10 folwarków i kilka dziesiątków wsi,m.in. Dukszty (nabyte wspólnie z bratem Tomaszem od Wojciecha i Zofii Stabrowskich), Krewny (od biskupa Jerzego Radziwiłła), Komaje, Połonka (województwo nowogródzkie), Hnieździłów, Wolborowicze, Niebyszyn, Miłotyn, Widziszki, Dudy, Hubiszki, Piotrowo, Strzygoniszki i włość zadubińska w powiecie oszmiańskim. Dodatkowym źródłem dochodów była arenda podatków państwowych, np. dzierżawa czopowego w powiecie upickim uchwalonego w 1611 r.[1]

W 1600 r. został wojskim brasławskim. Był deputatem Trybunału Litewskiego w 1602, 1605 i 1615 roku. Z powiatu brasławskiego posłował też w 1614 r. na zjazd główny stanów litewskich, zwany konwokacją wileńską.

Był katolikiem. W 1603 r. ufundował murowany kościół św. Jana Chrzciciela w Komajach. Pochowany wspólnie z synem Jerzym 21 lutego 1622 r. w bernardyńskim kościele św. Franciszka w Wilnie[1].

Potomstwo

edytuj

Z małżeństwa ze Szczęsną (Felicją) Tołoczkówną (zwaną niekiedy Apolonią[2]) miał dziewięcioro dzieci:

  1. Po nabyciu dóbr Dusiaty 14 stycznia 1585 r. potomkowie Macieja używali dwuczłonowego nazwiska Rudomina Dusiacki. Zapis Rudomina-Dusiacki zgodnie ze współczesną ortografią (por. opinie RJP Nazwisko rodowe, Zapis nazwisk dwuczłonowych, a także Pisownia nazwisk złożonych typu Mortkowicz-Olczakowa, Dołęga-Mostowicz w Słowniku języka polskiego PWN).

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj