Maja Chwalińska

polska tenisistka

Maja Chwalińska (ur. 11 października 2001 w Dąbrowie Górniczej) – polska tenisistka, reprezentantka kraju w rozgrywkach Pucharu Federacji.

Maja Chwalińska
Ilustracja
Państwo

 Polska

Data i miejsce urodzenia

11 października 2001
Dąbrowa Górnicza

Gra

leworęczna, oburęczny backhand

Trener

Jaroslav Machovsky

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0 WTA, 1 WTA 125, 7 ITF

Najwyżej w rankingu

128 (9 grudnia 2024)

Australian Open

1Q (2020, 2021)

Roland Garros

2Q (2023)

Wimbledon

2R (2022)

US Open

2Q (2022)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

0 WTA, 2 WTA 125, 10 ITF

Najwyżej w rankingu

126 (9 grudnia 2024)

Kariera tenisowa

edytuj

Kariera juniorska

edytuj

Grać w tenisa zaczęła w wieku 7 lat. Wychowanka i zawodniczka sekcji tenisowej Centrum Sportu i Rekreacji w Dąbrowie Górniczej. Reprezentuje klub BKT Advantage Bielsko-Biała. Od 2008 do 2020 roku jej trenerem był Paweł Kałuża[1].

W 2015 reprezentacja Polski z Chwalińską w składzie triumfowała w halowych mistrzostwach Europy do lat 14. Chwalińska wygrała wszystkie pięć meczów, w których brała udział – trzech singlowych oraz dwóch deblowych[2][3]. W letniej edycji tych zawodów Polki z Chwalińską w składzie zdobyły brązowe medale[4].

W 2015 roku w parze z Igą Świątek zdobyła tytuł mistrzyni Europy młodzików w grze podwójnej[5]. Rok później para osiągnęła triumf w kategorii kadetów[6][7].

W 2016 była członkinią reprezentacji, która triumfowała w rozgrywkach Junior Fed Cup[8][9].

W styczniu 2017 wygrała AGL Loy Yang Traralgon Junior International (Grade 1) w grze podwójnej w parze z Igą Świątek, a w Australian Open z tą samą partnerką przegrały mecz finałowy.

W lipcu 2017 triumfowała (bez straty seta) w mistrzostwach Europy kadetów w grze pojedynczej[10][11].

Rok później zdobyła srebro (w grze pojedynczej) i brąz (w deblu, z Weroniką Falkowską) podczas mistrzostw Europy juniorów[12][13].

Kariera zawodowa

edytuj

W 2017 dotarła do finału turnieju ITF w Wirralu (15 000 $), gdzie przegrała z Maią Lumsden 4:6, 1:6. W lipcu 2019 roku wygrała swój pierwszy turniej ITF, rozegrany w Bytomiu, w którym w finale pokonała Ninę Potočnik 6:3, 6:4.

30 czerwca 2021 roku Polka poinformowała o zawieszeniu kariery tenisowej z powodów zdrowotnych. Przyznała, że od półtora roku cierpi na depresję[14]. Po paru miesiącach powróciła do treningów oraz udziału w zawodach[15][16].

W karierze wygrała pięć turniejów singlowych i dziesięć deblowych rangi ITF. 9 grudnia 2024 zajmowała najwyższe miejsce w rankingu singlowym WTA Tour – 128. pozycję, natomiast 1 sierpnia 2022 osiągnęła najwyższą lokatę w deblu – 175. miejsce.

W 2019 roku po raz pierwszy reprezentowała kraj w zmaganiach o Puchar Federacji.

Historia występów wielkoszlemowych

edytuj
Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej

edytuj
Turniej 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A Q1 Q1 A A 0 / 0 0 – 0
French Open A A A A A Q1 A Q2 0 / 0 0 – 0
Wimbledon A A A A NH Q1 2R Q1 0 / 1 1 – 1
US Open A A A A A A Q2 0 / 0 0 – 0
Ranking na koniec roku 900 588 336 220 220 343 154 0 / 1 1 – 1

Występy w grze podwójnej

edytuj
Turniej 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A A A 0 / 0 0 – 0
French Open A A A A A A A A 0 / 0 0 – 0
Wimbledon A A A A NH A A 0 / 0 0 – 0
US Open A A A A A A A 0 / 0 0 – 0
Ranking na koniec roku 828 344 372 429 397 199 0 / 0 0 – 0

Występy w grze mieszanej

edytuj

Maja Chwalińska nigdy nie startowała w rozgrywkach gry mieszanej podczas turniejów wielkoszlemowych.

Finały turniejów WTA 125

edytuj
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
od
2021
WTA 1000 (obowiązkowe)
WTA 1000 (nieobowiązkowe)
WTA 500
WTA 250
WTA 125

Gra pojedyncza 1 (1–0)

edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 8 grudnia 2024 Florianópolis Ceglana   Ylena In-Albon 6:1, 6:2

Gra podwójna 2 (2–0)

edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 1 grudnia 2024 Buenos Aires Ceglana   Katarzyna Kawa   Laura Pigossi
  Majar Szarif
6:4, 3:6, 10–7
Zwyciężczyni 2. 7 grudnia 2024 Florianópolis Ceglana   Laura Pigossi   Nicole Fossa Huergo
  Wałerija Strachowa
7:6(3), 6:3

Finały turniejów ITF

edytuj
turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 80 000 $
turnieje z pulą nagród 60 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza 11 (7–4)

edytuj
Rezultat Data Turniej ($) Naw. Przeciwniczka Wynik
Finalistka 1. 18/02/2017   Wirral 15 000 Twarda (hala)   Maia Lumsden 4:6, 1:6
Zwyciężczyni 1. 28/07/2019   Bytom 25 000 Ceglana   Nina Potočnik 6:3, 6:4
Zwyciężczyni 2. 04/08/2019   Grodzisk Mazowiecki 25 000 Ceglana   Dejana Radanović 7:6(5), 6:4
Zwyciężczyni 3. 11/08/2019   Warszawa 60 000 Ceglana   Anastasija Komardina 6:3, 6:0
Zwyciężczyni 4. 16/01/2022   Monastyr 25 000 Ceglana   Carole Monnet 6:4, 6:4
Finalistka 2. 13/02/2022   Porto 25 000 Twarda (hala)   Julia Grabher 3:6, 7:6(2), 5:7
Zwyciężczyni 5. 08/05/2022   Praga 60 000 Ceglana   Ekaterine Gorgodze 7:5, 6:3
Finalistka 3. 28/01/2024   Porto 75 000 Twarda (hala)   Jéssica Bouzas Maneiro 6:3, 0:6, 4:6
Finalistka 4. 08/05/2024   Praga 75 000 Twarda (hala)   Dominika Šalková 3:6, 0:6
Zwyciężczyni 6. 07/07/2024   Montpellier 75 000 Twarda (hala)   Oksana Sielechmietjewa 6:3, 6:2
Zwyciężczyni 7. 21/07/2024   Porto 75 000 Twarda   Tessah Andrianjafitrimo 7:5, 6:1

Gra podwójna 20 (10–10)

edytuj
Rezultat Data Turniej ($) Naw. Partnerka Przeciwniczki Wynik
Finalistka 1. 23/09/2016   Brno 15 000 Ceglana   Paulina Czarnik   Aneta Kladivová
  Aneta Laboutková
6:7(5), 6:3, 10–12
Zwyciężczyni 1. 17/02/2017   Wirral 15 000 Twarda (hala)   Miyabi Inoue   Emina Bektas
  Ronit Yurovsky
6:4, 6:4
Zwyciężczyni 2. 30/06/2018   Toruń 25 000 Ceglana   Katarzyna Kawa   Albina Chabibulina
  Hélène Scholsen
6:1, 6:4
Zwyciężczyni 3. 11/08/2018   Warszawa 25 000 Ceglana   Daria Kuczer   Martyna Kubka
  Stefania Rogozińska-Dzik
3:6, 7:6(5), 10–1
Finalistka 2. 04/11/2018   Toronto 60 000 Twarda (hala)   Elica Kostowa   Sharon Fichman
  Maria Sanchez
0:6, 4:6
Finalistka 3. 16/02/2019   Trnawa 25 000 Twarda (hala)   Miriam Kolodziejová   Laura Ioana Andrei
  Anastasia Zarycká
4:6, 3:6
Zwyciężczyni 4. 13/04/2019   Sunderland 25 000 Twarda (hala)   Ulrikke Eikeri   Emina Bektas
  Tara Moore
6:4, 3:6, 11–9
Zwyciężczyni 5. 10/08/2019   Warszawa 60 000 Ceglana   Ulrikke Eikeri   Weronika Falkowska
  Martyna Kubka
6:4, 6:1
Finalistka 4. 18/12/2020   Sëlva 25 000 Twarda (hala)   Linda Fruhvirtová   Matilde Paoletti
  Lisa Pigato
5:7, 1:6
Finalistka 5. 29/10/2021   Stambuł 25 000 Twarda (hala)   Miriam Kolodziejová   Jasmijn Gimbrere
  Bibiane Schoofs
2:6, 4:6
Finalistka 6. 06/11/2021   Haabneeme 25 000 Twarda (hala)   Adrienn Nagy   Jessica Failla
  Chihiro Muramatsu
3:6, 4:6
Finalistka 7. 27/11/2021   Milovice 25 000 Twarda (hala)   Linda Nosková   Sakura Hosogi
  Misaki Matsuda
6:3, 2:6, 8–10
Zwyciężczyni 6. 04/12/2021   Jablonec nad Nysą 25 000 Dywanowa (hala)   Katherine Sebov   Lucie Havlíčková
  Linda Klimovičová
7:5, 6:4
Zwyciężczyni 7. 01/05/2022   Stambuł 60 000 Ceglana   Jesika Malečková   Berfu Cengiz
  Anastasija Tichonowa
2:6, 6:4, 10-7
Zwyciężczyni 8. 07/05/2023   Praga 60 000 Ceglana   Jesika Malečková   Aneta Kučmová
  Kaylah McPhee
6–0, 7–6(5)
Finalistka 8. 25/06/2023   Ilkley 100 000 Trawa   Jesika Malečková   Natalija Stevanović
  Nao Hibino
6–7(10), 6–7(5)
Finalistka 9. 25/12/2023   Sharm El Sheikh 25 000 Twarda   Gina Feistel   Victoria Mikhaylova
  Mariia Tkacheva
4–6, 6–3, [11–13]
Finalistka 10. 14/01/2024   Nonthaburi 50 000 Twarda   Yuki Naito   Anna Sisková
  Ksenia Zaytseva
5–7, 6–7(3)
Zwyciężczyni 9. 18/02/2024   Altenkirchen 75 000 Dywanowa (hala)   Jesika Malečková   Julia Lohoff
  Conny Perrin
6–4, 7–5
Zwyciężczyni 10. 30/06/2024   Staré Splavy 75 000 Ceglana   Anastasia Dețiuc   Feng Shuo
  Sapfo Sakellaridi
6–3, 2–6, [10–6]

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych

edytuj

Gra podwójna (1)

edytuj
Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 2017   Australian Open Twarda   Iga Świątek   Bianca Andreescu
  Carson Branstine
1:6, 6:7(4)

Puchar Federacji

edytuj

Gra podwójna

edytuj
Rok Runda Data i miejsce Przeciwnik Nawierzchnia Partnerka Rywalki Zwycięstwo/Porażka Rezultat
2019 Europa/Afryka Grupa I 6–9 lutego 2019
Zielona Góra, Polska
  Dania (3:0) Twarda (hala) Alicja Rosolska Maria Jespersen
Hannah Viller Møller
Zwycięstwo 6:0, 6:3
2020 5–8 lutego 2020
Esch-sur-Alzette, Luksemburg
  Słowenia (2:1) Kaja Juvan
Pia Lovrič
Porażka 5:7, 0:6
  Turcja (3:0) Magdalena Fręch Ayla Aksu
İpek Öz
Zwycięstwo 6:3, 6:4

Przypisy

edytuj
  1. Rafał Smoliński: Wielkie zmiany u Mai Chwalińskiej. Tenisistka zakończyła współpracę z trenerem, który odkrył jej talent. Sportowe Fakty, 2020-06-11. [dostęp 2022-06-29]. (pol.).
  2. Polskie tenisistki wygrały Halowe Drużynowe Mistrzostwa Europy!. WP SportoweFakty. [dostęp 2017-01-21]. (pol.).
  3. Polki mistrzyniami Europy! Rosjanki pokonane. Polsat Sport. [dostęp 2017-01-21]. (pol.).
  4. Maja Chwalińska z zespołem narodowym wywalczyła brązowy medal. Dąbrowa Górnicza – NaszeMiasto.pl. [dostęp 2017-01-21]. (pol.).
  5. Maja Chwalińska i Iga Świątek Mistrzyniami Europy !!!. Tenis Bielsko. [dostęp 2017-01-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2 lutego 2017)]. (pol.).
  6. Iga Świątek i Kacper Żuk deblowymi mistrzami Europy!. Klub Tenisowy Legia Warszawa. [dostęp 2017-01-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (13 marca 2017)]. (pol.).
  7. Mistrzostwa Europy kadetów w Moskwie. Polski-Tenis.pl. [dostęp 2017-01-21]. (pol.).
  8. Junior Fed Cup by BNP Paribas. ITF. s. 8. [dostęp 2017-01-21]. (ang.).
  9. Junior Fed Cup – Polki mistrzyniami świata. Polski-Tenis.pl. [dostęp 2017-01-21]. (pol.).
  10. Mistrzostwa Europy do lat 18, 16 i 14 [online], Polski-Tenis.pl [dostęp 2017-07-30] (pol.).
  11. 2017 European Junior Championships 16 & Under: Girls Singles 16 Main Draw [online], Tennis Europe [dostęp 2017-07-30] (ang.).
  12. 2018 European Junior Championships [online], ITF Tennis [dostęp 2018-07-30] (ang.).
  13. Clara Tauson za mocna. Maja Chwalińska wicemistrzynią Europy juniorek [online], WP SportoweFakty [dostęp 2018-07-30] (pol.).
  14. Polska Agencja Prasowa, Polska tenisistka zawiesza karierę z powodów zdrowotnych [online], TVP Sport, 30 czerwca 2021 [dostęp 2021-06-30] (pol.).
  15. Adam Barabasz: Maja Chwalińska: „Nie było treningu, żebym nie płakała”. Nikt nie zauważył podstępnej choroby. TVN, 2021-11-03. [dostęp 2022-01-16]. (pol.).
  16. Antoni Cichy: Maja Chwalińska o meczu z samą sobą i depresją. „Każde pytanie wywoływało łzy”. TVP, 2021-12-03. [dostęp 2022-01-16]. (pol.).

Bibliografia

edytuj