Nottingham Forest F.C.
Ten artykuł należy dopracować |
Nottingham Forest Football Club – angielski klub piłkarski grający w Premier League z siedzibą w mieście West Bridgford. Nazwę Nottingham Forest klub zawdzięcza Forest Recreation Ground w Nottingham, a nie lasowi Sherwood.
![]() | |
Pełna nazwa |
Nottingham Forest Football Club |
---|---|
Przydomek |
The Reds, Forest, Tricky Trees |
Barwy |
czerwono-białe |
Data założenia |
1865 |
Debiut w najwyższej lidze |
1989 |
Liga | |
Państwo | |
Kraj | |
Siedziba |
Nottingham |
Adres |
NFFC |
Stadion | |
Właściciel |
Evangelos Marinakis |
Prezes |
Nicholas Randall QC |
Trener | |
Asystent trenera | |
Strona internetowa |
Mistrz Anglii w 1978 roku, zdobywca dwóch Klubowych Pucharów Europy, w 1979 i 1980 roku. Sukcesy te klub odnosił w okresie, kiedy menedżerem był Brian Clough, który pracował z drużyną 18 lat (1975–1993). W sezonie 2020/2021 zespół występował w drugoligowych rozgrywkach angielskiej Football League Championship. Ich spadek do League One w maju 2005 roku uczynił z nich pierwszego zdobywcę europejskiego pucharu grającego w trzeciej lidze swojego kraju. W sezonie 2022/2023 zespół wrócił do Premier League.
HistoriaEdytuj
Nottingham Forest został założony w 1865 roku pod nazwą Nottingham Forest Football and Bandy Club[1]. Klub zdobył Puchar Anglii w 1898 roku, pokonując Derby County 3:1[2]. Większość pierwszej połowy XX wieku zespół spędził w drugiej lidze i musiał dokonać reelekcji w 1914 roku. W 1919 roku Pierwsza Liga Piłkarska miała zostać powiększona z dwudziestu do dwudziestu dwóch drużyn. Forest był jednym z ośmiu klubów prowadzących kampanię i otrzymał trzy głosy; Arsenal i Chelsea zdobyły dodatkowe miejsca[3]. W 1949 roku klub spadł do trzeciej ligi, ale dwa lata później szybko awansował jako mistrz. Zawodnicy Nottingham zdobyli w tamtym sezonie aż 110 bramek. Krótki okres sukcesów nastąpił pod koniec lat pięćdziesiątych, kiedy klub rozgrywał mecze w pierwszej lidze w 1957 i 1959 roku. W 1959 roku wygrał Puchar Anglii. Do tego czasu Forest zastąpił Notts County jako największy klub w mieście Nottingham. Po bardzo udanym okresie Nottingham spadło z pierwszej ligi w 1972 roku.
Nottingham Forest awansował do czołówki na koniec sezonu 1976–1977 i ukończył zmagania ligowe na trzecim miejscu. Dzięki temu stał się jednym z nielicznych zespołów, który wygrał mistrzostwo rok po awansie z 2. ligi (sezon 1977–1978). W latach 1978–1979 Forest udało się odnieść zwycięstwo w Pucharze Europy, gdzie w finale w Monachium pokonali Malmö FF 1:0. W latach 1979–1980 ponownie triumfowali w tych rozgrywkach, pokonując Hamburg 1:0, na stadionie Santiago Bernabéu. Zwycięstwo odnieśli między innymi dzięki dobrze ocenionemu występowi bramkarza Petera Shiltona. Wygrali również Superpuchar Europy i dwa Puchary Ligi. Klub dotarł do półfinałów Pucharu UEFA w latach 1983–1984, gdzie w kontrowersyjnych okolicznościach został pokonany przez RSC Anderlecht. Ponad dziesięć lat później okazało się, że w drugiej kolejce belgijski klub przekupił sędziego, ale arbiter zmarł w wypadku samochodowym przez co kwestia pozostała nierozstrzygnięta. Sprawę oddalono, a Anderlecht oczyszczono ze wszystkich zarzutów[4].
Kolejne sukcesy święcone przez Nottingham Forest pojawiły się w 1989 roku, kiedy klub wygrał Puchar Ligi i Full Members Cup. Forest zakończył ten sezon na trzecim miejscu w lidze, a rok później zajął to samo miejsce. Zespół Clougha triumfował w Pucharze Ligi w 1990 roku, pokonując wówczas Oldham Athletic 1:0, a zwycięską bramkę strzelił Nigel Jemson. Szansa na sukces pojawiła się w 1991 roku, kiedy Nottingham pod wodzą Briana Clougha, dotarło do finału Pucharu Anglii, w którym przegrało z Tottenhamem 1:2. Latem 1991 roku Brian Clough dokonał rekordowego transferu, podpisując umowę z najlepszym strzelcem ligowym w tamtym okresie, napastnikiem Millwall, Teddym Sheringhamem, na łączną kwotę 2,1 miliona funtów.
W 1992 roku Forest pokonał Southampton 3:2 w finale Pucharu Full Cup, lecz później przegrał z Manchesterem United w Pucharze Ligi.
Frank Clark wrócił do klubu w maju 1993 roku, aby objąć stanowisko menedżera, zastępując tym samym Briana Clougha. Forest zakończył sezon na trzecim miejscu i zakwalifikował się do Pucharu UEFA po raz pierwszy od czasów Heysela. W sezonie 1996/1997 Clark opuścił drużynę po tym, jak znalazła się w strefie spadkowej.
34-letni kapitan Stuart Pearce został tymczasowo zatrudniony jako menedżer piłkarski tuż przed świętami Bożego Narodzenia w 1996 roku i pod jego wodzą klub zanotował krótkotrwałą poprawę. Jednak w marcu 1997 roku Dave Bassett zastąpił go na stałe, który razem z klubem uniknął spadku. Bassett został zwolniony w styczniu 1999 roku, a na jego miejsce przyszedł nowy menadżer, Ron Atkinson.
W grudniu 2001 roku odnotowano, że klub traci ponad 100 000 funtów tygodniowo, a jego perspektywy finansowe pogorszyły się z powodu upadku ITV Digital, którzy zakończyli umowę z klubem. Pomimo trudności klub w sezonie 2002–2003 zajął szóste miejsce i zakwalifikował się do play-offów. W półfinale przegrał z Sheffield United. Z powodu straty kilku kluczowych zawodników i zagrożenia spadku do niższej ligi Paul Hart został zwolniony w lutym 2004 roku.
Na kolejnego trenera został mianowany Oe Kinnear, który poprowadził Nottingham do 14. miejsca w lidze. W sezonie 2004–2005 klub ponownie znalazł się w strefie spadkowej, co doprowadziło do rezygnacji Kinneara ze stanowiska w grudniu 2004 roku. Wtedy Mick Harford przejął tymczasowy zarząd w okresie Bożego Narodzenia, zanim Gary Megson został wyznaczony na nowego szkoleniowca. Megson nie zdołał uniknąć spadku, ponieważ klub zakończył sezon na 23. miejscu, stając się zarazem pierwszym zwycięzcą Pucharu Europy, który będzie grał na trzecim poziomie rozgrywkowym. W sezonie 2007/2008 pod wodzą Colina Calderwooda klub ponownie wrócił do Championship.
W lipcu 2012 roku kuwejcka rodzina Al-Hasawi kupiła klub. Nowi właściciele powiedzieli prasie, że mają długoterminową wizję klubu opierającą się na planie 3-5 letnim, a po rozmowie z kilkoma potencjalnymi nowymi menedżerami trenerem został Sean O’Driscoll (będący poprzednio dyrektorem Doncaster Rovers i Crawley Town). Do 15 grudnia 2012 roku Forest, zajmujący dziewiąte miejsce z 33 punktami, był zaledwie o trzy punkty poza pozycjami gwarantującymi grę w play-offach. Plan rodziny Al-Hasawi stał się impulsem do zagrania w barażach o Premier League. Tego samego weekendu klub ogłosił, że Omar Al-Hasawi zrezygnował ze względów osobistych, a Fawaz Al-Hasawi został większościowym udziałowcem z 75% udziałów w klubie wraz z bratem Abdulazizem Al-Hasawim posiadającym 20% udziałów i jego kuzynem Omarem Al-Hasawim, posiadającym pozostałe 5% udziałów. W Boxing Day 2012 roku Sean O’Driscoll został zwolniony po zwycięstwie 4:2 nad Leeds United, a właściciele poinformowali o zamiarze zmiany wraz z rozpoczęciem styczniowego okna transferowego, mając nadzieję na powołanie menedżera z doświadczeniem w Premier League. Na to stanowisko powołano Alexa McLeisha. Ruch ten został skrytykowany przez niektórych członków zespołu. W dniu 5 lutego 2013 roku, po upływie zaledwie 40 dni, umowa z Alexem McLeishem została rozwiązana. Dwa dni później trenerem został Billy Davies. W marcu 2014 roku klub zakończył współpracę z Daviesem po porażce 5:0 z Derby. Sezon 2020/2021 klub zakończył na 17 miejscu w Championship, przegrywając w ostatniej kolejce z Preston North End F.C.
W dniu 18 maja 2017 roku potwierdzono, że Evangelos Marinakis został nowym właścicielem Nottingham Forest[5], co doprowadziło do zakończenia zarządu rodziny Al-Hasawi.
29 maja 2022 roku zespół wrócił do Premier League po pokonaniu Huddersfield w barażach 1:0
SukcesyEdytuj
- Mistrzostwo Anglii: 1978
- Puchar Europy Mistrzów krajowych: 1979, 1980
- Puchar Anglii: 1898, 1959
- Puchar Ligi Angielskiej: 1978, 1979, 1989, 1990
- Tarcza Dobroczynności: 1978
- Superpuchar Europy: 1979
Obecny składEdytuj
|
|
Piłkarze na wypożyczeniuEdytuj
|
|
Najlepszy gracz roku w klubieEdytuj
|
|
|
Europejskie pucharyEdytuj
|
PrzypisyEdytuj
- ↑ „History of Nottingham Forest” nottinghamforest.co.uk.
- ↑ „FA Cup Final 1898” fa-cupfinals.co.uk.
- ↑ Rob Smyth, Simon Burnton. The Joy of Six: Classic Arsenal v Tottenham matches. „theguardian.com”, 30 października 2009. Guardian Media Group. [dostęp 2016-03-05].
- ↑ Forest sues Anderlecht over '84 bribery scandal. BBC News, 24 grudnia 1997. [dostęp 2010-04-10].
- ↑ Evangelos Marinakis completes Nottingham Forest takeover and denies match-fixing allegations.
- ↑ Nottingham Forest, [w:] baza Transfermarkt (drużyny) [online] [dostęp 2021-07-20] .
- ↑ First Team, nottinghamforest.co.uk [dostęp 2021-07-20] (ang.).
- ↑ a b c d Players of the Season 1970's. Nottingham Forest F.C. [dostęp 2012-09-07].
- ↑ a b c d e f g h i Players of the Season 1980's. Nottingham Forest F.C. [dostęp 2012-09-07].
- ↑ a b c d e f g h i j Players of the Season 1990's. Nottingham Forest F.C. [dostęp 2012-09-07].
- ↑ a b Players of the Season 2000's. Nottingham Forest F.C. [dostęp 2012-09-07].
Linki zewnętrzneEdytuj
- Oficjalna strona klubu (ang.)