Polana Biały Potok
Polana Biały Potok – polana u podnóża Tatr, u wylotu Doliny Lejowej. Znajduje się w mezoregionie geograficznym zwanym Rowem Podtatrzańskim, a dokładniej w jego części zwanej Rowem Kościeliskim. Położona jest na wysokości 890-920 m n.p.m.[1]. Jej północnym skrajem biegnie szosa z Zakopanego do Czarnego Dunajca przez Kościelisko i Chochołów. Najstarsze dokumenty wymieniające tę polanę jako pastwisko pochodzą z XVI w[2]. Polana składa się z dwóch części oddzielonych od siebie Lejowym Potokiem i pasem zadrzewień wzdłuż niego. Część zachodnia to polana kośna, znajdują się na niej dwa tylko szałasy. Część wschodnia jest wypasana i znajdują się na niej liczne szałasy, a w sezonie zimowym jest czynny wyciąg narciarski (bardzo łatwy, dla początkujących narciarzy)[3] Przy skraju wschodnim znajduje się zajazd „Józef” (noclegi z wyżywieniem, bar). Wiosną na polanie obficie zakwitają krokusy, a jesienią zimowit jesienny.
Polana jest własnością prywatną i leży poza obszarem TPN. W XVII w. na polanie wypasali mieszkańcy wsi Podczerwone, później polanę wykupił Antoni Szaflarski z Czarnego Dunajca. W 2003 gazduje tutaj mieszkaniec wsi Dzianisz[2]. W górnej części polany, przy Lejowym Potoku, znajduje się skała zwana Między Ściany i wejście do Doliny Lejowej. Od południowej strony wznoszą się ponad polaną: Przednia Kopka, Pośrednia Kopka i Cisowa Turnia[3].
Na polanie Biały Potok stwierdzono występowanie wielu rzadkich w Karpatach gatunków roślin: turzyca skąpokwiatowa, nerecznica grzebieniasta, pływacz drobny, turzyca pchla, turzyca nitkowata, turzyca bagienna, turzyca dwupienna, siedmiopalecznik błotny, rosiczka długolistna, języczka syberyjska, czermień błotna. Niektóre z nich są rzadkie w całej Polsce[4].
Szlaki turystyczneEdytuj
– obrzeżem lasu w górnej części polany biegnie oznakowany zielono odcinek z Doliny Kościeliskiej na Siwą Polanę u wylotu Doliny Chochołowskiej, będący przedłużeniem Drogi pod Reglami.
- Czas przejścia z Kir do wylotu Doliny Lejowej: 25 min w obie strony
- Czas przejścia od wylotu Doliny Lejowej na Siwą Polanę: 25 min w obie strony
– na południowym krańcu polany, u wylotu Doliny Lejowej, rozpoczyna się żółty szlak, prowadzący jej dnem na Niżnią Kominiarską Polanę. Czas przejścia: 1:10 h, ↓ 55 min
PrzypisyEdytuj
- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wyd. Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ a b Józef Nyka: Tatry polskie. Przewodnik. Wyd. XIII. Latchorzew: Wyd. Trawers, 2003. ISBN 83-915859-1-3.
- ↑ a b Tatry polskie. Mapa turystyczna 1:20 000. Piwniczna: Agencja Wyd. „WiT” s.c., 2006. ISBN 83-89580-00-4.
- ↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa: Czerwona księga Karpat Polskich. Kraków: Instytut Botaniki PAN, 2008. ISBN 978-83-89648-71-6.