Port lotniczy Moskwa-Szeremietiewo
Port lotniczy Moskwa-Szeremietiewo im. A.S. Puszkina (ros. Аэропорт Шереметьево имени А. С. Пушкина IPA: [ʂɨrʲɪˈmʲetʲjɪvə], ang. Sheremetyevo International Airport) (Kod IATA: SVO, Kod ICAO: UUEE) – najważniejsze międzynarodowe lotnisko w Moskwie. Jest największym lotniskiem w Rosji. W 2019 roku obsłużyło prawie 50 mln pasażerów. Lotnisko Szeremietiewo jest główną bazą linii lotniczych Aerofłot.
 Terminal „F” (d. 2) | |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Obwód | |||||
| Miejscowość | |||||
| Typ |
cywilne | ||||
| Data otwarcia |
1959 | ||||
| Kod IATA |
SVO | ||||
| Kod ICAO |
UUEE | ||||
| Strefa czasowa |
UTC +03:00 | ||||
| Wysokość |
190 m n.p.m. | ||||
| Statystyki ruchu (2019[1]) | |||||
| Liczba pasażerów |
49 438 545 | ||||
| Cargo |
379 000 t | ||||
| Liczba operacji |
386 370 | ||||
| Drogi startowe | |||||
| |||||
Położenie na mapie obwodu moskiewskiego  | |||||
Położenie na mapie Rosji  | |||||
 55°58′22″N 37°24′53″E/55,972778 37,414722
| |||||
| Strona internetowa | |||||
HistoriaEdytuj
Cywilny port lotniczy Szeremietiewo powstał w 1959 na bazie lotniska wojskowego pod wsią Szeremietiewo w obwodzie moskiewskim. W sierpniu 1959 miał miejsce pierwszy lot pasażerski z Szeremietiewa (samolotem Tu-104 do ówczesnego Leningradu). W lipcu 1960 przeniesiono z portu lotniczego Moskwa-Wnukowo większość lotów międzynarodowych Aerofłotu. Pierwszy lot zagraniczny odbył się 1 lipca 1960 z Szeremietiewa na lotnisko Schönefeld w Berlinie. Jednym z głównych inżynierów był Polak Tomasz Tuszyński.
We wrześniu 1964 otwarto Terminal I (Szeremietiewo-I), znany później jako Terminal „B”, który obsługiwał w czasach ZSRR rejsy krajowe, a później w większości loty do miast Rosji i WNP. W 2017 stare pawilony terminalu zostały zburzone. Na ich miejscu zbudowano otwarty w maju 2018 nowy budynek terminalu „B”.
Terminal II (Szeremietiewo-II) został oddany do użytku na początku 1980 z okazji Olimpiady w Moskwie latem 1980. Był do 2009 r. kluczowym dworcem lotniczym obsługującym połączenia międzynarodowe w Związku Radzieckim. Stąd odprawiana była większość zagranicznych rejsów Aerofłotu do krajów zachodnich. W związku z otwarciem w 2009 nowego terminalu pod nazwą „D” przeniesiono tam większość lotów Aerofłotu oraz linii z sojuszu SkyTeam z dawnego Szeremietiewa-II przemianowanego na terminal „F”. Dawny terminal Szeremietiewo-I oznaczono literą „B”. Powstały także terminale „E” (otwarty w marcu 2010) i „C” (w styczniu 2020).
Do otwarcia wspomnianych nowych terminali lotnisko Szeremietiewo cieszyło się złą sławą ze względu na przestarzałą infrastrukturę i fatalną obsługę personelu naziemnego. Organizacja kontroli paszportowej, celnej, przesiadek i innych procesów bywała uciążliwa i długotrwała. Szczególnie kłopotliwe były transfery pomiędzy terminalem I i II (obecnie „F” i „B”). Do 2018 nie były one połączone w żaden stały sposób a odległość między nimi jest znaczna (de facto stanowią one autonomiczne lotniska położone po przeciwległych stronach pasów startowych). Jeśli podróżny nie przekraczał granicy państwowej Rosji, mogło go czekać go wielogodzinne oczekiwanie na przewiezienie na drugi terminal, nieformalna kontrola paszportowa oraz inne utrudnienia, które często prowadziły do spóźnienia na kolejny lot a co za tym idzie wielogodzinnego, a czasem wielodniowego koczowania na lotnisku. Terminal II (obecnie „F”) lotniska Szeremietiewo był zresztą znany ze spędzających w jego strefie tranzytowej dziesiątków podróżnych oczekujących na loty. Spali oni nierzadko w dużych grupach na betonowej podłodze, co niekiedy czyniło jego wnętrze podobne do poczekalni dworcowej zapełnionej bezdomnymi. Znane są także przypadki pozbawionych biletów lub dokumentów pasażerów tranzytowych, którzy koczowali tam miesiącami. Gazeta Wyborcza opisywała m.in. w 2008 historię Nigeryjki, która spędziła w nim 20 miesięcy[2]. Jeśli podróżny przekracza granice państwową (np. ponieważ jego kolejny lot jest już lotem krajowym z terminali „B” lub „C”) musiał udać się na własną rękę do kolejnego terminalu co wiąże się z objechaniem całego lotniska taksówką, mikrobusem lub publicznym autobusem.
W maju 2018 uruchomiono podziemne połączenie terminala B z terminalami „D”, „E” i „F”. Łączy je zautomatyzowana samobieżna kolejka podziemna pokonująca dystans od stacji "Szeremietiewo 1" pod terminalem „B” do stacji "Szeremietiewo 2" zalokalizowanej w przejściu podziemnym między terminalami „D” i „E” w 4 minuty.
31 maja 2019 lotnisku nadano imię Aleksandra Puszkina.
Połączenie z miastemEdytuj
Do niedawna problemem był dojazd na lotnisko z centrum miasta. 10 czerwca 2008 otwarto jednak uroczyście długo oczekiwane bezpośrednie połączenie kolejowe z Terminali „D”, „E” i „F” na Dworzec Sawieliowski (połączenie z terminalem „B” nie jest w ogóle przewidywane). 28 września 2009 przedłużono wspomnianą linię kolejową na Dworzec Białoruski (na dworcu Sawieliowskim pociągi obecnie nie zatrzymują się). Według rozkładu podróż do centrum powinna trwać 35 min, a w nowoczesnym pociągu powinien dostępny być bezprzewodowy internet. Bilet na przejazd w jedną stronę kosztuje 320 rubli (500 rubli w pierwszej klasie). Analogiczne połączenia kolejowe z centrum wcześniej uruchomiono dla lotnisk Domodiedowo (od 2002) i Wnukowo (od 2005).
Plany rozbudowyEdytuj
Trwa modernizacja i dalsza rozbudowa lotniska, w szczególności w 2009 zakończono budowę terminalu „D”, zaś w 2010 terminalu „E”. W dalszej przyszłości planowana jest budowa terminalu „A”, który ma być ukończony do 2015. Jednocześnie dodany ma zostać trzeci pas startowy, ponieważ mała odległość pomiędzy istniejącymi dwoma pasami nie pozwala na posługiwanie się nimi równocześnie.
KatastrofyEdytuj
- 6 lipca 1982 – lot Aerofłotu nr SU-411, samolot Iljuszyn Ił-62 rozbił się w czasie startu, zginęło 90 osób znajdujących się na pokładzie.
- 9 marca 2000 - samolot Jak-42 rozbija się przy starcie w locie czarterowym do Kijowa, ginie 9 osób znajdujących się na pokładzie, w tym znany dziennikarz Artiom Borowik.
- 28 lipca 2002 – lot techniczny samolot linii Pulkovo Airlines, Iljuszyn Ił-86 (RA-86060) z 16 osobami na pokładzie rozbił się dwie minuty po starcie. Dwie stewardesy przeżyły katastrofę.
- 5 maja 2019 roku. Katastrofa lotu Aerofłot 1492. Lecący do Murmańska samolot typu Suchoj Superjet 100 zapalił się w czasie lądowania awaryjnego na lotnisku, zginęło 41 osób.
Linie lotnicze i połączeniaEdytuj
Zobacz teżEdytuj
PrzypisyEdytuj
- ↑ http://svo.aero/en/news/2016/3885/
- ↑ Dorota Wodecka, Anita Dmitruczuk, „Uwięziona na terminalu”, [w:] Gazeta Wyborcza [online], 26 maja 2008.
- ↑ UBM (UK) Ltd. 2018, Aeroflot resumes Denpasar service from late-Oct 2018, „Routesonline” [dostęp 2018-08-31] (ang.).
- ↑ a b c UBM (UK) Ltd. 2018, Aeroflot resumes 3 European routes in W18, „Routesonline” [dostęp 2018-08-18] (ang.).
- ↑ a b UBM (UK) Ltd. 2018, Aeroflot continues to expand domestic routes in W18, „Routesonline” [dostęp 2018-08-21] (ang.).
- ↑ UBM (UK) Ltd. 2018, Aeroflot resumes Colombo service in late-Oct 2018, „Routesonline” [dostęp 2018-08-21] (ang.).
- ↑ UBM (UK) Ltd. 2018, Aeroflot resumes Nalchik link from Oct 2018, „Routesonline” [dostęp 2018-08-18] (ang.).
- ↑ Pasazer.com: Tianjin Airlines uruchomią kolejne połączenie z Moskwy, Pasazer.com [dostęp 2018-07-03].
Linki zewnętrzneEdytuj
- Oficjalna strona portu lotniczego Moskwa-Szeremietiewo. [dostęp 2011-03-06].
- Strona firmy Aeroekspress obsługującej pociągi z centrum Moskwy do jej portów lotniczych. [dostęp 2015-03-18].