Rzepień (Xanthium L.) – rodzaj roślin z rodziny astrowatych. Obejmuje w zależności od ujęcia systematycznego od dwóch do ponad 20 gatunków[4]. Rośliny te są szeroko rozprzestrzenione rosnąc naturalnie na obu kontynentach amerykańskich, w południowej Eurazji i północnej Afryce, a poza tym introdukowane na pozostałych obszarach wszystkich kontynentów z wyjątkiem Antarktydy[5]. W Polsce jako introdukowane i zadomowione rosną trzy gatunki: rzepień kolczasty X. spinosum, rzepień pospolity X. strumarium i rzepień włoski X. orientale[6].

Rzepień
Ilustracja
Morfologia (Xanthium spinosum)
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

astrowce

Rodzina

astrowate

Podrodzina

Asteroideae

Rodzaj

rzepień

Nazwa systematyczna
Xanthium L.
Sp. Pl. 987. 1753
Typ nomenklatoryczny

Xanthium strumarium L.[3]

Są to rośliny pierwotnie związane z odsłoniętymi siedliskami piaszczystymi na brzegach rzek i wydmach, współcześnie zaadaptowane także na różnych siedliskach antropogenicznych. Rosną m.in. jako chwasty w uprawach soi, bawełny i orzachy. Rzepienie wyróżniają się trwałymi, haczykowatymi listkami okrywy czepiającymi się futra zwierząt i ubrań ludzi, dzięki czemu diaspory te są rozprzestrzeniane[4].

Morfologia edytuj

Pokrój
Rośliny jednoroczne o pędach wzniesionych i rozgałęziających się, osiągających od 10 do ponad 200 cm wysokości[7], z cierniami wyrastającymi z węzłów lub bez cierni[7][8].
Liście
Skrętoległe (tylko najniższe bywają naprzeciwległe), ogonkowe. Blaszka od równowąskiej, poprzez lancetowatą, jajowatą, trójkątną do zaokrąglonej, często dłoniasto lub pierzasto wcinana, całobrzega lub ząbkowana, mniej lub bardziej owłosiona, czasem szorstko[7][8].
Kwiaty
Jednopłciowe. Rośliny są jednopienne z kwiatami męskimi zebranymi w niewielkie i gęste kwiatostany skupiające się w szczytowej części pędu oraz z koszyczkami z kwiatami żeńskimi wyrastającymi po kilka w kątach liści poniżej[9].
Koszyczki z kwiatami męskimi są miseczkowate, o średnicy 3–5 mm. Listków okrywy jest kilka do kilkunastu i są one wolne. Na stożkowatym lub walcowatym dnie kwiatostanowym znajdują się błoniaste plewinki i kilkadziesiąt rurkowatych lub lejkowatych koron kwiatów zwieńczonych 5 odgiętymi lub wyprostowanymi ząbkami. Korony mają białawą barwę[7]. Nitki pręcików są u dołu zrośnięte. Między pręcikami znajduje się szczątkowy słupek z niepodzielonym znamieniem[9].
Koszyczki z kwiatami żeńskimi mają okrywę o kształcie wrzecionowatym i średnicy od kilku do ponad 20 mm. Listki okrywy w liczbie kilkudziesięciu są ułożone są w kilku–kilkunastu szeregach. Górne są okazałe i wolne, dolne zrośnięte nasadami, w górnej części haczykowate. Najwyższe, najtęższe listki są wyprostowane[7]. Koszyczki zawierają tylko dwa, czasem jeden kwiat, które wraz z dnem koszyczka drewnieją podczas owocowania. Kwiaty żeńskie składają się niemal z samej zalążni i dwóch znamion, drewniejąc przybierają postać dwóch lub jednego ciernia wieńczącego koszyczek. Ciernie te zwane są „dziobami” – są większe od cierni powstających z listków okrywy, w środku są rurkowate (przez otwór ten wystają znamiona)[9].
Owoce
Czarne, wrzecionowate niełupki zamknięte w drewniejącej i ciernistej okrywie zwieńczonej na szczycie ww. dziobami[7].

Systematyka edytuj

Rodzaj z plemienia Heliantheae w podrodzinie Asteroideae z rodziny astrowatych Asteraceae[10]. W obrębie plemienia wchodzi w skład podplemienia Ambrosiinae. Rośliny z tego rodzaju są bardzo zmienne, co jest powodem istnienia bardzo różnych koncepcji podziału tego taksonu[4]. Karol Linneusz wyróżnił dwa gatunki[4] i wyodrębnianie tylko 2–3 gatunków w rodzaju wciąż jest częste[7][8]. Proponowano też jednak klasyfikację wewnątrzrodzajową z nawet 20 i 21 gatunkami[4]. Współczesne publikacje i bazy taksonomiczne wyróżniają zwykle 4–5[4] do 6[5] gatunków.

Wykaz gatunków[5][6]

Podawany z Polski jako przejściowo zawlekany rzepień wielkoowockowy X. macrocarpum DC.[6] według Plants of the World Online jest synonimem X. strumarium L.[5]

Przypisy edytuj

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-04-15] (ang.).
  3. Index Nominum Genericorum. [dostęp 2009-04-25].
  4. a b c d e f Salvatore Tomasello, How many names for a beloved genus? - Coalescent-based species delimitation in Xanthium L. (Ambrosiinae, Asteraceae), „Molecular Phylogenetics and Evolution”, 127, 2018, DOI10.1016/j.ympev.2018.05.024.
  5. a b c d Xanthium L., [w:] Plants of the World online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2023-06-30].
  6. a b c Zbigniew Mirek i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 204, ISBN 978-83-62975-45-7.
  7. a b c d e f g John L. Strother, Xanthium Linnaeus, [w:] Flora of North America [online], eFloras.org [dostęp 2023-06-30].
  8. a b c Xanthium Linnaeus, [w:] Flora of China [online], eFloras.org [dostęp 2023-06-30].
  9. a b c Tadeusz Tacik, Xanthium L., Rzepień, [w:] Pawłowski Bogumił, Jasiewicz Adam (red.), Flora polska. Rośliny naczyniowe Polski i ziem ościennych. Tom XII, Warszawa, Kraków: PAN, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1971, s. 217-218.
  10. Genus: Xanthium L.. [w:] Germplasm Resources Information Network (GRIN-Taxonomy) [on-line]. USDA, Agricultural Research Service, National Plant Germplasm System. [dostęp 2023-06-30].