Rzut (geometria)

rodzaj przekształcenia przestrzeni geometrycznej w przestrzeń o jednym wymiarze mniej, np. przestrzeni trójwymiarowej na powierzchnię

Rzutodwzorowanie trójwymiarowej przestrzeni euklidesowej na daną powierzchnię zwaną rzutnią[1], które każdemu punktowi przestrzeni przypisuje punkt przecięcia się z rzutnią pewnej prostej z danej rodziny prostych rzutujących przechodzącej przez punkt

Przykładowy rzut równoległy na płaszczyznę; rzutowany obiekt to prostopadłościan i osie kartezjańskiego układu współrzędnych

Rzutnia jest najczęściej płaszczyzną, choć stosuje się również rzuty na powierzchnię kuli, walca, stożka i inne. Rzut można także rozumieć ogólniej, jako funkcję odwzorowującą:

Rodzaje

edytuj

Na podstawie własności prostych rzutujących wyróżnia się:

  • rzut równoległy – wszystkie proste rzutujące są równoległe;
    • prostokątny – kierunek rzutowania jest prostopadły do rzutni;
    • ukośny – kierunek rzutowania nie jest prostopadły do rzutni;
    • aksonometria – dostosowanie kierunku rzutowania i orientacji rzutni do kształtu rzutowanego obiektu;
  • rzut środkowy (perspektywa) – wszystkie proste rzutujące przechodzą przez pewien punkt zwany środkiem rzutu.

Przypisy

edytuj
  1. rzut, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2024-10-24].