Séverine Beltrame

francuska tenisistka
(Przekierowano z Séverine Brémond)

Séverine Beltrame (ur. 14 sierpnia 1979 w Montpellier) – francuska tenisistka. Była znana jako Séverine Brémond podczas małżeństwa z jej trenerem Erickiem Brémondem od września 2005 do listopada 2008, a następnie jako Séverine Brémond-Beltrame do końca roku 2009. Powróciła do nazwiska panieńskiego, Séverine Beltrame, w 2010.

Séverine Beltrame
Ilustracja
Podczas zawodów French Open 2013
Państwo

 Francja

Data i miejsce urodzenia

14 sierpnia 1979
Montpellier

Wzrost

172 cm

Gra

praworęczna, jednoręczny backhand

Status profesjonalny

2002

Zakończenie kariery

2013

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0 WTA, 8 ITF

Najwyżej w rankingu

34 (5 lutego 2007)

Australian Open

2R (2009)

Roland Garros

2R (2005)

Wimbledon

QF (2006)

US Open

4R (2008)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

0 WTA, 10 ITF

Najwyżej w rankingu

85 (25 czerwca 2007)

Australian Open

2R (2006, 2007)

Roland Garros

2R (2008, 2009, 2013)

Wimbledon

1R (2007)

US Open

2R (2006)

Séverine otrzymała status profesjonalny w 2002 roku. Zanim to nastąpiło, wygrała dziewięć turniejów ITF, w tym pięć singlowych. Jest tenisistką praworęczną z jednoręcznym backhandem.

Jej zawodowa kariera rozpoczęła się z chwilą otrzymania licencji zawodowej tenisistki. Wtedy to wzięła udział w kwalifikacjach do turnieju French Open oraz imprezy w Strasburgu. Nie zakwalifikowała się jednak do turnieju głównego.

W 2003 roku awansowała na 144 miejsce klasyfikacji światowej tenisistek. Zagrała w swoim pierwszym turnieju głównym w Pattaya. Przegrała tam w pierwszej rundzie. Potem spotkało ją pasmo porażek na światowych kortach: sześciokrotnie kończyła udział w zawodach na kwalifikacjach, w tym trzykrotnie były to eliminacje turniejów wielkoszlemowych. Wygrywała turnieje ITF.

Po wspaniałym występie w Sztokholmie w 2004 roku (wyeliminowanie Barbary Schett i Kláry Koukalovej, porażka w ćwierćfinale z Silvią Fariną Elią) awansowała po raz pierwszy w karierze do pierwszej setki rankingu kobiet. Jako kwalifikantka zagrała w kilku kolejnych turniejach, docierając tam do drugiej rundy (m.in. w Charleston i US Open). Odpadła w kwalifikacjach do Australian Open, a w dwóch pozostałych wielkoszlemowych imprezach przegrała w pierwszej rundzie. Dotarła do pierwszego deblowego półfinału w Strasburgu, w parze z rodaczką Camille Pin. W tym sezonie wygrała też dwa ostatnie turnieje ITF: singlowy w Cagnes Sur Mer oraz deblowy w Vittel.

2005 – Séverine dotarła do drugiego w karierze ćwierćfinału w turnieju w słoweńskim Portorož. Uzyskała trzecią rundę Indian Wells, dwukrotnie drugą rundę (trafiała na wysoko rozstawione zawodniczki, m.in. Wierę Zwonariową i Nadię Pietrową). Pierwsza runda mistrzostw Australii i Stanów Zjednoczonych. Zadebiutowała w Pucharze Federacji, gdzie w półfinale Grupy Światowej Francja pokonała Hiszpanię 3:1.

2006 – początek sezonu wypadł nie najlepiej w wykonaniu Francuzki. Odpadła we wczesnych rundach turnieju w Hobarcie oraz Australian Open (przegrywając w 1 rundzie z Samanthą Stosur). Jako szczęśliwa przegrana zagrała w Paryżu, w turnieju na hali, gdzie przegrała w pierwszej rundzie. Wycofała się z zawodów w Memphis z powodu kontuzji. Wystąpiła z dziką kartą w Roland Garros, ale przegrała w pierwszej rundzie z [20] Mariją Kirilenko. W czerwcu dotarła do finału imprezy ITF w Marsylii, przegrywając z Jekatieriną Byczkową. Prawdziwy sukces osiągnęła w Wimbledonie: jako kwalifikantka dotarła do ćwierćfinału, gdzie nie poradziła sobie z belgijską mistrzynią, numerem 3 zawodów, Justine Henin-Hardenne. Zdołała jednak wyeliminować tak słynne tenisistki, jak Patty Schnyder, Gisela Dulko i Ai Sugiyama. Była jedną z rewelacji turnieju, obok młodej polskiej juniorki, Agnieszki Radwańskiej, która w swoim wielkoszlemowym zawodowym debiucie osiągnęła czwartą rundę. Ze 129 miejsca awansowała na 65 w klasyfikacji kobiet. Wystąpiła po raz drugi w Pucharze Federacji, pokonując Czechy 3:2 w barażach Grupy Światowej I. W sierpniu jej najlepszym występem był turniej w Forest Hills, w którym zaliczyła ćwierćfinał. Na kortach Flushing Meadows zdołała osiągnąć drugą rundę, trafiając tam znów na Rosjankę Kirilenko. Po ćwierćfinale w zawodach na Bali, awansowała po raz pierwszy w karierze do pierwszej pięćdziesiątki rankingu WTA.

W 2013 roku ogłosiła zakończenie kariery tuż po French Open, choć zaznaczyła, że bierze pod uwagę wzięcie udziału w Wimbledonie[1].

Jej matka ma na imię Anne Marie, a ojciec Lucien. Mówi po angielsku, francusku i hiszpańsku. Interesuje się piłką nożną, rugby i golfem.

Finały turniejów WTA

edytuj
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988

2008
Kategoria I
Kategoria II
Kategoria III
Kategoria IV
Kategoria V
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)

Gra podwójna

edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1. 15 czerwca 2008 Birmingham Trawiasta   Virginia Ruano Pascual   Cara Black
  Liezel Huber
2:6, 1:6
Finalistka 2. 20 września 2009 Québec Dywanowa (hala)   Sofia Arvidsson   Vania King
  Barbora Záhlavová-Strýcová
1:6, 3:6

Wygrane turnieje rangi ITF

edytuj
turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75 000 $
turnieje z pulą nagród 50 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza

edytuj
Data Turniej Kat. ($) Naw. Finalistka Wynik
1. 24/06/2001   Canet-en-Roussillon ITF 10 000 ziemna   Severine Arpajou 3:6, 6:3, 6:4
2. 08/07/2001   Périgueux ITF 10 000 ziemna   Daniela Olivera 6:4, 6:1
3. 21/09/2003   Sofia ITF 25 000 ziemna   Patricia Wartusch 6:3, 6:4
4. 05/10/2003   Porto ITF 25 000 ziemna   Sybille Bammer 6:2, 6:3
5. 02/05/2004   Cagnes-sur-Mer ITF 75 000 ziemna   Anna-Lena Grönefeld 6:4, 6:4
6. 26/06/2011   Périgueux ITF 25 000 ziemna   Audrey Bergot 6:4, 6:2
7. 24/06/2012   Montpellier ITF 25 000 ziemna   Catalina Castano 6:2, 7:6(4)
8. 29/07/2012   Contamines-Montjoie ITF 25 000 twarda   Tereza Mrdeža 6:3, 6:1

Przypisy

edytuj
  1. Beltrame se retire. lequipe.fr, 2013-05-20. [dostęp 2013-06-26]. (fr.).

Bibliografia

edytuj