Sławęcin (województwo podkarpackie)

wieś w województwie podkarpackim

Sławęcinwieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie jasielskim, w gminie Skołyszyn[5][6].

Sławęcin
wieś
Ilustracja
Widok na wieś od strony południowej
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Powiat

jasielski

Gmina

Skołyszyn

Liczba ludności (2021)

309[2][3]

Strefa numeracyjna

13

Kod pocztowy

38-242[4]

Tablice rejestracyjne

RJS

SIMC

0360365[5]

Położenie na mapie gminy Skołyszyn
Mapa konturowa gminy Skołyszyn, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Sławęcin”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Sławęcin”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Sławęcin”
Położenie na mapie powiatu jasielskiego
Mapa konturowa powiatu jasielskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Sławęcin”
Ziemia49°44′49″N 21°20′54″E/49,746944 21,348333[1]

W roku 2021 we wsi mieszkało 309 mieszkańców, z czego 52,8% stanowiły kobiety, a 47,2% mężczyźni[2].

Integralne części wsi Sławęcin[5][6]
SIMC Nazwa Rodzaj
0360371 Babia część wsi
0360388 Rzyckie część wsi
0360394 Za Sztreką część wsi

Miejscowość leży nad rzeką Ropą[7], w pobliżu drogi krajowej 28 i linii kolejowej nr 108[2] ze stacją w Skołyszynie.

Wieś jest siedzibą Parafii Świętej Katarzyny założonej w 1326 z zabytkowym kościołem z 1779, należącej do dekanatu Jasło Zachód, w diecezji rzeszowskiej.

Położenie geograficzne edytuj

Sławęcin leży w Obniżeniu Gorlickim (513,66) na Pogórzu Karpackim w południowo-wschodniej Polsce. Wieś graniczy ze Skołyszynem, Bączalem Dolnym, Siedliskami Sławęcińskimi, Pustą Wolą i Kunową. Obszar wsi wynosi 143,1 ha co stanowi zaledwie 1,8% powierzchni gminy. W latach 1975–1998 miejscowość znajdowała się w województwie krośnieńskim.

Historia edytuj

W Sławęcinie znaleziono złoty solid cesarza Marcianusa (450-457), co może sugerować, że przebywali tu ludzie już w V w.

Źródła historyczne podają, że najstarsza w okolicy jest założona w XIII w. Siepietnica, po niej Sławęcin (1326) i Kunowa, powstałe w pierwszej połowie XIV w. Własność królewską stanowił Sławęcin, Siepietnica oraz Grudna Kępska. W 1890 ustanowił zaborca 18 cyrkułów podlegających gubernatorowi we Lwowie. Sławęcin, Skołyszyn, Lisów i weszły w skład cyrkułu jasielskiego.

Ludność edytuj

Na koniec 2015 Sławęcin liczył 361 mieszkańców, a średnia gęstość zaludnienia wynosiła 252 osoby/km² przy średniej gminy Skołyszyn 162 osoby/km². Według danych na koniec 2012 na ogólną liczbę 380 mieszkańców było 203 kobiet i 177 mężczyzn; 297 osób dorosłych i 83 osób poniżej 18 roku życia oraz 58 mieszkańców w wieku emerytalnym.

  • Wykres liczby ludności w Sławęcinie na przestrzeni lat[8][9][10][11]:

Zabytki edytuj

Obiekty wpisane na listę zabytków województwa podkarpackiego:

  • Drewniany kościół parafialny pw. św. Katarzyny (numer rejestru A-223 z dnia 15.11.1990 roku). Zbudowany w 1779 staraniem proboszcza Michała Dyktanowicza i Ignacego Łętowskiego, właściciela wsi Sławęcin[12].

Obiekty ujęte w gminnej ewidencji zabytków[13]:

  • Cmentarz parafialny z kaplicą Zborowskich zbudowaną około 1844
  • Cmentarz z I wojny światowej
  • Cmentarz choleryczny
  • Murowana kapliczka przydrożna datowana na lata 1890-1910

Turystyka edytuj

Szlaki piesze

Inne

  • W Sławęcinie co roku organizowane są zloty/spotkania motocyklowe. Spotkania cieszą się dużym zainteresowaniem ze strony młodzieży, jak i poważnych grup z całej Polski.

Galeria edytuj

Przypisy edytuj

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 124394
  2. a b c Wieś Sławęcin w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-11-02], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-11-02].
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1159 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
  6. a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. Sławęcin - portal powiatu jasielskiego [online], wirtualnejaslo.pl [dostęp 2023-09-20].
  8. Władysława Kołodziej, Gabriela Ślawska, Gmina Skołyszyn: przeszłość i teraźniejszość, Skołyszyn 2006, str.235
  9. Demografia – na stronie gminy Skołyszyn. [dostęp 2015-07-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-08)].
  10. Ludność w latach 2000–2007 – na stronie BIP Skołyszyn. [dostęp 2015-07-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-02)].
  11. Sołectwo Sławęcin – liczba mieszkańców. Strona gminy Skołyszyn. [dostęp 2020-03-09].
  12. Rejestr zabytków ruchomych województwa podkarpackiego. s. 33. [dostęp 2016-08-06].
  13. Zabytki – na stronie gminy Skołyszyn. [dostęp 2016-08-06].

Bibliografia edytuj

  • Józef Garbacik – redakcja, Studia z dziejów Jasła i powiatu jasielskiego, PWN Kraków 1964
  • Stanisława Gomulanka, Kościół św. Katarzyny w Sławecinie i jego zabytki , Rzeszów 1994
  • Wiesław Hap, Ziemia Jasielska naszą Małą Ojczyzną, Jasło 2014, wyd.II, ISBN 978-83-63105-04-4
  • Władysława Kołodziej, Gabriela Ślawska, Gmina Skołyszyn: przeszłość i teraźniejszość, Skołyszyn: Urząd Gminy, 2006, ISBN 83-86744-73-1, OCLC 170018816.
  • Ryszard Oleszkowicz, Skołyszyn. Zarys monograficzny, Skołyszyn 1998. wyd. II, ISBN 83-86744-50-2
  • Praca zbiorowa, W dorzeczu Wisłoka i Wisłoki , Compass Kraków 2013, ISBN 978-83-7605-395-0
  • Praca zbiorowa, W Gminie Skołyszyn, Roksana Krosno 2000, wyd. I, ISBN 83-88126-85-7
  • Władysław Sarna, Opis powiatu jasielskiego, 1908 reprint JDK Jasło 1995, ISBN 83-903825-2-0
  • Zdzisław Świstak Słownik biograficzny znanych postaci Jasła i regionu, Jasło 1998, ISBN 83-86744-77-4
  • Edward Wojtuń, Pomniki, tablice i miejsca pamięci narodowej w Gminie Skołyszyn woj. krośnieńskie, Skołyszyn 1996,68, ISBN 83-86744-15-4

Linki zewnętrzne edytuj

Zobacz też edytuj