Bronisław Piłsudski
Bronisław Piotr Piłsudski (ur. 2 listopada 1866 w Zułowie, zm. 17 maja 1918 w Paryżu) – polski zesłaniec, etnograf, zajmujący się ludami i kulturami Dalekiego Wschodu, głównie ludem Ajnów, który obserwował na Sachalinie, a później na wyspie Hokkaido. Był bratem Józefa, Adama, Jana i Kazimierza.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
2 listopada 1866 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przyczyna śmierci |
utonięcie, prawdopodobnie samobójstwo. |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie | |
| Narodowość | |
| Rodzice |
Józef Wincenty Piłsudski |
| Partnerka |
Chuhsamma Bafunke |
| Dzieci |
Sukezo Piłsudski |
| Krewni i powinowaci |
Józef Piłsudski, Adam Piłsudski, Jan Piłsudski, Kazimierz Piłsudski (bracia) |
Życiorys edytuj
Od 1874 mieszkał w Wilnie, gdzie 3 lata później wstąpił do gimnazjum. Razem z bratem Józefem organizowali kółko samokształceniowe Spójnia. Po śmierci matki (1884) w 1886 wyjechał do Petersburga, gdzie zdał egzamin na bakałarza i wstąpił na Wydział Prawa miejscowego uniwersytetu.
W 1887 został wciągnięty w przygotowania Woli Ludu do zamachu na cesarza Aleksandra III. Wśród zamachowców znajdował się między innymi Aleksander Uljanow (starszy brat Włodzimierza, znanego potem jako Lenin), po procesie stracony. Po dekonspiracji spisku Bronisław (którego podczas przesłuchań wydał Michał Kanczer) został skazany na karę śmierci, zamienioną na 15 lat katorgi i zesłany na wyspę Sachalin[1]. Na Sachalinie w 1891 poznał Lwa Sternberga, znanego już etnografa, który także przebywał na zesłaniu. W 1896 ukazała się jego praca o obserwacjach klimatycznych. Został wówczas wysłany z misją meteorologiczną na południową część wyspy, gdzie zetknął się z Ajnami.
Po 10 latach zesłania reszta wyroku została zamieniona na nakaz osiedlenia się bez prawa opuszczania rosyjskiego Dalekiego Wschodu. Trzy lata później otrzymał od cesarskiej akademii nauk propozycję udania się na badania kultury Ajnów, Gilaków (Niwchów), Oroków i Mangunów na Sachalinie[2]. W tym samym roku osiedlił się – już jako wolny człowiek – w wiosce Ai, gdzie ożenił się z Shinhinchou (Chuusamma, Ciuusamma), krewną wodza Bafunke Kimury, która urodziła mu syna o imieniu Sukezō i córkę Kyō.
W 1903 wraz z innym zesłańcem, pisarzem Wacławem Sieroszewskim, udał się na badania kultury Ajnów na wyspie Hokkaido. Jednym z efektów jego pracy są unikatowe nagrania dźwiękowe zarejestrowane na 100 wałkach woskowych[2]. Obecnie można je oglądać w Centrum Kultury i Techniki „Manggha” w Krakowie. Na początku lat 80. XX w. wałki te zostały wypożyczone z Polski przez Japończyków, a firma SONY skonstruowała specjalny laserowy odpowiednik urządzenia do ich odczytu (fonografu Edisona), dzięki któremu udało się po wielu latach znów usłyszeć zapisane na nich dźwięki. Są to jedyne znane nagrania języka Ajnów z tamtego okresu.
Jego dorobkiem jest stworzenie słowników, w których przetłumaczył ponad 10 tys. słów z języka ainu, 6 tys. z języka gilackiego oraz 2 tys. z języka orockiego i języka Mangunów, oraz bogate opisy ich kultury i obyczajów, w tym także kultury muzycznej, spisał wiele podań i legend tych kultur oraz wykonał ok. 300 fotografii, na których utrwalał głównie typy mieszkających tam ludzi. Utrwalił fonograficznie pieśni i mowę Ajnów, w swej pracy posługiwał się też kamerą filmową. Spuścizna rękopiśmienna i fotograficzna Bronisława Piłsudskiego znajduje się w Zbiorach Specjalnych Biblioteki Naukowej PAU i PAN w Krakowie.
Po zakończeniu wojny rosyjsko-japońskiej w 1906 wyjechał do Japonii, gdzie zaprzyjaźnił się z japońskim pisarzem i poetą Shimeiem Futabateiem. Efektem tej znajomości było zawiązanie Towarzystwa Japońsko-Polskiego i pierwszej wymiany kulturalnej pomiędzy oboma krajami[3]. Do jego przyjaciół i współpracowników należeli także polityk Shigenobu Ōkuma, antropolog i etnolog Ryūzō Torii oraz działacz socjalistyczny Sen Katayama[4]. Shimei Futabatei wspominał, że Piłsudski był dla niego dziwakiem o dobrym sercu i niewinności dziecka, który na każdym kroku z ekscytacją podkreślał, że musi zrobić coś by pomóc Ainu, że to jego przeznaczenie – i to mimo faktu, że nie miał grosza przy duszy[4].
Do Europy przybył przez Stany Zjednoczone w 1906 i zamieszkał w Krakowie. Później przeprowadził się do Zakopanego i prowadził badania etnograficzne Podhala. Po wybuchu I wojny światowej wyjechał do Szwajcarii, włączając się w nurt działalności niepodległościowej. Pod koniec 1917 wyjechał do Paryża, gdzie w 1918 utonął w Sekwanie. Podejrzewa się, że była to śmierć samobójcza, związana z depresją, zdiagnozowaną przez dr. Józefa Babińskiego[a].
Uroczystości pogrzebowe odbyły się 29 maja 1918 na cmentarzu Les Champeaux w Montmorency pod Paryżem, gdzie do dziś znajduje się grób Bronisława Piłsudskiego.
Potomkowie edytuj
Synem Sukezō Kimury (jap. 木村 助造, Kimura Sukezō) (ur. 14.02.1903 na Sachalinie, zm. 5.06.1971 w mieście Furano na Hokkaido[6]) był Kazuyasu Kimura (jap. 木村 和保, Kimura Kazuyasu). Wnuk Bronisława Piłsudskiego Kazuyasu Kimura[7] mieszkał i pracował w Japonii, posiadał firmę FC Engineering[8] w Jokohamie. Zmarł 17 grudnia 2022[9]. Miał żonę, trzy córki (najstarsza córka ma na imię Kanako)[10].
Obecnie w Japonii mieszka kilkanaścioro potomków Bronisława Piłsudskiego. Potomkowie Kyō Kimury mieszkają na Hokkaido, potomkowie Sukezō Kimury mieszkają w Jokohamie[11].
Dzieła edytuj
Pomnikowa edycja dzieł zebranych Bronisława Piłsudskiego jest realizowana przez prestiżowe w skali globalnej wydawnictwo naukowe de Gruyter Mouton od 1998, dotychczas ukazały się jej cztery tomy o objętości ponad 4000 stron:
- The Collected Works of Bronisław Piłsudski. Volume 1, The Aborigines of Sakhalin[12], 1998, Ss. xvii + 792,
- Volume 2, Materials for the Study of the Ainu Language and Folklore (Cracow 1912). 1998. Ss. xiv + 872. Berlin-New York: Mouton de Gruyter,
- Volume 3, Materials for the Study of the Ainu Language and Folklore 2[13], reconstructed, translated, and edited by Alfred F. Majewicz, with the assistance of Elżbieta Majewicz. 2004. Ss. xi + 913. Berlin-New York: Mouton de Gruyter. [with the assistance of Larysa V. Ozoliņa, Mikhail D. Simonov, Tatyana Bulgakova, Elżbieta Majewicz, Tatyana P. Roon, Tomasz Wicherkiewicz & Werner Winter],
- Volume 4. Materials for the Study of Tungusic Languages and Folklore. 2011. Ss. xv + 1397. Berlin-Boston: de Gruyter Mouton.
Upamiętnienie edytuj
W serii znaczków „Polacy na świecie” Poczta Polska wydała w 2002 r. znaczek poświęcony Bronisławowi Piłsudskiemu.
Narodowy Bank Polski wprowadził do obiegu monety upamiętniające Bronisława Piłsudskiego:
w dniu 1 października 2008 r.
- o nominale 10 zł – wykonaną stemplem lustrzanym w srebrze,
w dniu 29 września 2008 r.
- o nominale 2 zł – wykonaną stemplem zwykłym w stopie Nordic Gold.
Celem emisji monet było przypomnienie działalności sławnego polskiego etnografa[14].
W 2013 r. odsłonięto w japońskim mieście Shiraoi, na wyspie Hokkaido, pomnik etnografa. Monument postawiono w tamtejszym muzeum Ajnów, gdzie w 1903 r. Piłsudski prowadził badania etnograficzne[15].
W 2011 powstał film biograficzny o Bronisławie Piłsudskim „Orzeł i Chryzantema”[16], reż. Jacek Wan.
18 października 2018 roku przy ulicy Topolowej 18 w Krakowie odsłonięto tablicę upamiętniającą Bronisława Piłsudskiego, mieszkającego w tym miejscu w latach 1906-1910[17].
Genealogia edytuj
| Praprapradziadkowie |
Roch Mikołaj Piłsudski |
książę Piotr Puzyna |
Billewicz |
książę Połubiński |
hrabia Butler |
NN |
Billewicz |
NN |
Tadeusz Billewicz (zm. 1788) |
NN |
Kownacki |
NN |
Wiktor Michałowski |
Taraszkiewicz |
hrabia Butler |
Billewicz | ||||||||||||||||
| Prapradziadkowie |
∞ |
Walerian Billewicz |
hrabia Butler |
Billewicz |
Adam Billewicz |
Kownacki |
Joachim Michałowski |
| ||||||||||||||||||||||||
| Pradziadkowie |
Kazimierz Piłsudski (ok. 1750–ok. 1820) |
Wincenty Butler (zm. 1843) |
Kacper Wincenty Billewicz |
Wojciech Michałowski | ||||||||||||||||||||||||||||
| Dziadkowie |
Piotr Piłsudski (1795–1851) |
Antoni Billewicz | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Rodzice |
Józef Wincenty Piłsudski (1833–1902) | |||||||||||||||||||||||||||||||
|
Bronisław Piłsudski (1866–1918) | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Nawiązania w kulturze edytuj
Życiorys Bronisława Piłsudskiego jest kanwą wydanej w 2019 roku powieści Pawła Goźlińskiego pt. „Akan”[19][20].
Na Bronisławie Piłsudskim wzorowana jest postać Benedykta Czerskiego w powieści Zygmunta Miłoszewskiego pt. „Kwestia ceny”[21].
Uwagi edytuj
- ↑ Według policji francuskiej było to ewidentne samobójstwo. W jej dokumentach noszących charakter księgi „rejestrów zdeponowanych zwłok” w zapisach dotyczących roku 1918 pod numerem porządkowym 598 znajduje się zapis: „Ginet-Piłsudzki Bronisław, płeć – M; wiek – 51 lat, stan cywilny – wolny; miejsce urodzenia – Zulow, Wilno, Polska, Rosja; zawód – bibliotekarz; miejsce pobytu – ulica: 11-bis Avenue Kleber; rejon – 16; ubiór – koszula biała z kołnierzykiem, sweter, kamizelka, kalesony, spodnie na szelkach, skarpety, buty sznurowane”. Ponadto w dokumentacji dotyczącej zdeponowanego ciała znajdują się jeszcze dane, iż przy zmarłym znaleziono małą latarkę elektryczną oraz szczotkę w futerale. Oprócz tego odnotowano datę przywiezienia ciała – 21 maja; czas jaki upłynął od chwili śmierci – 8 dni; przyczyna zgonu samobójstwo czy zabójstwo – samobójstwo; domniemana przyczyna – choroba; z której dzielnicy lub rejonu przywieziono ciało – Chaillot; miejsce znalezienia zwłok – Sekwana; sekcję wykonał – dr Socquet dnia 25 maja; protokół oględzin zwłok sporządzono w IV dzielnicy; data pogrzebu: 28 maja, opłacony; dokumentację sporządził i wpisu dokonał pisarz sądowy – M Var, 31 maja 1918 r.”[5]
Przypisy edytuj
- ↑ Bartłomiej Osuch. Nieudany zamach na cara Aleksandra III i nieświadomy współudział Józefa Piłsudskiego. „Histmag.org”, kwiecień 2019. [dostęp 2019-05-02].
- ↑ a b Barbara Jelonek, Problematyka prawna Ajnów w Japonii – badania Bronisława Piłsudskiego i sprawa Nibutani Dam, Acta Erasmiana 2017, t.15, Wrocław 2017.http://www.actaerasmiana.prawo.uni.wroc.pl/wp-content/uploads/2017/09/B.-Jelonek-XV.pdf
- ↑ Ambasada Japonii w Polsce: Wybrane epizody w historii stosunków japońsko-polskich. pl.emb-japan.go.jp. [dostęp 2011-03-22].
- ↑ a b Koichi Inoue, ブロニスワフ・ピウスツキの足跡を尋ねて40年 ―就中、その極東滞在の究明― [Śladami Bronisława Piłsudskiego w 40 lat później: badanie jego pobytu na Dalekim Wschodzie], [w:] ロシアの中のアジア／アジアの中のロシア(II) Azja w Rosji, Rosja w Azji (II), „21st Century COE program research report collection / 21St Century COE Program Occasional Papers”, 5, Sapporo: Hokkaido University: Slavic Research Center, grudzień 2004, s. 85–102, OCLC 862972690 (jap.).
- ↑ Antoni Kuczyński: Bronisław Piłsudski (1866–1918) zesłaniec i badacz kultury ludów Dalekiego Wschodu. s. 53–54, 55.
- ↑ http://src-h.slav.hokudai.ac.jp/coe21/publish/no5/inoue.pdf
- ↑ http://www.tokio.msz.gov.pl/resource/f88da5fe-fbf8-43ea-93bb-f59c165cf559:JCR
- ↑ 会社案内 | 空調設備や電気工事の求人募集なら横浜市のケーシーエンジニアリングまで [online], kceng.jp [dostęp 2017-11-22] (jap.).
- ↑ Zmarł wnuk Bronisława Piłsudskiego, brata Marszałka [online], 17 grudnia 2022 [dostęp 2022-12-17].
- ↑ Dorota Hałasa, Kazuyasu de domo Piłsudski.
- ↑ http://hokkaido-poland.com/POLE/POLE82Kowalski.pdf
- ↑ Bronisław Piłsudski: The Collected Works of Bronisław Piłsudski: Volume 1, The Aborigines of SakhalinThe aborigines of Sakhalin. Walter de Gruyter, 1 sty 1998. (ang.).
- ↑ Alfred F. Majewicz: Materials for the Study of the Ainu Language and Folklore 2 Tom 3 z The collected works of Bronisław Piłsudski Tom 15,Wydanie 3 z Trends in Linguistics Series Trends in Linguistics. Documentation [TiLDOC Series]. Walter de Gruyter, 1 sty 2004. ISBN 3-11-017614-9, ISBN 978-3-11-017614-8.
- ↑ Polscy podróżnicy i badacze: Bronisław Piłsudski (1866–1918). NBP. [dostęp 2015-02-09].
- ↑ Wojtek Duch: W Japonii odsłonięto pomnik Bronisława Piłsudskiego. historia.org.pl. [dostęp 2013-12-11].
- ↑ Bronisław Piłsudski „Orzeł i Chryzantema - Ostatni z rodu” [online], YouTube [dostęp 2016-11-13].
- ↑ Instytut Pamięci Narodowej- Kraków, Tablica pamięci Bronisława Piłsudskiego w Krakowie [online], Instytut Pamięci Narodowej - Kraków [dostęp 2023-09-19] (pol.).
- ↑ Bronisław Piłsudski ma swój pierwszy posąg w Polsce. Brat Józefa Piłsudskiego został uhonorowany w Żorach [online], plus.dziennikzachodni.pl, 23 maja 2018 [dostęp 2023-09-19] (pol.).
- ↑ Akan – człowiek, który na dnie piekła odnalazł dom – nowa powieść Pawła Goźlińskiego. Agora, 2019-10-07. [dostęp 2020-02-02].
- ↑ Paweł Goźliński: Akan: powieść o Bronisławie Piłsudskim. Warszawa: Agora, 2019. ISBN 978-83-268-2916-1.
- ↑ Zygmunt Miłoszewski: Kwestia ceny. Warszawa: W.A.B Grupa Wydawnicza Foksal, 2020. ISBN 978-83-280-7219-0.
Linki zewnętrzne edytuj
- Małgorzata Stępka. Bronisław Piłsudski: Losy Króla Ajnów. „Nowy dziennik”, s. 10, 1999-12-05.
- Bronisław Piotr Piłsudski. Biblioteka Uniwersytetu Gdańskiego. (pol. • ang. • ros. • jap. • lit.).
- Bronisław Piłsudzki: Polacy w Syberji. Le Puy: 1918.
- Bronisław Piłsudski: Poezya Gilaków. Lwów: 1911.
- W Japonii odsłonięto pomnik Bronisława Piłsudskiego. Hisoria.org.pl, 2013-12-11.
- Ajnu Museum. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-06)]. (ang.).
- Antoni Kuczyński: Bronisław Piłsudski (1866–1918) zesłaniec i badacz kultury ludów Dalekiego Wschodu.
- Bronisław Piłsudski. Józef Piłsudski Institute of America.
- Dzieła Bronisława Piłsudskiego w serwisie Polona