Inoujście
Inoujście (do 1945 niem. Ihnamünde, Camelsberg) – niezamieszkana wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie goleniowskim, w gminie Goleniów, znajduje się na półwyspie utworzonym przez wody Odry (Domiąży), Iny i jeziora Dąbie (Iński Nurt).
| wieś | |
 Inoujście XV w. mapa | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Sołectwo | |
| Wysokość |
0,8 m n.p.m. |
| Liczba ludności |
0 |
| Strefa numeracyjna |
91 |
| Kod pocztowy |
72-105[2] |
| Tablice rejestracyjne |
ZGL |
| SIMC |
0775340 |
Położenie na mapie gminy Goleniów  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu goleniowskiego  | |
 53°31′46″N 14°38′40″E/53,529444 14,644444[1]
| |
Geografia edytuj
Obecnie tereny dawnego Inoujścia są niezamieszkane (ostatni mieszkaniec opuścił Inoujście w 1999). Zostały jedynie resztki cmentarza i fundamentów oraz jedna opuszczona zagroda o adresie: Inoujście 1. Okoliczne tereny to raj dla dzikiej przyrody. Znajduje się tutaj zespół roślinności łąkowej. Wodami Iny i Roztoki Odrzańskiej prowadzi szlak kajakowy Meandry Iny z okolic Bącznika do dawnego Inoujścia, a następnie Odrą i jeziorem Dąbie do Lubczyny.
Historia edytuj
Wieś założono, w połowie XIII wieku, jako port morski Stargardu, a następnie od 1268 także Goleniowa, prężnie rozwijających się ośrodków hanzeatyckich[3] (patrz: Wojna Szczecina ze Stargardem o handel morski (1454-1464)). Inoujście było ważnym punktem w handlu rzecznym na Inie i Odrze. W 1750 założono tutaj kolonię Camelsberg, zamieszkaną przez chłopów i rybaków, należącą do rodu von Petersdorf. Nazwa Camelsberg w dosłownym tłumaczeniu znaczyła: Wielbłądzie Wzgórze/a, a wzięła się od dwóch podobnych wzgórz, wyglądem przypominających garby wielbłąda. W XIX wieku powstał, należący do miasta, folwark. W latach 20. XX wieku nazwę zmieniono na Ihnamünde, zamieszkiwało ją 171 osób. Znajdował się tutaj cmentarz, mleczarnia, kąpielisko, folwark oraz most na rzece Inie.
W trakcie II wojny światowej wieś uległa zniszczeniu. Trwała tu walka, gdy wojska radzieckie wkroczyły do wsi. Były one ostrzeliwane przez niemieckie wojska zza Odry. Ostatecznie miejscowość została zajęta w marcu 1945 przez Armię Czerwoną i przekazana administracji polskiej.
Po zakończeniu II wojny światowej w jedynym ocalałym budynku mieściła się Stacja Nautyczna Urzędu Morskiego Szczecin, której latarnicy obsługiwali światła nawigacyjne wytyczające tor wodny Świnoujście–Szczecin.
Nazwę Inoujście wprowadzono urzędowo w 1948 roku, zastępując poprzednią niemiecką nazwę wsi Ihnamünde[4].
Okoliczne miejscowości: Skolwin, Police, Komarowo, Kamieniska, Święta.
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 42523
- ↑ Komarowo, [w:] Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 500 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ R. Gaziński, Port Inoujście w średniowieczu [w:] Materiały Zachodniopomorskie, t. XXXI (1985), s. 176-177
- ↑ Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej Ziem Odzyskanych z dnia 9 grudnia 1947 r. (M.P. z 1948 r. nr 14, poz. 55, s. 5)