Ulica św. Gertrudy w Krakowie
Ulica św. Gertrudy w Krakowie biegnie wzdłuż Plant, od Poczty Głównej do Wawelu. Została wytyczona w latach 70. XIX wieku w miejscu drogi, która niegdyś prowadziła wzdłuż murów miejskich. Stanowi fragment I obwodnicy Krakowa.
| |||||||||||||||||||||||||||||||
| Stare Miasto | |||||||||||||||||||||||||||||||
 Widok ulicy w kierunku północnym. Po lewej Planty. | |||||||||||||||||||||||||||||||
| Państwo |  Polska
| ||||||||||||||||||||||||||||||
| Miejscowość | Kraków | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Długość | 660 m | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Plan | |||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||
| Przebieg | |||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Krakowa   ulica św. Gertrudy | |||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski  ulica św. Gertrudy | |||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa małopolskiego  ulica św. Gertrudy | |||||||||||||||||||||||||||||||
| 50,057535°N 19,940556°E/50,057535 19,940556 | |||||||||||||||||||||||||||||||
Tu – na obecnych Plantach – w pobliżu ul. Siennej znajdował się kościół św Gertrudy – zwany także kościołem Złoczyńców. Na otaczającym kościół cmentarzu chowano osoby skazane na karę śmierci i ścięte mieczem katowskim. Cmentarz zamknięto po 1796 r. Świątynię zamknięto w 1810 r, a w 1820 r. władze miejskie sprzedały na licytacji ruinę kościółka (którą ostatecznie rozebrano w 1822 r.) i nie pozwoliły na zabudowę powstałego placu, gdyż już dojrzewała myśl założenia Plant.
Po II wojnie światowej w 1950 r. ulicy nadano imię Ludwika Waryńskiego – działacza ruchu robotniczego; w 1990 r. przywrócono starą nazwę – św. Gertrudy.
Niektóre kamieniceEdytuj
- Pod nr 2 znajduje się kamienica wzniesiona w duchu historyzmu według projektu Karola Zaremby w 1889 r.
- Nr 5 to specjalnie zaprojektowany budynek kina „Wanda” (dziś delikatesy spożywcze) otwarty uroczyście w 1912 r. Fasada zachowała secesyjną dekorację z mozaiką.
- Pod nr 6 znajduje się hotel Monopol zaprojektowany przez Filipa Pokutyńskiego w 1876 r. z fasadą w stylu eklektycznym i lustrzaną nadbudową z ostatnich lat.
- Budynek nr 12 A pochodzący z 1886 r. zachował wystrój z ostatniej modernizacji w 1938 r. Na klatce schodowej znajdują się witraże ze scenami alegorycznymi.
- Na kamienicy nr 16 wmurowano pamiątkową tablicę poświęconą Narcyzowi Wiatrowi „Zawojnie”.
- W kamienicy nr 19 po II wojnie światowej mieszkał reżyser Wojciech Jerzy Has[1]
- Kamienice 23-24 zostały zbudowane przez zakon księży Misjonarzy i stanowią własność kościelną. W latach II wojny światowej znajdowała się w nich siedziba Abwehry – niemieckiego wywiadu wojskowego.
- Kompleks budynków 26-29 to hotel „Royal”, przed II wojną światową były to 4 hotele: Royal, Union, City i Garnizonowy. W okresie II wojny światowej zamieszkiwali tutaj żołnierze niemieccy, po wojnie do 1954 roku mieściło się Dowództwo Krakowskiego Okręgu Wojskowego, następnie kasyno i hotel garnizonowy. Ostatecznie po generalnym remoncie w 1987 roku, obiekt połączono w jeden kompleks hotelowy pod nazwą Hotel „Royal” z 120 miejscami noclegowymi.
Na tyłach kamienic, w kwartale między ulicami Stradomską, św. Gertrudy, św. Sebastiana i J. Dietla znajduje się Ogród Księży Misjonarzy.
PrzypisyEdytuj
- ↑ Krzysztof Jakubowski, Spacerownik krakowski, s. 142.