Włodzimierz Lengauer

polski historyk

Włodzimierz Lengauer (ur. 17 sierpnia 1949 w Jeleniej Górze) – polski historyk starożytności, profesor nauk humanistycznych, profesor zwyczajny w Instytucie Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego, w latach 2005–2008 dziekan Wydziału Historycznego UW, w latach 2008–2012 prorektor Uniwersytetu Warszawskiego.

Włodzimierz Lengauer
Ilustracja
Włodzimierz Lengauer (2013)
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

17 sierpnia 1949
Jelenia Góra

Profesor nauk humanistycznych
Specjalność: historia starożytna
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

1975
UW

Habilitacja

1985
UW

Profesura

18 czerwca 1996

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Warszawski

Zakład

Zakład Historii Starożytnej

Stanowisko

Kierownik

Dziekan
Wydział

Wydział Historyczny

Okres spraw.

2005–2008

Prorektor ds. Badań Naukowych i Współpracy z Zagranicą
Uczelnia

Uniwersytet Warszawski

Okres spraw.

2008–2012

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Oficer Orderu Palm Akademickich (Francja)
Strona internetowa

Życiorys

edytuj
 
Prof. Lengauer (pierwszy z lewej) w towarzystwie prof. Normana Daviesa i prof. Henryka Samsonowicza w 2007.

Uzyskał magisterium na Uniwersytecie Warszawskim w 1971, doktorat i habilitację odpowiednio w 1975 i w 1985. W 1996 otrzymał od Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej tytuł naukowy profesora. W 1999 objął stanowisko profesora zwyczajnego UW. Jest zatrudniony w Instytucie Historycznym UW od 1971. W latach 1996–2008 kierownik Zakładu Historii Starożytnej IH UW. W latach 2005–2008 dziekan Wydziału Historycznego UW. W latach 2008–2012 prorektor ds. Badań Naukowych i Współpracy z Zagranicą.

W latach 1979–1981 otrzymał stypendium Fundacji im. Aleksandra von Humboldta (Uniwersytet w Trewirze). Inne stypendia badawcze i wykłady gościnne: Bonn, Kolonia, Konstancja, Besançon, Paryż (École des Hautes Études en Sciences Sociales).

Jest autorem licznych publikacji z zakresu historii starożytnej Grecji, uznanym specjalistą w badaniach nad grecką religią i kulturą, w tym nad "Hieroi logoi" - tajnymi naukami starożytnych Greków[1]. Należy do Polskiego Towarzystwa Filologicznego, Polskiego Towarzystwa Historycznego, Komitetu Głównego olimpiady historycznej, Komitetu Nauk o Kulturze Antycznej PAN.

Do 2012 był wiceprzewodniczącym Zarządu Krajowego Funduszu na rzecz Dzieci.

Wolnomularz, członek Wielkiej Loży Narodowej Polski.[2]

Uczniowie

edytuj

Wypromował co najmniej sześciu doktorów. Do grona jego uczniów należą m.in. Łukasz Niesiołowski-Spanò i Aleksander Wolicki[3].

Główne osiągnięcia, nagrody, odznaczenia

edytuj

W 2014 otrzymał z rąk ambasadora Francji francuski Order Palm Akademickich[4].

W 2001 za wybitne zasługi w działalności na rzecz dzieci otrzymał Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski[5].

W 2012 roku otrzymał Nagrodę im. św. Grzegorza Peradze[6].

Publikacje (wybór)

edytuj
  • Greek Commanders in the 5th and 4th Centuries B.C. Politics and Ideology: A Study of Militarism, Warszawa 1979
  • Pojęcie równości w greckich koncepcjach politycznych. Od Homera do końca V wieku p.n.e., Warszawa 1988
  • Religijność starożytnych Greków, Warszawa 1994
  • Starożytna Grecja okresu archaicznego i klasycznego, Warszawa 1999
  • Storia dell' antichità in URSS (1917–1956), w: Index. Quaderni camerti di studi romanistici, t. 28, 2000, s. 89–116;
  • Cenzus wieku dla członków ateńskiej boule, w: Przegląd Historyczny, t. 92, 2001, s. 155–160
  • Dionizos. Trzy szkice, Kraków 2020
  • Eros Greków, Kraków 2023

Życie prywatne

edytuj

W 2019 roku w wywiadzie dla Polityki publicznie powiedział, że jest gejem i ateistą[7].

Przypisy

edytuj
  1. Włodzimierz Lengauer. "Hieroi logoi" : tajne nauki starożytnych Greków?. „Ars Regia”. Tom 2, Numer 1(2) (1993). s. 13-34. 
  2. Wordpress, Posts Tagged ‘prof. Włodzimierz Lengauer’, Dokąd się ścigamy? [online]
  3. System Wspomagania Wyboru Recenzentów [online], recenzenci.opi.org.pl [dostęp 2018-12-10].
  4. Uroczystość wręczenia wysokich francuskich odznaczeń wybitnym osobom. ambafrance-pl.org, 19 marca 2014. [dostęp 2014-03-21].
  5. Postanowienie Prezydenta RP z 19 czerwca 2001 r. o nadaniu orderów i odznaczeń [online], www.infor.pl [dostęp 2018-12-10] (ang.).
  6. Laureaci Nagrody im. św. Grzegorza Peradze [online], studium.uw edu.pl [dostęp 2024-04-28].
  7. Agnieszka Krzemińska: Czym różni się pederasta od pedofila? Wywiad z Włodzimierzem Lengauerem. Polityka, 28 maja 2019. [dostęp 2019-06-06].