Wikipedia

Norman Davies

brytyjski historyk

Ivor Norman Richard Davies (ur. 8 czerwca 1939 w Bolton) – brytyjsko-polski historyk angielsko-walijskiego pochodzenia, emerytowany profesor University College London, członek Polskiej Akademii Umiejętności i Akademii Brytyjskiej, autor prac dotyczących historii Europy, Polski i Wysp Brytyjskich, kawaler Orderu Orła Białego.

Norman Davies
Ilustracja
Norman Davies (2018)
Data i miejsce urodzenia

8 czerwca 1939
Bolton

Profesor nauk historycznych
Alma Mater

Oxford University,
University of Sussex

Doktorat

1973 – historia
Uniwersytet Jagielloński

Polska Akademia Umiejętności
Status

członek korespondent

Doktor honoris causa
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej – 1993
Uniwersytet Gdański – 2000
Uniwersytet Jagielloński – 2003
University of Sussex – 2006
Uniwersytet Warszawski – 2007
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu – 2019
Profesor zwyczajny
Uczelnia

University College London

Okres zatrudn.

od 1985

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Św. Michała i Św. Jerzego (Wielka Brytania) Order Orła Białego Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Wielki Orderu Zasługi RP Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” Odznaka Honorowa „Bene Merito” Krzyż Wielki Orderu św. Stanisława (odznaczenie prywatne)
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa
Norman Davies z żoną, 2007
Zdjęcie. Troje profesorów stoi na sali uniwersyteckiej. Norman Davies przyjmuje owacje, ubrany jest w czarną togę akademicką, na głowie czarny biret. W rękach trzyma zwinięty w rulon dyplom doktoratu honoris causa. Obok Katarzyna Chałasińska-Macukow w czerwonej todze z białymi gronostajami. Na jej szyi łańcuch rektorski, na głowie czerwony biret. Kilka metrów za nimi stoi Henryk Samsonowicz, bije brawo. On ma na sobie granatową togę oraz biret.
Norman Davies, prof. Katarzyna Chałasińska-Macukow, prof. Henryk Samsonowicz, Uniwersytet Warszawski, 28 marca 2007
Norman Davies, prof. Katarzyna Chałasińska-Macukow, Uniwersytet Warszawski, 28 marca 2007

Życiorys edytuj

Studiował historię w Magdalen College na Uniwersytecie Oksfordzkim, w Grenoble, w Perugii i na University of Sussex. Doktoryzował się w 1973 na Uniwersytecie Jagiellońskim.

Od 1972 był wykładowcą, a w latach 1985-1996 profesorem zwyczajnym w Szkole Studiów Słowiańskich i Wschodnioeuropejskich (School of Slavonic and East European Studies) University College London w Londynie. W 1996 roku został profesorem emeritusem tej uczelni[1]. Oprócz tego jest zrzeszony jako honorary fellow z St Antony's College w Oksfordzie oraz Clare Hall w Cambridge[1]. Jest również członkiem korespondentem Polskiej Akademii Umiejętności w Krakowie.

Po przejściu na wcześniejszą emeryturę poświęcił się pisaniu książek. Napisał m.in.: Boże igrzysko (Historia Polski w dwóch tomach), Serce Europy (Krótka Historia Polski), Orzeł biały, czerwona gwiazda, Wojna polsko-sowiecka 1919-1920, Europa, Mikrokosmos (historia Wrocławia), Wyspy. Jego dzieło, Powstanie ’44, było jedną z najlepiej sprzedających się książek sierpnia 2004.

Dzięki książce Boże igrzysko (ang. God’s Playground) historia Polski stała się bardziej dostępna czytelnikom na Zachodzie. Davies pisał o dziejach Polski często i z dużą dokładnością.

W 1998 powstał film dokumentalny o Normanie Daviesie w reżyserii Krzysztofa Wierzbickiego Historia Normana Daviesa[2].

4 lipca 2014 prezydent Bronisław Komorowski nadał Normanowi Daviesowi polskie obywatelstwo[3][4].

Członek Międzynarodowej Kapituły Orderu Uśmiechu[5].

Życie prywatne edytuj

Jest synem Richarda i Elizabeth Daviesów.

W Krakowie, z którym Davies czuje więź osobistą (kibicuje miejscowej Cracovii[6]), poznał swoją żonę Marię Korzeniewicz, która pochodzi z Dąbrowy Tarnowskiej. Mają dwóch synów (jednym z nich jest Christian Davies[7], dziennikarz i publicysta, były korespondent m.in.„Guardiana”[8] i „Observera” w Polsce, a obecnie korespondent „Financial Times" w Korei Południowej[9]).

Mieszka w Oksfordzie i Krakowie[10].

Ordery, odznaczenia, nagrody i wyróżnienia edytuj

W 1995 został odznaczony Medalem Polonia Mater Nostra Est.

Otrzymał także tytuł honorowego obywatela Warszawy, Krakowa[14], Lublina[15] i Wrocławia oraz tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego (2003), Uniwersytetu Gdańskiego (2000)[16], Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej (1993)[17], Uniwersytetu Warszawskiego (2007)[18], University of Sussex (2006)[19] oraz Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu (2019)[20].

Honorowy członek Związku Powstańców Warszawskich.

Władze Wrocławia ofiarowały mu mieszkanie służbowe. Laureat Nagrody im. Kazimierza Pułaskiego – „rycerz wolności” (2006).

W 2005 z rąk ministra kultury i dziedzictwa narodowego Waldemara Dąbrowskiego odebrał Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[21].

W 2008 otrzymał Perłę Honorową Polskiej Gospodarki (w kategorii krzewienie polskich tradycji i wartości patriotycznych), przyznawaną przez redakcję Polish Market[22]. Został także wyróżniony Medalem „Cordi Poloniae” Konwentu Organizacji Polskich w Niemczech[23].

13 listopada 2009 za niezwykłe zasługi dla upowszechnienia polskiej i europejskiej historii, w tym uwarunkowań naszej polityki zagranicznej dawniej i współcześnie minister Radosław Sikorski nadał Daviesowi Odznakę Honorową „Bene Merito”[24]. Uroczystość dekoracji odbyła się 26 lutego 2010 w Londynie[25].

9 lutego 2012 Davies odebrał Nagrodę im. prof. Aleksandra Gieysztora przyznawaną przez Fundację Bankową im. Leopolda Kronenberga. Otrzymał ją za działalność upowszechniającą polskie dziedzictwo kulturowe i wykazanie związków dziedzictwa kulturowego Polski oraz centralnych i wschodnich obszarów Europy z dziedzictwem całego kontynentu[26].

W 2012 postanowieniem prezydenta Bronisława Komorowskiego z 6 listopada, w uznaniu znamienitych zasług dla Rzeczypospolitej Polskiej, a w szczególności za upowszechnianie wiedzy o Polsce i jej kulturze, za kształtowanie pozytywnego wizerunku Polski w Europie i świecie, za wspieranie przemian demokratycznych w Polsce został odznaczony Orderem Orła Białego[27], którym udekorowano go 11 listopada[28][29].

W 2019 roku Akademia Szwedzka przyjęła jego nominację na listę kandydatów do literackiej Nagrody Nobla[30].

Publikacje w języku angielskim edytuj

Publikacje w języku polskim edytuj

Z tym tematem związana jest kategoria: Twórczość Normana Daviesa.
  • 1989: Boże igrzysko. Historia Polski (wydanie I, Znak 1989)
  • 1995: Serce Europy (wydanie I, Aneks 1995, ISBN 978-1-897962-09-1)
  • 1997: Orzeł biały, czerwona gwiazda (wydanie I, Znak 1997)
  • 2000: Europa. Rozprawa historyka z historią (wydanie I, Znak 2000; wydanie II, Znak 2010)
  • 2000: Myśli wyszukane (wydanie I, Znak 2000)
  • 2001: Smok wawelski nad Tamizą (wydanie I, Znak 2001)
  • 2002: (z Rogerem Moorhousem) Mikrokosmos. Portret miasta środkowoeuropejskiego (wydanie I, Znak 2002)
  • 2003: Wyspy. Historia (wydanie I, Znak 2003)
  • 2004: Powstanie ’44 (wydanie I, Znak 2004)
  • 2004: Złote Ogniwa, Polska – Europa (wydanie I, Rosikon Press 2004)
  • 2005: Jak powstało „Powstanie '44” (wydanie I, Znak 2005)
  • 2007: Europa między wschodem a zachodem (wydanie I, Znak 2007)
  • 2008: Europa walczy 1939–1945. Nie takie proste zwycięstwo (wydanie I, Znak 2008)
  • 2008: Od i Do. Najnowsze dzieje Polski według historii pocztowej (wydanie I, Rosikon Press 2008)
  • 2009: (z Johnem Stoye) Oblężenie Wiednia. Spuścizna Sobieskiego (wydanie I, Znak 2010)
  • 2010: Zaginione królestwa (wydanie I, Znak 2010)
  • 2015: Szlak nadziei. Armia Andersa. Marsz przez trzy kontynenty (wydanie I, Znak 2015)
  • 2017: Na krańce świata. Podróż historyka przez historię (wydanie I, Znak 2017)
  • 2019: Sam o sobie (wydanie I, Znak 2019)
  • 2022: Mała Europa. Szkice polskie (wydanie I, Znak 2022)
  • 2023: Galicja. Historia nie narodowa (wydanie I, Znak 2023, ISBN 978-83-240-8880-5)

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b Professor Norman Davies FBA, The British Academy [dostęp 2023-11-08] (ang.).
  2. ↑ Film Polski: Historia Normana Daviesa.Film dokumentalny.Polska 1998 -film barwny 56 min.. [dostęp 2010-02-26].
  3. ↑ Profesor Norman Davies otrzymał polskie obywatelstwo, onet.pl, 4 lipca 2014 [dostęp 2014-07-04].
  4. ↑ Prof. Norman Davies jest niezwykłym Polakiem. prezydent.pl, 2014-07-04. [dostęp 2014-07-04].
  5. ↑ KAPITUŁA – OrderUśmiechu.pl [dostęp 2022-09-11] (pol.).
  6. ↑ Ostatni toast Znaku. Bardzo dużo urodzin, „Gazeta Wyborcza” dodatek „Kraków” 15 grudnia 2009 s.3, wersja elektroniczna: Wznieśli ostatni toast z okazji 50-lecia Znaku
  7. ↑ myPOLcast: Being a son of Norman Davies (Episode 22). Polcast, 2016-09-04. [dostęp 2019-02-10]. (ang.).
  8. ↑ Christian Davies: Don’t judge Poland by what has happened here since 2015. Guardian, 2018-10-31. [dostęp 2019-02-10]. (ang.).
  9. ↑ Christian Davies: Seoul Correspondent [dostęp 2023-08-11].
  10. ↑ Biography of Norman Davies [dostęp 2023-08-11] [zarchiwizowane z adresu 2021-07-09].
  11. ↑ United Kingdom 2001 New Year Honours List w: London Gazette, 30 December 2000, Supplement nr 1, str. nr 3[1]
  12. ↑ Życiorys. davies.pl. [dostęp 2010-01-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (25 stycznia 2010)].
  13. ↑ M.P. z 1999 r. nr 6, poz. 67 – pkt 11.
  14. ↑ Honorowe Obywatelstwo Stołecznego Królewskiego Miasta Krakowa. [dostęp 2011-02-18].
  15. ↑ Honorowi Obywatele Lublina
  16. ↑ Lista honorowych doktoratów UG. univ.gda.pl. [dostęp 2011-02-25].
  17. ↑ Doktorzy honoris causa UMCS. umcs.lublin.pl. [dostęp 2011-02-23].
  18. ↑ Doktoraty HC, uw.edu.pl [dostęp 2011-02-21] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-22].
  19. ↑ The Sussex Lectures : Events : News : University of Sussex, sussex.ac.uk [dostęp 2018-09-27] (ang.).
  20. ↑ Inauguracja roku 2019/2020. www.umk.pl. [dostęp 2019-10-29].
  21. ↑ Gloria Artis dla Normana Daviesa. wiadomosci.polska.pl, 14 października 2005.
  22. ↑ Laureaci z poprzednich edycji  : Polish Market, polishmarket.com.pl [dostęp 2015-12-04] [zarchiwizowane z adresu 2019-04-19].
  23. ↑ Sprawy międzynarodowe. senat.gov.pl, 2012-05-05. [dostęp 2018-03-22].
  24. ↑ Wręczenie przez ministra Radosława Sikorskiego odznaki Bene Merito. msz.gov.pl, 14 listopada 2009. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-05)].
  25. ↑ Wizyta Ministra Spraw Zagranicznych RP w Londynie. msz.gov.pl, 27 lutego 2010. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-05)].
  26. ↑ Prof. Norman Davies odebrał Nagrodę im. Aleksandra Gieysztora. Wyborcza.pl, 9 lutego 2012.
  27. ↑ M.P. z 2013 r. poz. 267
  28. ↑ Ordery Orła Białego dla Daviesa, Buzka i Strzembosza. rp.pl, 10.11.2012. [dostęp 2012-11-10].
  29. ↑ Odznaczenia państwowe w Święto Niepodległości. prezydent.pl, 11 listopada 2012. [dostęp 2012-11-11].
  30. ↑ Norman Davies na liście do Nagrody Nobla. gniezno.eu. [dostęp 2019-05-29].

L)inki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Norman_Davies&oldid=71734191”