Włodzimierz Marszałek (żołnierz AK)

Włodzimierz Marszałek
Zadziora
	plutonowy podchorąży
Data i miejsce urodzenia	21 sierpnia 1919 ; Włocławek
Data i miejsce śmierci	17 marca 2005 ; Legionowo
	Przebieg służby
Lata służby	1939–1945
Siły zbrojne	Wojsko Polskie; ZWZ-AK
Jednostki	Zgrupowanie KOP gen. Orlik-Rückemanna; 9 pułk strzelców konnych; Powstańcze Oddziały Specjalne „Jerzyki”; pułk AK „Baszta”
Stanowiska	dowódca plutonu
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa; (kampania wrześniowa; powstanie warszawskie)
	Odznaczenia

Życiorys edytuj

Syn Tadeusza (pułkownika WP) i Władysławy z domu Kowalewicz. Praktykę wojskową odbył w 5 pułku lotniczym i 4 pułku lotniczym. W kampanii wrześniowej zgłosił się ochotniczo w Pińsku do Korpusu Ochrony Pogranicza i otrzymał przydział do kompanii sztabowej Zgrupowania KOP gen. bryg. Wilhelma Orlik-Rückemanna. Uczestnik walk pod Szackiem i Wytycznem. Po rozwiązaniu oddziałów KOP przydzielony do 9 pułku strzelców konnych, w którego szeregach walczył pod Hutą Radoryską. Kilkukrotnie ranny, został wyniesiony z pola bitwy. Po zakończeniu walk wrócił do Warszawy i kontynuował naukę w Szkole Technicznej im. Wawelberga, którą ukończył w 1941^[1].

Od stycznia 1940 działał w konspiracji - w oddziałach „Jerzyki” pod pseudonimem „Zadziora”. Następnie zaprzysiężony w Związku Walki Zbrojnej. Od początku 1940 pracował jako kierownik techniczno-administracyjny w warsztacie mechaniczno-ślusarskim inż. Eugeniusza Ostrowskiego, a od 1 czerwca 1941 w zakładach „Avia” na Pradze (podlegających wówczas niemieckiej firmie Mechanische Werkstätte Neubrandenburg). Przeszkolony na kursie podchorążych rezerwy, został awansowany do stopnia kaprala podchorążego. Organizował III pluton kompanii B-2 batalionu „Bałtyk” (wchodzącego w skład pułku AK „Baszta”). Uczestnik powstania warszawskiego - na stanowisku dowódcy plutonu brał udział w zdobyciu „Królikarni” i szkoły na ulicy Woronicza oraz w próbach przebicia się do Śródmieścia i w walkach w okolicach Parku Dreszera. W latach późniejszych za czyny męstwa wykazane podczas powstania odznaczony został Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari^[2].

Po upadku powstania w niemieckiej niewoli (stalag X B). Po wojnie pracował w przemyśle motoryzacyjnym - w Łodzi i w Warszawie. Aktywny w organizacjach kombatanckich. Żonaty z Haliną Kluczyńską, z którą miał syna Marka i córkę Katarzynę^[2].

↑ W pracy „Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945. Konspiracja 1939-1945” pod redakcją Bogusława Polaka jako datę jego urodzenia podano dzień 21 marca 1919 roku, a jako miejsce urodzenia wskazano Wrocław.

Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945. Konspiracja 1939-1945. T. 5/I. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 1999. ISBN 83-87424-98-6.

plutonowy podchorąży
Data i miejsce urodzenia	21 sierpnia 1919 Włocławek
Data i miejsce śmierci	17 marca 2005 Legionowo
Przebieg służby
Lata służby	1939–1945
Siły zbrojne	Wojsko Polskie ZWZ-AK
Jednostki	Zgrupowanie KOP gen. Orlik-Rückemanna 9 pułk strzelców konnych Powstańcze Oddziały Specjalne „Jerzyki” pułk AK „Baszta”
Stanowiska	dowódca plutonu
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa (kampania wrześniowa powstanie warszawskie)
Odznaczenia