Adam Walaciński

polski kompozytor i publicysta

Adam Walaciński (ur. 18 września 1928 w Krakowie, zm. 3 sierpnia 2015 tamże[1]) – polski kompozytor muzyki poważnej, filmowej i teatralnej, publicysta muzyczny i pedagog.

Adam Walaciński
Data i miejsce urodzenia

18 września 1928
Kraków

Pochodzenie

polskie

Data i miejsce śmierci

3 sierpnia 2015
Kraków

Gatunki

muzyka poważna, muzyka filmowa, muzyka teatralna

Zawód

kompozytor, publicysta muzyczny, pedagog

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”

Życiorys

edytuj

Studiował w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie w klasie skrzypiec prof. Eugenii Umińskiej, a potem w klasie kompozycji prof. Artura Malawskiego. Studia te jednak porzucił i rozpoczął prywatną naukę u Stefana Kisielewskiego. Dyplom z kompozycji otrzymał dopiero w roku 1974 (w klasie Bogusława Schaeffera). W latach 19481956 był skrzypkiem w Krakowskiej Orkiestrze Polskiego Radia. Był członkiem Związku Kompozytorów Polskich. Przez wiele lat współpracował z Polskim Wydawnictwem Muzycznym.

Wykładał na Akademii Muzycznej w Krakowie, z którą jako pedagog związany był od 1972 roku. W roku 1992 otrzymał tytuł profesora. W latach 1973–1981 prowadził seminarium „Muzyka w teatrze” na Wydziale Reżyserii w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Krakowie.

W latach sześćdziesiątych rozpoczął współpracę z krakowskim „Dziennikiem Polskim”, w którym do śmierci recenzował koncerty odbywające się w Krakowie, w stałej rubryce zatytułowanej Smyczkiem i pałką. Był redaktorem naukowym działu „Kompozytorzy XX wieku” Encyklopedii Muzycznej PWM. Przez wiele lat współpracował przy edycji Dzieł Wszystkich Karola Szymanowskiego[1]. Swoje teksty o tematyce muzycznej, publikowane na przestrzeni prawie czterdziestu lat w czasopismach, materiałach konferencyjnych i programach koncertowych, wydał w 2002 pod wspólnym tytułem Retrospekcje. Teksty o muzyce XX wieku[2].

Na początku swojej drogi twórczej związał się jako kompozytor muzyki, z filmem oraz teatrem. Zilustrował muzycznie m.in. słynny serial telewizyjny Czterej pancerni i pies, film Jerzego Kawalerowicza Faraon, a także film Jana Batorego O dwóch takich, co ukradli księżyc. Na początku lat osiemdziesiątych zaprzestał pisania muzyki filmowej, ograniczając swoją twórczość do muzyki poważnej[1].

Życie prywatne

edytuj

Był synem Kazimierza i Katarzyny z d. Bogdanowicz. Miał rodzeństwo. Dnia 16 lipca 1971 zawarł związek małżeński z Anną z d. Jezienicką. Ich potomkiem jest syn, Marek[3].

Spoczywa na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie (Kwatera: XVI, Rząd: 10, Miejsce: 24).

Nagrody i odznaczenia

edytuj

(na podstawie materiałów źródłowych[4][5])

Twórczość

edytuj

Muzyka poważna

edytuj

Muzyka filmowa i teatralna

edytuj

Publikacje

edytuj
  • Retrospekcje. Teksty o muzyce XX wieku, Akademia Muzyczna w Krakowie, Kraków 2002

Przypisy

edytuj
  1. a b c Zmarł prof. Adam Walaciński. [w:] Radio Kraków.pl Kultura [on-line]. 2015-08-04. [dostęp 2018-01-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-08-04)]. (pol.).
  2. Kompozycje. [w:] Polskie Centrum Informacji Muzycznej [on-line]. [dostęp 2018-01-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-03)]. (pol.).
  3. International Who's Who in Music, s. 948, wyd. International Who's Who in Music (Tenth Edition) – Cambridge – England, 1985, ISBN 0-900332-77-8
  4. Marta Gruszecka: Zmarł kompozytor muzyki do filmów Czterej pancerni i pies oraz Faraon. [w:] Wyborcza.pl Kraków [on-line]. 2015-08-04. [dostęp 2018-01-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-03)]. (pol.).
  5. Kto jest kim w Polsce 1989, Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1989, s. 1402 (pol.).
  6. 65 lat Filharmonii Krakowskiej. malopolskie.pl, 5 lutego 2010. [dostęp 2012-12-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-03)].

Bibliografia

edytuj
  • Adam Walaciński, [w:] Twórcy [online], Culture.pl [dostęp 2024-03-21].
  • Anna Woźniakowska: Rzeki płyną różnymi korytami - rozmowy z Adamem Walacińskim. Kraków: PWM, 2008.

Linki zewnętrzne

edytuj