Azotan miedzi(II)
Azotan miedzi(II), Cu(NO3)2 – nieorganiczny związek chemiczny, sól kwasu azotowego i miedzi. Postać bezwodna tworzy niebiesko-zielone kryształy i sublimuje w próżni w temperaturze 150–200 °C[6].
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzór sumaryczny |
Cu(NO3)2 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa |
Cu(NO3)2 – 187,57 g/mol | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wygląd |
zielononiebieskie kryształy (bezwodny) lub niebieskie kryształy (uwodniony)[1][2] | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Numer CAS |
3251-23-8 (bezwodny) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
PubChem | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Podobne związki | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Inne aniony | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Inne kationy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Podobne związki | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) |
Właściwości
edytujTworzy formy uwodnione Cu(NO
3)
2·xH
2O, gdzie x = 2,5, 3 lub 6. Sześciowodzian (heksahydrat) łatwo traci wodę w temp. 25 °C dając Cu(NO
3)·3H
2O. Bezwodny Cu(NO
3)
2 jest otrzymywany z Cu oraz N
2O
4 zgodnie z reakcją
- Cu + 3N
2O
4 → [NO][Cu(NO
3)
3] + 2NO
w obecności katalizatora MeCN, po której następuje rozkład [NO][Cu(NO
3)
2 do Cu(NO
3)
2[7]. Próba dehydratacji dowolnego uwodnionego azotanu miedzi(II) przez ogrzewanie prowadzi jednak do tlenków, a nie Cu(NO
3)
2. W temp. 80 °C hydrat przekształca się bowiem w zasadowy azotan miedzi(II), Cu
2(NO
3)(OH)
3, który po podgrzaniu do 180 °C daje CuO[2].
Otrzymywanie
edytujAzotan miedzi można otrzymać np.:
- w reakcji kwasu azotowego z miedzią[2]:
- ze stężonym kwasem azotowym: Cu + 4HNO
3 → Cu(NO
3)
2 + 2NO
2↑ + 2H
2O - z rozcieńczonym, zimnym kwasem azotowym: 3Cu + 8HNO
3 → 3Cu(NO
3)
2 + 2NO↑ + 4H
2O
- w reakcji kwasu azotowego z tlenkiem miedzi lub węglanem miedzi
- w procesie elektrolizy azotanu amonu z użyciem elektrody miedzianej.
W warunkach standardowych uwodniony azotan miedzi jest niebieskim, krystalicznym ciałem stałym. Rozpuszcza się w wodzie. Roztwór ma odczyn kwasowy.
Zastosowanie
edytujStosowany jest m.in. do barwienia ceramiki, nabłyszczania żelaza, produkcji papieru światłoczułego, jako utleniacz w paliwach rakietowych i w pirotechnice[2].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e Pradyot Patnaik: Handbook of Inorganic Chemicals. The McGraw-Hill Companies, 2003, s. 269–271. ISBN 0-07-049439-8.
- ↑ a b c d H. Wayne Richardson: Copper Compounds. W: Ullmann’s Encyclopedia of Industrial Chemistry. Wiley-VCH, Weinheim, 2005. DOI: 10.1002/14356007.a07_567.
- ↑ a b c Department of Chemistry, The University of Akron: Cupric nitrate. [dostęp 2012-02-23]. (ang.).
- ↑ a b Azotan miedzi(II), hydrat (nr 229636) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski.
- ↑ CRC Handbook of Chemistry and Physics. Wyd. 83. Boca Raton: CRC Press, 2003, s. 4-23.
- ↑ Pass, Sutcliffe: Practical Inorganic Chemistry. London: Chapman and Hall, 1968.
- ↑ C. Housecroft, E. Sharpe: Inorganic Chemistry. Pearson Prentice Hall, 2005 (wydanie II), s. 636. ISBN 0130-39913-2.