Barbara Hesse-Bukowska

polska pianistka i pedagożka

Barbara Stella Hesse-Bukowska[1] (ur. 8 lutego 1930 w Łodzi, zm. 9 grudnia 2013 w Warszawie)[2]polska pianistka i pedagożka, laureatka II nagrody na IV Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina (1949).

Barbara Hesse-Bukowska
Ilustracja
Barbara Hesse-Bukowska podczas XIV Lata z Chopinem w Busku-Zdroju, 16 lipca 2008
Imię i nazwisko

Barbara Stella Hesse-Bukowska

Data i miejsce urodzenia

8 lutego 1930
Łódź

Data i miejsce śmierci

9 grudnia 2013
Warszawa

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

pianistka, nauczycielka akademicka

Wydawnictwo

m.in. Polskie Nagrania „Muza”, Le Chant Du Monde, Westminster

Odznaczenia
Order Sztandaru Pracy I klasy Order Sztandaru Pracy II klasy Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal 40-lecia Polski Ludowej
XIV Lato z Chopinem – Barbara Hesse-Bukowska w towarzystwie Aliny Janowskiej po koncercie drugiego dnia „Lata z Chopinem”, 16 lipca 2008, Busko-Zdrój

Życiorys

edytuj

Młodość i wykształcenie

edytuj

Córka Tadeusza i Henryki[3]. Pochodziła z rodziny muzyków, a na fortepianie zaczęła grać w wieku sześciu lat. W 1938 rozpoczęła naukę w Konserwatorium Warszawskim. W latach 1945–1949 studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Łodzi (dyplom z wyróżnieniem)[4]. W 1949 otrzymała II nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina[5]. W 1953 została laureatką V nagrody na Międzynarodowym Konkursie im. Marguerite Long i Jacques’a Thibaud, po czym podjęła naukę u Artura Rubinsteina na kursie mistrzowskim[4]. Uzyskała stopień profesora sztuk muzycznych[6].

Kariera pianistyczna

edytuj

Po konkursowych sukcesach rozpoczęła międzynarodową karierę. Koncertowała w większości krajów europejskich, w Japonii i na wielu międzynarodowych festiwalach. Często występowała z Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Narodowej i Polską Orkiestrą Radiową[7]. Zasiadała w jury wielu konkursów muzycznych, m.in. trzech Konkursów Chopinowskich (1985, 1990, 1995)[8], a także Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego w Leeds, Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego w Hamamatsu, oraz konkursów w Palm Beach, Sofii, Moskwie, Tajpej, Tokio, Toronto, Pekinie, Bangkoku, Paryżu, Wilnie i Barcelonie[9]. Nagrała wiele płyt, m.in. dla wytwórni Polskie Nagrania „Muza”, Le Chant Du Monde i Westminster, na których utrwaliła utwory Fryderyka Chopina, Karola Szymanowskiego i Ignacego Jana Paderewskiego[10].

Była też nauczycielką akademicką. Prowadziła zajęcia w klasie fortepianu w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej we Wrocławiu (od 1963) i Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie (od 1972). Organizowała też kursy mistrzowskie w Warszawie, Helsinkach, Hawanie oraz Sydney[9].

W 1994 zainicjowała festiwal Lato z Chopinem, który od tamtej pory organizowany jest w Busku-Zdroju[11].

Zmarła w Warszawie, pochowana na cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera F IV-Tuje-11)[12].

 
Grób Barbary Hesse-Bukowskiej na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Ordery i odznaczenia

edytuj

Upamiętnienie

edytuj

Od 2018 jest patronką ulicy na wrocławskim Jagodnie[18].

Przypisy

edytuj
  1. Prof. Barbara Stella Hesse-Bukowska, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2016-04-15].
  2. Teatr w Polsce - polski wortal teatralny [online], www.e-teatr.pl [dostęp 2020-02-25] [zarchiwizowane z adresu 2020-02-25].
  3. REJESTR SPADKOWY PL: wynik wyszukiwania [online], rejestry-notarialne.pl [dostęp 2022-05-08].
  4. a b Dybowski 2005 ↓, s. 153.
  5. Wysocki 1987 ↓, s. 59.
  6. Prof. Barbara Stella Hesse-Bukowska, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2022-05-08].
  7. Dybowski 2005 ↓, s. 155.
  8. Dybowski 2005 ↓, s. 156.
  9. a b c Małgorzata Kosińska: Barbara Hesse-Bukowska. culture.pl, luty 2003 (aktualizacja grudzień 2013). [dostęp 2016-04-15]. (pol.).
  10. Barbara Hesse-Bukowska: discography. discogs.com. [dostęp 2016-04-15]. (ang.).
  11. Międzynarodowy Festiwal Pianistyczny „Lato z Chopinem”: historia. chopinfestival.pl. [dostęp 2016-04-15]. (pol.).
  12. Miasto st. Warszawa - Cmentarze. mapa.um.warszawa.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-12-29)]. Wyszukiwarka grobów.
  13. M.P. z 2010 r. nr 31, poz. 440 „za wybitne zasługi dla kultury polskiej, za osiągnięcia w twórczości artystycznej oraz działalności pedagogicznej”.
  14. Uroczystość wręczenia orderów i odznaczeń « UMFC [online], www.chopin.edu.pl [dostęp 2020-02-25] [zarchiwizowane z adresu 2020-02-25].
  15. M.P. z 1954 r. nr 112, poz. 1564 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
  16. M.P. z 1952 r. nr 70, poz. 1078 „za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
  17. Uznanie dla twórców kultury [w:] Trybuna Robotnicza, nr 170, 19 lipca 1984, s. 1–2.
  18. Akty Prawne. uchwaly.um.wroc.pl. [dostęp 2019-05-01].

Bibliografia

edytuj
  • Stefan Wysocki: Wokół Konkursów Chopinowskich. Warszawa: Wydawnictwa Radia i Telewizji, 1987. ISBN 83-212-0443-0.
  • Stanisław Dybowski: Laureaci Konkursów Chopinowskich w Warszawie. Warszawa: Selene, 2005, s. 153–156. ISBN 83-910515-1-X.
  • Adam Rozlach: Spełnione marzenia Barbary Hesse-Bukowskiej. Warszawa, Busko-Zdrój: Apla, 2010. ISBN 83-85953-69-8.