Benzimidazol

Benzimidazol
Nazewnictwo
	Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
	1H-benzimidazol
	Inne nazwy i oznaczenia
	1,3-benzodiazol
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C7H6N2
Masa molowa	118,14 g/mol
Wygląd	jasnobrązowy krystaliczny proszek
	Identyfikacja
Numer CAS	51-17-2; 18227-18-4 (·HCl); 56949-76-9 (·HNO; 3)
PubChem	5798
DrugBank	DB02962
SMILES
	C1=CC=C2C(=C1)NC=N2
InChI
	InChI=1S/C7H6N2/c1-2-4-7-6(3-1)8-5-9-7/h1-5H,(H,8,9)
	InChIKey
	HYZJCKYKOHLVJF-UHFFFAOYSA-N
Właściwości
	Rozpuszczalność w wodzie
	3,3 g/kg (15 °C); 2,01 g/kg (20 °C)
	w innych rozpuszczalnikach
	rozpuszczalny w rozcieńczonych zasadach, dobrze w etanolu, słabo w eterze dietylowym, nierozpuszczalny w benzenie
Temperatura topnienia	172,2 °C
Temperatura wrzenia	powyżej 360 °C
logP	1,32
Kwasowość (pKa)	5,53 (25 °C)
Niebezpieczeństwa
	Globalnie zharmonizowany system; klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
	Na podstawie podanego źródła
Uwaga
Zwroty H	H302
Zwroty P	P264, P270, P301+P312, P501
Numer RTECS	DD5425000
Dawka śmiertelna	LD50 500 mg/kg (szczur, drogą pokarmową)
	Podobne związki
Podobne związki	imidazol
	Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą; stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Farmakokinetyka
Działanie	przeciwpasożytnicze
	Multimedia w Wikimedia Commons

Benzimidazol – organiczny, heterocykliczny związek chemiczny. Zbudowany jest z pierścienia benzenowego i połączonego z nim pierścienia imidazolowego.

Benzimidazol jest wykorzystywany do produkcji fungicydów – środków chemicznej ochrony przeciwko grzybowym chorobom roślin^[4].

Przypisy edytuj

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f CRC Handbook of Chemistry and Physics, William M.W.M. Haynes (red.), wyd. 97, Boca Raton: CRC Press, 2016, s. 3-38, 5-89, 5-141, ISBN 978-1-4987-5429-3 (ang.).
↑ ^a ^b Benzimidazole, [w:] ChemIDplus, United States National Library of Medicine [dostęp 2022-07-24] (ang.).
↑ Benzimidazole, karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich, Merck, 10 lutego 2022, numer katalogowy: 194123 [dostęp 2022-07-24] . (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
↑ Fitopatologia. Podstawy fitopatologii, SelimS. Kryczyński (red.), ZbigniewZ. Weber (red.), t. 1, Poznań: Powszechne Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 2010, ISBN 978-83-09-01-063-0 .