Bogusz Bilewski
polski aktor
Bogusz Bilewski (ur. 25 września 1930 w Starachowicach, zm. 14 września 1995 we Wrocławiu) – polski aktor filmowy i teatralny.
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 25 września 1930 Starachowice | |
| Data i miejsce śmierci | 14 września 1995 Wrocław | |
| Zawód | aktor | |
| Lata aktywności | 1954–1995 | |
| Odznaczenia | ||
| ||
Spis treści
ŻyciorysEdytuj
Absolwent Gimnazjum Towarzystwa Salezjańskiego w Ostrzeszowie, następnie Państwowej Wyższej Szkoły Aktorskiej w Krakowie (1954). Występował m.in. w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku (1954/1955), Teatrze im. Ludwika Solskiego w Tarnowie[1] i w teatrach warszawskich: Dramatycznym, Powszechnym, Ateneum, Polskim, Narodowym i Na Woli[1].
Zmarł w 1995 roku z powodu krwotocznego udaru mózgu[2].
FilmografiaEdytuj
- 1957: Król Maciuś I – U-mun-tu
- 1957: Zimowy zmierzch – Józek Rumsza
- 1957: Spotkania – pilot Janusz
- 1958: Rancho Texas – Jacek
- 1958: Dwoje z wielkiej rzeki – Janek Wiślak
- 1958: Historia jednego myśliwca – porucznik Stefan Zaremba
- 1960: Ostrożnie Yeti – Gangster
- 1960: Decyzja – Michał
- 1962: Wielka, większa i największa – Jean
- 1964: Rękopis znaleziony w Saragossie – Cygan
- 1965: Podziemny front – Gość w kasynie
- 1965: Wystrzał – oficer
- 1965: Markiza de Pompadour – inspektor MO
- 1967: Westerplatte – kapitan Mieczysław Słaby, lekarz
- 1968: Hasło Korn jako inżynier Witold Bracki
- 1969: Pan Wołodyjowski – Pułkownik
- 1969: Przygody pana Michała – Muszalski
- 1970: Album polski – Bandyta
- 1970: Pierścień księżnej Anny – rycerz Hlawa
- 1971: Nie lubię poniedziałku – Kierowca
- 1971: Kardiogram – komendant MO
- 1971: Zabijcie czarną owcę – szuler
- 1972: Zaraza – kierowca sanitarki
- 1972: Kopernik – Burgrabia lidzbarski
- 1972: Kopernik – Burgrabia lidzbarski (odc. 2)
- 1973: Wielka miłość Balzaka – Major Carraud
- 1973: Nagrody i odznaczenia – Intendent
- 1973: Janosik – Waluś Kwiczoł
- 1974: Urodziny Matyldy – Jaworski
- 1974: Godzina za godziną – milicjant
- 1974: Potop – Kulwiec – Hippocentaurus
- 1975: Beniamiszek – Żegota
- 1975: Grzech Antoniego Grudy – Ruryk
- 1975: Wieczne pretensje – Rysio
- 1976: Hasło – Snopek, szef Kopery
- 1976: Znaki szczególne – pracownik stacji benzynowej
- 1977: Dziewczyna i chłopak – kłusownik
- 1977: Milioner – Majster murarski Bil
- 1977: Wszyscy i nikt – organista
- 1978: Pejzaż horyzontalny – chuligan
- 1978: Koty to dranie – Rybak
- 1979: Na własną prośbę – dziennikarz
- 1979-1981: Najdłuższa wojna nowoczesnej Europy – Wargosz, rządca w majątku Chłapowskich
- 1979: Aria dla atlety – „Cyklop” Bieńkowski
- 1979: Ojciec królowej – Szlachcic, gość weselny
- 1979: Detektywi na wakacjach – Milicjant „Brodacz”
- 1980: Kłusownik – Kiczyłło
- 1980: Kariera Nikodema Dyzmy – wiceminister Ulanicki
- 1980: Dziewczyna i chłopak – Kłusownik Wilczak
- 1981: Karabiny – bimbrownik
- 1981: Białe tango – Dyrektor PGR-u
- 1981: Klejnot wolnego sumienia – Powieszony szlachcic
- 1982: Na tropach Bartka – pan Leszek
- 1982: Popielec – Pyza
- 1983: Tajemnica starego ogrodu – Henryk Reja
- 1983: Słona róża – malarz Hrusa
- 1983: Kartka z podróży – Restaurator
- 1984: 5 dni z życia emeryta – żołnierz rosyjski strzelający do Stanisława Bzowskiego
- 1984: Przemytnicy – „Żywica”
- 1985: Urwisy z Doliny Młynów – „Kapitan Groźny”
- 1985: Porwanie – głos – kapitan Angełow
- 1986: Podróże pana Kleksa – sternik Talens
- 1986: Zmiennicy – kolekcjoner starej broni
- 1986: Pierścień i róża – Brodacz Pancerny
- 1986: Pierścień i róża (serial) – Brodacz Pancerny
- 1987: Rzeka kłamstwa – wuj Ksawery
- 1987: Śmierć Johna L. – Okularnik pod Wawelem
- 1987: Co to konia obchodzi – Alojzy „Kochaś”
- 1988: Przeprawa – Bruzda
- 1989: Powrót wabiszczura – bliźniak #1
- 1989: Sceny nocne – Bogacz
- 1990: Leśmian – Fiszer Franc
- 1990: Kramarz – Antoni, sprzedawca łańcuszków
- 1993: Przypadek Pekosińskiego
- 1993-1994: Bank nie z tej ziemi – bezdomny „Marlboro”
Polski dubbingEdytuj
- 1990-1994: Przygody Animków
- 1989: Wszystkie psy idą do nieba − Grymas Buldożer
- 1986: Biała wizytówka – Heinberg (rola Rolfa Hoppe)
- 1986: Piotr Wielki – książę Suchorukow
- 1985: Porwanie – kapitan Ingełow
- 1979: Asterix kontra Cezar (pierwsza wersja dubbingowa) – Terminus
- 1977: Książę i żebrak
- 1976: Ja, Klaudiusz − Makron (odc. 8-9)
- 1972: Siódma kula – Chaszimow
- 1971: Goya – Francisco Goya
- 1969: Dżamila – Osmon
- 1969: Czerwony namiot – Mariano
- 1968: Zwiadowca – sierżant Jegorow
- 1968: Wilcze echa − chorąży Piotr Słotwina (rola Brunona O’Ya)
- 1967: Taki duży chłopiec – Giera
- 1967: O jednego za wiele – Ouf
- 1966: Tunel – Sierioża
- 1965: Przedział morderców – René Cabourg
- 1964: Wizyta starszej pani – Darvis
- 1964: Prawda przeciw prawdzie – Carrasco
- 1964: Piotruś partyzant
- 1963: Ikaria XB 1 – Peter Kubes
- 1962: Grzeszny anioł – Markiczew
- 1961: Dziewczęta – Ilja
OdznaczeniaEdytuj
- Srebrny Krzyż Zasługi (1974)
Linki zewnętrzneEdytuj
- Bogusz Bilewski w bazie filmpolski.pl
- Bogusz Bilewski w bazie e-teatr.pl
- Bogusz Bilewski w bazie IMDb (ang.)
- Bogusz Bilewski w bazie Filmweb
- Bogusz Bilewski na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”
- Bogusz Bilewski w bazie Akademii Polskiego Filmu
PrzypisyEdytuj
- ↑ a b Bogusz Bilewski: nie tylko Waluś Kwiczoł, „Echo Dnia”, 222, Artykuł w bazie e-teatr.pl, 25 września 2017 [dostęp 2018-02-04].
- ↑ Tygodnik „To & Owo” nr 10, 7.03.2017, s. 12-13