Brachyceratops

Brachyceratops − roślinożerny dinozaur z rodziny ceratopsów.

Brachyceratops
Gilmore, 1914
Okres istnienia: 74 mln lat temu PreꞒ Ꞓ O S D C P T J K Pg N Q 74/74 ↓ 74/74
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	zauropsydy
Podgromada	diapsydy
Nadrząd	dinozaury
Rząd	dinozaury ptasiomiedniczne
Podrząd	Cerapoda
Infrarząd	ceratopsy
Rodzina	ceratopsy
Podrodzina	centrozaury
Rodzaj	brachyceratops

Etymologia

Brachyceratops: gr. βραχυς brakhus „krótki”; κερας keras, κερατος keratos „róg”; ωψ ōps, ωπος ōpos „oblicze”.

Opis

Brachyceratops miał nad oczami guzy lub niewielkie rogi oraz krótki i gruby róg na nosie. Jego szyja była chroniona przez średniej wielkości kostną kryzę. Przednia część czaszki brachyceratopsa była zakończona dziobem.

Brachyceratops miał 2–4 m długości, 400–600 kg masy ciała.

Występowanie

Brachyceratops zamieszkiwał w okresie późnej kredy – około 74 miliony lat temu – tereny dzisiejszej Ameryki Północnej. Jego szczątki znaleziono w Kanadzie na obszarze prowincji Alberta i w USA na obszarze stanu Montana.

Behawior i etologia

Brachyceratops pasł się wśród nisko rosnącej roślinności, spożywając m.in. liście i igły takich roślin, jak paprotniki, iglaste, sagowce.

Historia odkryć

Szczątki brachyceratopsa zostały znalezione po raz pierwszy przez Charlesa Gilmore′a w 1914 w miejscu nazwanym później Two Medicine Formation. Odkryto tam szczątki pięciu młodych osobników.

Znana jest tylko jedna czaszka tego dinozaura.

Gatunki

• Brachyceratops montanensis

Zobacz też

• Awaceratops
• Centrozaur
• Monoclonius

Bibliografia

• Edmund C.E.C. Jaeger Edmund C.E.C., Source-book of biological names and terms, wyd. 1, Springfield: Charles C. Thomas, 1944, s. 1–256, OCLC 637083062  (ang.).
• The Horned Dinosaurs (Peter Dodson - Princeton University Press 1996)