Daria Saville

australijska i rosyjska tenisistka
(Przekierowano z Darja Gawriłowa)

Daria Saville (z domu Darja Alieksiejewna Gawriłowa, ros. Дарья Алексеевна Гаврилова; ur. 5 marca 1994 w Moskwie) – australijska tenisistka występująca do 2014 roku w barwach Rosji, triumfatorka juniorskiego US Open w singlu, juniorskiego French Open w deblu oraz złota medalistka igrzysk olimpijskich młodzieży, zdobywczyni Pucharu Hopmana w 2016 roku.

Daria Saville
Ilustracja
Państwo

 Australia

Data i miejsce urodzenia

5 marca 1994
Moskwa

Wzrost

166 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Zakończenie kariery

aktywna

Trener

Jay Gooding

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

1 WTA, 5 ITF

Najwyżej w rankingu

20 (28 sierpnia 2017)

Australian Open

4R (2016, 2017)

Roland Garros

3R (2018, 2022)

Wimbledon

3R (2018)

US Open

2R (2017, 2018, 2023)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

3 WTA, 2 ITF

Najwyżej w rankingu

45 (25 września 2017)

Australian Open

2R (2019, 2024)

Roland Garros

3R (2017)

Wimbledon

3R (2016)

US Open

3R (2017)

Gra mieszana
Wygrane turnieje

0

Australian Open

2R (2015)

Roland Garros

1R (2016)

Wimbledon

1R (2017, 2018)

US Open

2R (2015)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Rosja
Igrzyska olimpijskie młodzieży
złoto Singapur 2010 gra pojedyncza

W grudniu 2021 roku jej mężem został tenisista Luke Saville[1].

Kariera tenisowa

edytuj

Reprezentowała Rosję podczas Igrzysk Olimpijskich Młodzieży 2010 w Singapurze. Zdobyła tam złoty medal, a w finale pokonała Chinkę Zheng Saisai 2:6, 6:2, 6:0.

Podczas juniorskiego US Open pokonała Lauren Davis, Caroline Price, Tang Haochen, Robin Anderson oraz Sloane Stephens. W finale wygrała z Juliję Putincewą 6:3, 6:2. Był to jej pierwszy wielkoszlemowy tytuł. W grze podwójnej, grając wraz z Iriną Chromaczewą doszły do półfinału, gdzie przegrały z późniejszymi triumfatorkami całej imprezy – Timeą Babos i Sloane Stephens.

Podczas Kremlin Cup, dzięki otrzymanej „dzikiej karcie”, po raz pierwszy w karierze zagrała w turnieju głównym imprezy WTA. Przegrała z Ukrainką Aloną Bondarenko 5:7, 1:6.

Podczas turnieju ITF w Albuquerque doszła do drugiej rundy, gdzie przegrała z Kathrin Wörle 5:7, 1:6. Na koniec 2010 roku zagrała w Orange Bowl. Odpadła w ćwierćfinale, przegrywając z Lauren Davis 2:6, 0:6.

Rok 2011 rozpoczęła turniejem Loy Yang Traralgon International w Australii. Przegrała w 1/2 finału z Monicą Puig 2:6, 3:6. Podczas Australian Open odpadła w pierwszej rundzie, po przegranej z Kanami Tsuji 4:6, 3:6. W grze podwójnej grała wraz z Margaritą Gasparian. Rosjanki odpadły w ćwierćfinale, po przegranym spotkaniu z Eri Hozumi i Miyu Kato. W marcu doszła do finału turnieju ITF w Moskwie, w którym uległa Ludmyle Kiczenok. Trzy tygodnie później odniosła swój pierwszy triumf w imprezie cyklu ITF – w Antalyi.

Otrzymała dziką kartę do turnieju kwalifikacyjnego podczas wielkoszlemowego US Open. W pierwszym meczu przegrała z Kurumi Narą 2:6, 4:6.

W lutym dotarła do półfinału imprezy z cyklu ITF w Moskwie, w którym przegrała 2:6, 1:6 z Anniką Beck. W parze z Iriną Chromaczewą zdobyła tytuł deblowy w Chiasso. Dwa tygodnie później grała w finale turnieju o puli nagród 25 000 $ w Moskwie, w którym przegrała z Margaritą Gasparian.

W czerwcu, w parze z Iriną Chromaczewą, zdobyła tytuł mistrzyni w grze podwójnej dziewcząt podczas paryskiego French Open. Dwa tygodnie później, po przejściu kwalifikacji w ’s-Hertogenbosch, zagrała w swoim drugim w turnieju głównym imprezy WTA i odniosła swoje pierwsze zwycięstwo w tego typu turnieju pokonując w pierwszej rundzie 6:1, 6:2 Yaninę Wickmayer, w drugiej ulegając 5:7, 6:7(4) Kirsten Flipkens. W tym samym miesiącu zagrała w juniorskim turnieju londyńskiego Wimbledonu, jednak przegrała w pierwszej rundzie 5:7, 6:4, 6:8 z Marcelą Zacarías. Odpadła w drugiej rundzie kwalifikacji w Baku. Ten sam wynik powtórzyła podczas imprez w Seulu, Osace i Moskwie. Dotarła do półfinału turnieju cyklu ITF w Traralgon, w którym przegrała 5:7, 5:7 z Ashleigh Barty. Ten sam wynik uzyskała dwa tygodnie później w Bendigo – tym razem uległa Olivii Rogowskiej 6:1, 4:6, 4:6.

Sezon 2013 rozpoczęła od kwalifikacji turnieju w Brisbane. W pierwszej rundzie pokonała 6:2, 6:3 Marianę Duque Mariño, a w drugim meczu uległa Vanii King 6:7(0), 7:6(6), 2:6. W Hobart ponownie spotkała się z Marianą Duque Mariño, z którą tym razem przegrała 3:6, 4:6.

Startowała w turnieju kwalifikacyjnym Australian Open. Pokonała w nich Stephanie Vogt, Eugenie Bouchard oraz Zhou Yimiao i awansowała do turnieju głównego. W swoim pierwszym wielkoszlemowym spotkaniu turnieju głównego, pokonała Lauren Davis 6:3, 6:7(2), 6:4. W drugim pojedynku zmierzyła się z Łesią Curenko, z którą prowadziła w pierwszym secie 4:0, lecz ostatecznie przegrała całe spotkanie 5:7, 3:6. Na turnieju w Ad-Dausze wystąpiła w eliminacjach, w których pokonała Kristinę Barrois i uległa Tadeji Majerič. Wystąpiła jednak w turnieju jako szczęśliwa przegrana. W pierwszej rundzie wygrała z Anabel Mediną Garrigues 4:6, 6:3, 6:3. W kolejnym meczu przegrała z Sereną Williams 2:6, 1:6.

Następny start w turnieju głównym cyklu WTA Tour zanotowała w Monterrey. Uległa wtedy w pierwszej rundzie singla Terezie Mrdežie 4:6, 2:6, a w deblu awansowała do ćwierćfinału. W Oeiras przegrała w pierwszej rundzie gry podwójnej. W kwalifikacjach do French Open awansowała do trzeciej rundy, w eliminacjach do Wimbledonu zanotowała pierwszą rundę, a w turnieju kwalifikacyjnym do US Open przegrała w drugiej rundzie.

W Baku i Tokio osiągnęła pierwszą rundę singla, zaś w Taszkencie pierwszą rundę debla.

W sezonie 2014 osiągnęła pierwszą rundę gry podwójnej w Stanford i drugą rundę gry pojedynczej w Tokio. W kwalifikacjach do US Open, reprezentując Australię, osiągnęła drugą rundę.

W Brisbane i Sydney osiągnęła drugie rundy. Podczas Australian Open przegrywała w pierwszym meczu singla i debla, a w mikście dotarła do drugiej rundy. Następnie zanotowała kolejno: pierwszą rundę w Dosze, drugą w Indian Wells oraz czwartą w Miami. W turnieju w Rzymie rozgrywanym na nawierzchni ceglanej osiągnęła półfinał, przegrywając w nim z Mariją Szarapową. W drugim meczu French Open skreczowała.

Na nawierzchni trawiastej w Eastbourne mecz ćwierćfinałowy przeciw Sloane Stephens oddała walkowerem. Na Wimbledonie nie wygrała meczu. Rosjanka w lipcu wygrała pierwszy deblowy turniej rangi WTA Tour. W Stambule w parze z Eliną Switoliną (jako debel zastępujący) pokonały w ostatnim spotkaniu Çağlę Büyükakçay i Jelenę Janković 5:7, 6:1, 10–4.

W Toronto osiągnęła trzecią rundę, w Cincinnati – drugą, podczas US Open nie wygrała pierwszego spotkania. W Hongkongu zanotowała ćwierćfinał, w którym uległa Jelenie Janković 1:6, 1:6.

Na początku sezonu razem z Nickiem Kyrgiosem osiągnęła triumf w rozgrywkach o Puchar Hopmana.

Historia występów wielkoszlemowych

edytuj
Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej

edytuj
  Rosja   Australia
Turniej 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 2025 Tytuły Z–P
Australian Open A A A 2R A 1R 4R 4R 2R 1R A 2R 1R A 1R 1R 0 / 10 9 – 10
French Open A A A Q3 A 2R 1R 1R 3R 1R 2R A 3R A 1R 0 / 8 6 – 8
Wimbledon A A A Q1 A 1R 2R 1R 3R 1R NH A 1R 1R 2R 0 / 8 4 – 8
US Open A Q1 A Q2 Q2 1R 1R 2R 2R 1R A A 1R 2R 1R 0 / 8 3 – 8
Ranking na koniec roku 515 383 215 144 233 36 25 25 38 237 446 419 53 206 120 0 / 34 22 – 34

Występy w grze podwójnej

edytuj
  Rosja   Australia
Turniej 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 2025 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A 1R 1R 1R 1R 2R A 1R A A 2R 1R 0 / 8 2 – 8
French Open A A A A A A 1R 3R 1R A A A A A 1R 0 / 4 2 – 4
Wimbledon A A A A A 1R 3R A 1R A NH A 1R 2R 1R 0 / 6 3 – 6
US Open A A A A A 1R 2R 3R 1R A A A 2R 2R A 0 / 6 5 – 6
Ranking na koniec roku 833 477 537 398 173 90 55 118 148 564 153 168 229 0 / 24 12 – 24

Występy w grze mieszanej

edytuj
  Rosja   Australia
Turniej 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 2025 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A 2R 1R 1R A A A A 1R A 1R 1R 0 / 6 1 – 6
French Open A A A A A A 1R A A A NH A A A A 0 / 1 0 – 1
Wimbledon A A A A A A A 1R 1R A NH A A A A 0 / 2 0 – 2
US Open A A A A A 2R A A A A NH A A A A 0 / 1 1 – 1
0 / 10 2 – 10

Finały turniejów WTA

edytuj
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)
od
2021
WTA 1000 (obowiązkowe)
WTA 1000 (nieobowiązkowe)
WTA 500
WTA 250
WTA 125

Gra pojedyncza 5 (1–4)

edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Finalistka 1. 22 października 2016 Moskwa Twarda (hala)   Swietłana Kuzniecowa 2:6, 1:6
Finalistka 2. 27 maja 2017 Strasburg Ceglana   Samantha Stosur 7:5, 4:6, 3:6
Zwyciężczyni 1. 26 sierpnia 2017 New Haven Twarda   Dominika Cibulková 4:6, 6:3, 6:4
Finalistka 3. 15 października 2017 Hongkong Twarda   Anastasija Pawluczenkowa 7:5, 3:6, 6:7(3)
Finalistka 4. 27 sierpnia 2022 Grandby Twarda   Darja Kasatkina 4:6, 4:6

Gra podwójna 5 (3–2)

edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 26 lipca 2015 Stambuł Twarda   Elina Switolina   Çağla Büyükakçay
  Jelena Janković
5:7, 6:1, 10–4
Finalistka 1. 22 października 2016 Moskwa Twarda (hala)   Darja Kasatkina   Andrea Hlaváčková
  Lucie Hradecká
6:4, 0:6, 7–10
Finalistka 2. 23 września 2017 Tokio Twarda   Darja Kasatkina   Andreja Klepač
  María José Martínez Sánchez
3:6, 2:6
Zwyciężczyni 2. 25 maja 2019 Strasburg Ceglana   Ellen Perez   Duan Yingying
  Han Xinyun
6:4, 6:3
Zwyciężczyni 3. 21 maja 2022 Strasburg Ceglana   Nicole Melichar-Martinez   Lucie Hradecká
  Sania Mirza
5:7, 7:5, 10–6

Finały turniejów ITF

edytuj
turnieje z pulą nagród 100 000 $ (W100)
turnieje z pulą nagród 75/80 000 $ (W80)
turnieje z pulą nagród 50/60 000 $ (W75)
turnieje z pulą nagród 40 000 $ (W50)
turnieje z pulą nagród 25 000 $ (W35)
turnieje z pulą nagród 15 000 $ (W15)
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza 7 (5–2)

edytuj
Rezultat Data Turniej ($) Naw. Przeciwniczka Wynik
Finalistka 1. 27/03/2011   Moskwa 25 000 Twarda   Ludmyła Kiczenok 2:6, 0:6
Zwyciężczyni 1. 17/04/2011   Antalya 10 000 Ceglana   Ksienija Łykina 6:4, 4:6, 6:2
Finalistka 2. 19/05/2012   Moskwa 25 000 Ceglana   Margarita Gasparian 6:4, 4:6, 6:7(2)
Zwyciężczyni 2. 12/10/2014   Bangkok 25 000 Twarda   Sabina Sharipova 7:6(4), 6:3
Zwyciężczyni 3. 08/02/2015   Burnie 50 000 Twarda   Irina Falconi 7:5, 7:5
Zwyciężczyni 4. 15/02/2015   Launceston 50 000 Twarda   Tereza Mrdeža 6:1, 6:2
Zwyciężczyni 5. 01/12/2024   Gold Coast 60 000 Twarda   Lizette Cabrera 7:5, 7:6(3)

Gra podwójna 3 (2–1)

edytuj
Rezultat Data Turniej ($) Naw. Partnerka Przeciwniczki Wynik
Zwyciężczyni 1. 05/05/2012   Chiasso 25 000 Ceglana   Irina Chromaczowa   Conny Perrin
  Maša Zec Peškirič
6:0, 7:6(1)
Zwyciężczyni 2. 12/07/2014   Sacramento 50 000 Twarda   Storm Sanders   Maria Sanchez
  Zoë Gwen Scandalis
6:2, 6:1
Finalistka 1. 10/10/2014   Bangkok 25 000 Twarda   Irina Chromaczowa   Liu Chang
  Lu Jiajing
4:6, 3:6

Występy w igrzyskach olimpijskich

edytuj

Gra pojedyncza

edytuj
Runda Przeciwniczka Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro 2016, reprezentując państwo   Australia
I runda   Stany Zjednoczone: Serena Williams [1] 4:6, 2:6

Gra podwójna

edytuj
Runda Partnerka Przeciwniczki Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro 2016, reprezentując państwo   Australia
I runda   Samantha Stosur   Szwajcaria: Timea Bacsinszky / Martina Hingis [5] 4:6, 6:4, 2:6
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Paryżu 2024, reprezentując państwo   Australia
I runda   Ellen Perez   Stany Zjednoczone: Coco Gauff / Jessica Pegula [1] 3:6, 1:6

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych

edytuj

Gra pojedyncza (2)

edytuj
Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Finalistka 2009   French Open Ziemna   Kristina Mladenovic 3:6, 2:6
Zwyciężczyni 2010   US Open Twarda   Julija Putincewa 6:3, 6:2

Gra podwójna (1)

edytuj
Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 2012   French Open Ziemna   Irina Chromaczowa   Montserrat González
  Beatriz Haddad Maia
4:6, 6:4, 10–8

Przypisy

edytuj
  1. Łukasz Iwanek: Iga Świątek wie, z kim zagra w Adelajdzie. Rywalka miesiąc temu zmieniła stan cywilny. Sportowe Fakty, 2022-01-03. [dostęp 2022-01-03]. (pol.).

Bibliografia

edytuj