Droga wojewódzka nr 116

droga wojewódzka w Polsce, łącząca drogę wojewódzką nr 184 z Podpniewkami (powiat szamotulski, woj. wielkopolskie)

Droga wojewódzka nr 116 (DW116) – droga wojewódzka klasy Z[2], o długości około 16 km będąca w całości na terenie powiatu szamotulskiego w województwie wielkopolskim. Rozpoczyna się w okolicy Bobulczyna na skrzyżowaniu z drogami nr 184 i 186, dalej biegnie przez Binino, Bielejewo i Nojewo. W dniu 1 stycznia 2016 droga 116 została wydłużona do Podpniewek, gdzie kończy się na skrzyżowaniu z drogą nr 187[3].

DW116
Początek drogi

184[1] (okolice Bobulczyna)
52°39′16″N 16°23′33″E/52,654460 16,392410

Koniec drogi

Podpniewki[1]
52°32′12″N 16°16′52″E/52,536750 16,281010

Długość

16,326 km

Województwa

wielkopolskie

Historia numeracji

edytuj

Na przestrzeni lat trasa posiadała różne oznaczenia i kategorie/klasyfikacje:

Numer Kategoria Przebieg Lata obowiązywania Źródło Uwagi
? droga drugorzędna BininoNojewoPodpniewki 1952–1986

• kategoria na podstawie materiałów źródłowych
• nieznana numeracja

? droga lokalna 1986–2002/2003
116 droga wojewódzka (Bobulczyn) – Nojewo od 2002/2003
  • Polska: mapa samochodowa z podziałem administracyjnym 1:700 000, wyd. IX Zmienione, poprawione i uaktualnione, Szczecin: Wydawnictwo Kartograficzne KOMPAS, 2002, ISBN 83-904373-7-6.
  • Polska: mapa samochodowa z podziałem administracyjnym 1:700 000, wyd. XII Zmienione, poprawione i uaktualnione, Szczecin: Wydawnictwo Kartograficzne KOMPAS, 2004–2005, ISBN 83-904373-7-6.
  • Polska: mapa samochodowa z podziałem administracyjnym 1:700 000, wyd. XIV Zmienione, poprawione i uaktualnione, Szczecin: Wydawnictwo Kartograficzne KOMPAS, 2005, ISBN 83-904373-7-6.
  • Polska 2009: atlas samochodowy 1:500 000. Wybrane fragmenty w skali 1:200 000. Wyd. XV. Carta Blanca Sp. z o.o., Grupa Wydawnicza PWN, 2009, s. 2, 13, 60, 70. ISBN 978-83-61444-30-5.
Bobulczyn nie leży przy drodze, jednak jest pobliską miejscowością wymienioną w źródłach
(Bobulczyn) – Nojewo – Podpniewki od 1 I 2016

• 1 stycznia 2016 roku wydłużono trasę na mocy zarządzenia Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad
zobacz informacje dla ruchu ciężkiego

W latach 1986–2000 numer 116 był przypisany do drogi relacji SzczecinDołujeLubieszyngranica państwa[4][5]. W 2000 roku, w wyniku reformacji numeracji sieci dróg w Polsce, została włączona do przebiegu drogi krajowej nr 10[6].

Dopuszczalny nacisk na oś

edytuj

Od 13 marca 2021 roku na drodze dozwolony jest ruch pojazdów o nacisku pojedynczej osi napędowej do 11,5 tony[7], z wyjątkiem fragmentów oznaczonych[8] znakiem zakazu B-19.

Do 13 marca 2021

edytuj

We wcześniejszych latach po drodze mogły poruszać się pojazdy o maksymalnym nacisku pojedynczej osi nie przekraczającym 8 ton[9].

Przypisy

edytuj
  1. a b Zarządzenie nr 31 Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia 15 grudnia 2021 r. w sprawie nadania numerów drogom wojewódzkim. [dostęp 2021-12-30].
  2. Wielkopolski Zarząd Dróg Wojewódzkich: NUMERACJA, PRZEBIEG I KLASY TECHNICZNE DRÓG WOJEWÓDZKICH WOJEWÓDZTWA WIELKOPOLSKIEGO. [dostęp 2017-08-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-16)]. (pol.).
  3. Zarządzenie nr 61 Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia 23 grudnia 2015 r. zmieniające zarządzenie w sprawie nadania numerów drogom wojewódzkim. GDDKiA. [dostęp 2016-01-07]. Cytat: w kolumnie „Przebieg” wiersz dotyczący drogi wojewódzkiej nr 116 otrzymuje brzmienie: „Bobulczyn - Binino - Orliczko - Nojewo - Podpniewki / Droga 187/” (pol.).
  4. Uchwała nr 192 Rady Ministrów z dnia 2 grudnia 1985 r. w sprawie zaliczenia dróg do kategorii dróg krajowych. (M.P. z 1986 r. nr 3, poz. 16)
  5. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustalenia wykazu dróg krajowych i wojewódzkich. (Dz.U. z 1998 r. nr 160, poz. 1071)
  6. Zarządzenie nr 6 Generalnego Dyrektora Dróg Publicznych z dnia 9 maja 2000 r. w sprawie nowych numerów dróg krajowych [online], Rzeczpospolita, 4 lipca 2000.
  7. Ustawa z dnia 18 grudnia 2020 r. o zmianie ustawy o drogach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2021 r. poz. 54)
  8. Art. 41. 1. Po drogach publicznych dopuszcza się ruch pojazdów o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi napędo-
    wej do 11,5 t, z uwzględnieniem art. 41a ust. 1 oraz z wyjątkiem określonym w art. 41b ust. 1.

    2. Dopuszcza się wprowadzenie albo ustanowienie zakazu ruchu pojazdów o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi napędowej powyżej 10 t albo powyżej 8 t:

    1) po określonej drodze publicznej lub jej odcinku,
    2) w strefie obejmującej co najmniej dwie drogi publiczne lub ich odcinki
    – zwanego dalej „zakazem”.
    (...)

    4. Wprowadzenie albo ustanowienie zakazu jest dopuszczalne na drogach publicznych lub ich odcinkach, których parametry techniczne lub stan techniczny konstrukcji nawierzchni jezdni nie są dostosowane do ruchu pojazdów o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi napędowej powyżej 10 t albo powyżej 8 t (...)
    Obwieszczenie Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 25 czerwca 2021 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o drogach publicznych (Dz.U. z 2022 r. poz. 1693)

  9. Art. 41. 1. Po drogach publicznych dopuszcza się ruch pojazdów o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi napędowej do 11,5 t, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

    2. Minister właściwy do spraw transportu ustala, w drodze rozporządzenia, wykaz:

    1) dróg krajowych oraz dróg wojewódzkich, po których mogą poruszać się pojazdy o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi do 10 t,
    2) dróg krajowych, po których mogą poruszać się pojazdy o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi do 8 t
    – mając na uwadze potrzebę ochrony dróg oraz zapewnienia ruchu tranzytowego.

    3. Drogi wojewódzkie inne niż drogi określone na podstawie ust. 2 pkt 1, drogi powiatowe oraz drogi gminne stanowią sieć dróg, po których mogą poruszać się pojazdy o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi do 8 t.
    Obwieszczenie Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 3 marca 2020 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o drogach publicznych (Dz.U. z 2022 r. poz. 1693)

Linki zewnętrzne

edytuj