Jean Baptiste Joseph Fourier
Jean Baptiste Joseph Fourier (ur. 21 marca 1768 w Auxerre, zm. 16 maja 1830 r. w Paryżu) – francuski matematyk i fizyk.
Twórca teorii szeregów Fouriera i transformacji Fouriera.
Szereg Fouriera to przedstawienie funkcji okresowej f w postaci sumy nieskończonego ciągu sinusów i cosinusów pomnożonych przez współczynniki. Fourier podał wzory całkowe na te współczynniki i twierdził, że ten szereg jest zbieżny do f dla szerokiego zakresu funkcji. Warunki dostateczne, przy których szereg Fouriera jest zbieżny do rozwijanej funkcji podał Dirichlet.
Fourier używał tych szeregów w swej fundamentalnej pracy z teorii przewodzenia ciepła, opublikowanej w swej pracy Théorie analytique de la chaleur, Paris, 1822.
Na jego cześć uniwersytet w Grenoble, w którym w 1811 r. założył on Faculté des Sciences, nazwano L’université Joseph-Fourier (UJF)[1].
Jego nazwisko pojawiło się na liście 72 nazwisk na wieży Eiffla[2].
PrzypisyEdytuj
- ↑ Université Grenoble-I data dostępu = 2017-03-06
- ↑ La tour Eiffel Laboratoire (fr.). www.tour-eiffel.fr. [dostęp 2011-11-20].
Linki zewnętrzneEdytuj
- John J. O'Connor; Edmund F. Robertson: Jean Baptiste Joseph Fourier w MacTutor History of Mathematics archive (ang.)