Joseph Radetzky

marszałek austriacki

Joseph Radetzky (ur. 2 listopada 1766 w zamku Třebnice koło Sedlčan[1], zm. 5 stycznia 1858 w Mediolanie[1]) – czeski szlachcic, marszałek polny Armii Cesarstwa Austriackiego, jeden z najwybitniejszych dowódców austriackich w XIX wieku.

Joseph Radetzky
Johann Joseph Wenzel graf Radetzky von Radetz
Ilustracja
marszałek polny
Data i miejsce urodzenia

2 listopada 1766
zamek Třebnice k/Sedlčan

Data i miejsce śmierci

5 stycznia 1858
Mediolan

Przebieg służby
Lata służby

1784–1857

Stanowiska

dowódca Armii Włoskiej Cesarstwa Austrii,
gubernator Królestwa Lombardzko-Weneckiego

Główne wojny i bitwy

VIII wojna austriacko-turecka,
wojny rewolucyjnej Francji,
wojny napoleońskie,
wojna austriacko-piemoncka

podpis
Odznaczenia
Order Złotego Runa (Austria) Krzyż Wielki Orderu Marii Teresy Krzyż Wielki Orderu Świętego Stefana Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Świętych Maurycego i Łazarza (Królestwo Włoch) Krzyż Wielki Orderu Świętego Ludwika (Francja) Krzyż Wielki Orderu Świętego Grzegorza Wielkiego Krzyż Wielki Orderu Leopolda (Austria) Złoty Łańcuch Orderu Piusa IX Order św. Huberta (Bawaria) Order św. Jerzego IV klasy (Imperium Rosyjskie) Order Maksymiliana Józefa (Bawaria) Cesarski i Królewski Order Orła Białego (Imperium Rosyjskie) Order Lwa Złotego (Nassau)

Życiorys edytuj

W 1784 wstąpił jako kadet do regimentu kirasjerów i walczył w wojnie z Turkami 1788–1789, w latach 1792–1795 brał udział w operacjach w Niderlandach i nad Renem. W bitwach pod Voltri i Hohenlinden odznaczył się i dostał awanse.

Uczestnik wojen napoleońskich. W 1801 roku odznaczony najwyższym austriackim odznaczeniem wojskowym, Orderem Marii Teresy[1]. Mianowany szefem sztabu dowódcy koalicji antyfrancuskiej feldmarszałka austriackiego Karla Schwarzenberga i w 1813 uczestnik bitwy pod Lipskiem[1]. Autor planów rozegrania tej bitwy przez sprzymierzonych[1]. Od 1829 generał kawalerii i wojskowy komendant twierdzy w Ołomuńcu[1]. W 1831 mianowany dowódcą wojsk austriackich w Królestwie Lombardzko-Weneckim[1]. 17 września 1836 został mianowany na stopień marszałka polnego[2].

Podczas wydarzeń rewolucyjnych we Włoszech w czasie Wiosny Ludów dwukrotnie zwyciężał wojska piemonckie: w 1848 w bitwie pod Custozą i w 1849 w bitwie pod Novarą[1]. W zasługę cesarz rozkazał wybić na jego cześć medal „Summus Austriacus dux” (pol. Największy wódz austriacki) oraz uczynił kawalerem Orderu Złotego Runa (1848)[1]. W latach 1849–1857 gubernator Królestwa Lombardzko-Weneckiego.

Zmarł w wieku 91 lat na zapalenie płuc[1] w Mediolanie; jego ciało złożono 19 stycznia 1858 w Heldenbergu w Dolnej Austrii[1].

Autor Über den Zweck der Übungslager im Frieden (1816) i Gedanken über Festungen (1827).

 
Wiedeński pomnik feldmarszałka

Upamiętnienie edytuj

Na jego cześć Johann Strauss starszy skomponował Marsz Radetzkiego. Marsz grany jest m.in. podczas rund honorowych na zawodach jeździeckich i na zakończenie Koncertu Noworocznego w Wiedniu.

Na jego cześć nazwano okręt prototypowy klasy pancerników typu Radetzky oddanych do służby w latach 1910–1911. Jego imię nosił także 5 Pułk Huzarów Armii CK.

Z trzech pomników postawionych ku czci feldmarszałka: w Wiedniu, Pradze (na Malostranské náměstí – wówczas placu Radetzkiego) i Lublanie, do dzisiaj zachował się tylko pierwszy (pomnik praski został przeniesiony do lapidarium Muzeum Narodowego).

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g h i j k Błażej Guzy, Gwiazdka Cieszyńska - feldmarszałek Radetzky [online], histmag.org, 16 kwietnia 2014 [dostęp 2017-11-24].
  2. Schmidt-Brentano 2006 ↓, s. 79.

Bibliografia edytuj

  • Antonio Schmidt-Brentano: Kaiserliche und k.k. Generale (1618-1815). Wiedeń: Austriackie Archiwum Państwowe, 2006.
  • Józef Urbanowicz (red.): Mała encyklopedia wojskowa, Wydawnictwo MON, Warszawa 1971.