Michał Komar
Michał Wacław Komar (ur. 28 sierpnia 1946 w Warszawie) – polski scenarzysta i krytyk filmowy, autor sztuk teatralnych, wydawca i publicysta, wiceprezes Stowarzyszenia Autorów ZAiKS.
 Michał Komar i Władysław Bartoszewski (Warszawa, 28 września 2006) | |
| Data i miejsce urodzenia |
28 sierpnia 1946 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
scenarzysta, krytyk filmowy, wydawca, publicysta |
| Odznaczenia | |
 
| |
ŻyciorysEdytuj
Syn generała Wacława Komara. W 1969 ukończył studia na Wydziale Ekonomiki Produkcji Szkoły Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie. W 1982 uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych. Był pracownikiem redakcji „Szpilek” i „Miesięcznika Literackiego”, a także współpracownikiem m.in. czasopisma „Dialogu”. W latach 1977–1980 był stałym konsultantem Teatru Sensacji „Kobra” w TVP. Od 1979 do 1983 zajmował stanowisko kierownika literackiego Zespołu Filmowego Silesia. Podczas wydarzeń sierpniowych w 1980 przyłączył się do skierowanego do władz komunistycznych apelu 64 naukowców, literatów i publicystów o podjęcie dialogu ze strajkującymi robotnikami[1].
W latach 1990–1994 pełnił funkcję wiceprezesa Spółdzielni Wydawniczej „Czytelnik”. W pierwszej połowie lat 90. współtworzył Nową Telewizję Warszawa[2]. Był ostatnim redaktorem naczelnym i likwidatorem „Sztandaru Młodych” (1997).
Podjął współpracę jako felietonista z „Tygodnikiem Powszechnym”. Został wykładowcą w Collegium Civitas. Po 1999 współpracował z Polskim Radiem (Osobisty pamiętnik słuchacza, Literackie Biuro Śledcze – gościnnie w audycji Jerzego Sosnowskiego i Michała Nogasia) oraz z Teatrem Telewizji, a także ze stacjami platformy Polsatu (cykle 20 lat minęło i 40 lat minęło). Objął funkcję zastępcy przewodniczącego Stowarzyszenia Autorów ZAiKS[3].
Jest też autorem wywiadów rzek z postaciami polskiej sceny publicznej (Władysławem Bartoszewskim, Stefanem Mellerem, Wojciechem Pszoniakiem, Krzysztofem Kozłowskim, Sławomirem Petelickim, Krzysztofem Piesiewiczem, Maciejem Dubois, Lejbem Fogelmanem).
W 2013 odznaczony Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[4], a w 2015 Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[5][6]. Jest także laureatem nagrody Klubu Krytyki Filmowej SDP za publikacje o OFFK w Krakowie.
Był członkiem komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed wyborami prezydenckimi w 2010 i w 2015[7][8].
TwórczośćEdytuj
- Scenariusze filmowe
- Szpital Przemienienia (współautor scenariusza, reż. Edward Żebrowski)
- Osobisty pamiętnik grzesznika przez niego samego spisany (scenariusz, reż. Wojciech Jerzy Has)
- Olimpiada ’40 (współautor scenariusza, reż. Andrzej Kotkowski)
- Lata dwudzieste... lata trzydzieste... (współautor scenariusza, reż. Janusz Rzeszewski)
- Defekt (serial TV, współautor scenariusza, reż. Maciej Dutkiewicz)
- Syberiada polska (współautor scenariusza, reż. Janusz Zaorski)
- Wybrane publikacje
- Piekło Conrada, Warszawa 1978, ISBN 83-07-01638-X.
- Czarownice i inni, Kraków 1980, ISBN 83-08-00326-5.
- Zmęczenie, Kraków 1985, ISBN 2-903332-00-2.
- Prośba o dobrą śmierć, Warszawa 1993, ISBN 83-07-02335-1.
- O obrotach losów i ciał, Warszawa 1998, ISBN 83-87021-40-7.
- Trzy, Warszawa 2000, ISBN 83-88221-19-1.
- Bestiariusz codzienny, Warszawa 2003, ISBN 83-89291-32-0.
- Wtajemniczenia, Warszawa 2009, ISBN 978-83-247-1319-6.
- Wywiady rzeki
- Władysław Bartoszewski. Skąd pan jest? Wywiad rzeka (rozmawiał Michał Komar), Warszawa 2006, ISBN 83-247-0441-8.
- ...Mimo wszystko. Wywiadu rzeki księga druga (z Władysławem Bartoszewskim rozmawiał Michał Komar), Warszawa 2008, ISBN 978-83-247-0973-1.
- Świat według Mellera. Życie i polityka. Ku wolności (ze Stefanem Mellerem rozmawiał Michał Komar), Warszawa 2008, ISBN 978-83-603-3625-0.
- Świat według Mellera. Życie i polityka. Ku przyszłości (ze Stefanem Mellerem rozmawiał Michał Komar), Warszawa 2008, ISBN 978-83-603-3626-7.
- Aktor. Wojciech Pszoniak w rozmowie z Michałem Komarem, Kraków 2009, ISBN 978-83-080-4403-2.
- Historia z konsekwencjami. Rozmawiają Krzysztof Kozłowski i Michał Komar, Warszawa 2009, ISBN 978-83-247-1323-3.
- Sławomir Petelicki. GROM: siła i honor. Jedyny wywiad rzeka. Z generałem rozmawiał Michał Komar, Kraków 2013, ISBN 978-83-080-5138-2.
- Skandalu nie będzie (z Krzysztofem Piesiewiczem rozmawiał Michał Komar), Warszawa 2013, ISBN 978-83-770-0134-9.
- Adwokat: rozmowa o życiu w ciekawych czasach (z Maciejem Dubois rozmawiał Michał Komar), Warszawa 2016, ISBN 978-83-770-5955-5.
- Warto żyć (z Lejbem Fogelmanem rozmawiał Michał Komar), Warszawa 2018, ISBN 978-83-770-0324-4.
PrzypisyEdytuj
- ↑ Apel (64 intelektualistów wraz z załączonym suplementem zawierającym nazwiska sygnatariuszy apelu). Ośrodek Karta. [dostęp 2020-09-26].
- ↑ Chojecki i Komar czyli co nam zdrady, [w:] Andrzej Tadeusz Kijowski, Opis obyczajów w 15-leciu międzysojuszniczym 1989–2004, Wydawnictwo AnTraKt, Warszawa 2010, ISBN 978-83-923292-7-5.
- ↑ Władze Stowarzyszenia. zaiks.org.pl. [dostęp 2015-03-15].
- ↑ Medal Zasłużony Kulturze – Gloria Artis. mkidn.gov.pl. [dostęp 2022-04-04].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 23 lipca 2015 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2015 r. poz. 884).
- ↑ Odznaczenia dla zasłużonych w służbie państwu i społeczeństwu. prezydent.pl, 3 sierpnia 2015. [dostęp 2015-08-03].
- ↑ Komitet poparcia Bronisława Komorowskiego. onet.pl, 16 maja 2010. [dostęp 2014-04-26].
- ↑ Kto wszedł do komitetu poparcia Komorowskiego. dziennik.pl, 15 marca 2015. [dostęp 2015-03-15].
BibliografiaEdytuj
- Michał Komar w bazie filmpolski.pl. [dostęp 2015-03-15].
- Michał Komar. wab.com.pl. [dostęp 2015-03-15].
Linki zewnętrzneEdytuj
- Michał Komar, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (autorzy). [online] [dostęp 2021-04-09].