Andrzej Tadeusz Kijowski

polski publicysta

Andrzej Tadeusz Kijowski (ur. 15 lipca 1954 w Krakowie) – polski pisarz, publicysta, redaktor, dziennikarz, krytyk literacki i teatralny, samorządowiec, producent wykonawczy, realizator i prezenter telewizyjny, menedżer kultury, teatrolog, kulturoznawca oraz nauczyciel akademicki.

Andrzej Tadeusz Kijowski
Kat, Tadeusz Żeglikowski
Ilustracja
Sopot, DPT zaiks, lipiec 2022
Data i miejsce urodzenia

15 lipca 1954
Kraków

Narodowość

polska

Język

polski

Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Dziedzina sztuki

teatr, literatura

Ważne dzieła
  • „Chwyt Teatralny” (1982)
  • „Opis Obyczajów w 15-leciu międzysojuszniczym 1989-2004” (2010)
Odznaczenia
Odznaka honorowa „Działacza opozycji antykomunistycznej lub osoby represjonowanej z powodów politycznych” Za Zasługi dla Niepodległości
Nagrody

Nagroda Specjalna Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego dla Andrzeja Tadeusza Kijowskiego „w uznaniu nieocenionych zasług dla polskiej kultury teatralnej” (2016)

Strona internetowa
Nagroda Specjalna Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego(2016)

WykształcenieEdytuj

Absolwent Liceum Batorego (1973) i polonistyki na Uniwersytecie Warszawskim (1976). Stopień naukowy doktora nauk humanistycznych uzyskał w Instytucie Filozofii i Socjologii PAN w 1980.

Działalność społecznaEdytuj

W latach 1964–1973 harcerz, a następnie instruktor, przewodnik zuchów w Hufcu Warszawa Śródmieście ZHP.

W latach 1976–1989 uczestnik opozycji demokratycznej: współpracownik KOR-u, KSS „KOR” i NOW-ej oraz (pod pseudonimem Tadeusz Żeglikowski) paryskiego „Kontaktu[1].

W latach 1990–1994 radny odrodzonego samorządu i wicemarszałek Sejmiku Warszawskiego.

W roku 2010 został członkiem „Warszawskiego Społecznego Komitetu Poparcia Jarosława Kaczyńskiego w wyborach prezydenckich”[2].

Jest autorem tekstu pieśni „Najważniejsza jest Polska” i „Zgoda na Polskę”[3], wykonywanych przez Andrzeja Rosiewicza.

Praca zawodowaEdytuj

Debiutował jako recenzent teatralny w roku 1976 w tygodniku „Literatura”. Współpracował m.in. z miesięcznikami: „Twórczość”, „Dialog” oraz z tygodnikami „Film” czy „Polityka”.

Nagrody i wyróżnieniaEdytuj

  • W roku 2008 Laureat nagrody Agencji Produkcji Audycji Telewizyjnych (APAT) za scenariusz programu literackiego.
  • W roku 2016 laureat Nagrody Specjalnej Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w uznaniu "nieocenionych zasług dla polskiej kultury teatralnej".

Przynależność organizacyjnaEdytuj

Jest członkiem: Klubu Ronina, Stowarzyszenia Autorów ZAiKS, Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, Stowarzyszenia Wolnego Słowa.

Życie prywatneEdytuj

Syn pisarza Andrzeja Kijowskiego i dziennikarki Kazimiery Kijowskiej. Ma dwie córki. Mieszka w Ołtarzach Gołaczach.

TwórczośćEdytuj

Prace edytorskieEdytuj

Andrzej Kijowski, Dzieje literatury pozbawionej sankcji, t.I-II, antologia: wstęp, wybór, opracowanie i posłowie A.T.Kijowski; omówienie Marta Kwaśnicka, Instytut Literatury, Kraków 2020:

PrzypisyEdytuj

  1. Hasło: „Andrzej Tadeusz Kijowski” w Słowniku Kultury Niezależnej.
  2. Warszawski Społeczny Komitet Poparcia Jarosława Kaczyńskiego.
  3. Pierwsza publikacja tekstu i prawykonań muzycznych ukazała się w roku 2010 na internetowym blogu autora Separacja i inne wiersze Pierwodruk w „Antologia smoleńska. 96 wierszy” Łódź – Warszawa 2015 ISBN 978-83-941418-0-6.
  4. Z ziemi włoskiej do Polski.
  5. Historia Centrum Monitoringu Wolności Prasy. freepress.org.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-15)]..
  6. Głusi już słyszą – ślepi zobaczą!
  7. MKiDN, Lista stypendystów MKiDN na rok 2017 II tura [dostęp 2020-01-28].
  8. "Za działalność organizatorską - wskrzeszenie idei teatrów ogródkowych (zorganizowanie Festiwalu Teatrów Ogródkowych) i przywrócenie do życia w stylu retro Doliny Szwajcarskiej w Warszawie. «Głos Festiwalu» nr 3/2004. Kraków, Sobota 13 listopada 2004 r. S.2 (https://www.spotkaniazpiosenka.org/OFPR/ofpr1%202004/2004.3.pdf).
  9. Opis obyczajów w 15-leciu międzysojuszniczym 1989-2004.
  10. Organizacja życia kulturalnego w społeczeństwie obywatelskim na tle gospodarki rynkowej. Czasy kultury 1789–1989.
  11. Recenzja prof. dr hab. Doroty Heck.

BibliografiaEdytuj

Linki zewnętrzneEdytuj