Piaskówka (gryzoń)

rodzaj gryzoni

Piaskówka[3] (Psammomys) – rodzaj ssaków z podrodziny myszoskoczków (Gerbillinae) w obrębie rodziny myszowatych (Muridae).

Piaskówka
Psammomys
Cretzschmar, 1828[1]
Okres istnienia: późny plejstocenholocen
0.129/0
0.129/0
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – piaskówka tłusta (P. obesus)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

Supramyomorpha

Infrarząd

myszokształtne

Nadrodzina

myszowe

Rodzina

myszowate

Podrodzina

myszoskoczki

Plemię

Gerbillini

Rodzaj

piaskówka

Typ nomenklatoryczny

Psammomys obesus Cretzschmar, 1828

Synonimy
Gatunki

3 gatunki (w tym 1 wymarły) – zobacz opis w tekście

Zasięg występowania edytuj

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w północnej Afryce i na Półwyspie Arabskim[4][5][6].

Nazwa zwyczajowa edytuj

W polskiej literaturze zoologicznej nazwa „piaskówka” była używana dla oznaczenia gatunku Psammomys obesus[7]. W wydanej w 2015 roku przez Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk publikacji „Polskie nazewnictwo ssaków świata” gatunkowi temu przypisano oznaczenie piaskówka tłusta, rezerwując nazwę „piaskówka” dla rodzaju Psammomys. Rodzaj obejmuje dwa gatunki: piaskówka tłusta i piaskówka chuda[3].

Morfologia edytuj

Długość ciała (bez ogona) 115–185 mm, długość ogona 80–140 mm, długość ucha 10–17 mm, długość tylnej stopy 30–36 mm; masa ciała 82–237 g[5][8].

Systematyka edytuj

Rodzaj zdefiniował w 1828 roku niemiecki zoolog Philipp Jakob Cretzschmar w rozdziale dotyczącym ssaków w książce autorstwa Eduarda Rüppella o tytule Atlas zu der Reise im nördlichen Afrika. Zoologie[1]. Na gatunek typowy Cretzschmar wyznaczył piaskówkę tłustą (P. obesus).

Etymologia edytuj

  • Psammomys: gr. ψαμμος psammos ‘piasek’; μυς mus, μυος muos ‘mysz’[9].
  • Parameriones: gr. παρα para ‘blisko, obok’[10]; rodzaj Meriones Illiger, 1811 (suwak). Gatunek typowy: †Meriones obeidiensis Haas, 1966.

Podział systematyczny edytuj

Do rodzaju należą następujące występujące współcześnie gatunki[11][8][4][3]:

Opisano również gatunek wymarły z plejstocenu dzisiejszego Izraela[12][13]:

Uwagi edytuj

  1. Młodszy homonim Parameriones Heptner, 1937 (Muridae).

Przypisy edytuj

  1. a b P.J. Cretzschmar: Säugethiere. W: E. Rüppell: Atlas zu der Reise im nördlichen Afrika. Zoologie. Frankfurt am Main: Gedruckt und in Commission bei Heinr. Ludw. Brönner, 1826, s. 56. (niem.).
  2. E. Tchernov & R. Chetboun. A new genus of gerbillid rodent from the early Pleistocene of the Middle East. „Journal Journal of Vertebrate Paleontology”. 4 (4), s. 560, 1984. DOI: 10.1080/02724634.1984.10012031. (ang.). 
  3. a b c Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 262. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  4. a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 458. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  5. a b Ch. Denys, P. Taylor & K. Aplin. Opisy gatunków Muridae: Ch. Denys, P. Taylor, C. Burgin, K. Aplin, P.-H. Fabre, R. Haslauer, J. Woinarski, B. Breed & J. Menzies: Family Muridae (True Mice and Rats, Gerbils and relatives). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 648. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
  6. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Psammomys. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-12-05].
  7. Z. Kraczkiewicz: SSAKI. Wrocław: Polskie Towarzystwo Zoologiczne - Komisja Nazewnictwa Zwierząt Kręgowych, 1968, s. 81, seria: Polskie nazewnictwo zoologiczne.
  8. a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 293. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  9. T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 587, 1904. (ang.). 
  10. E.C. Jaeger: Source-book of biological names and terms. Wyd. 3 (Revised second printing). Springfield: Charles C. Thomas, 1959, s. 183. (ang.).
  11. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-09]. (ang.).
  12. J.S. Zijlstra, Psammomys Cretzschmar, 1828, Hesperomys project (Version 23.8.1), DOI10.5281/zenodo.7654755 [dostęp 2023-10-09] (ang.).
  13. G. Haas: On the vertebrate fauna of the lower Pleistocene site of ʻUbeidiya. Jerusalem: Israel Academy of Sciences and Humanities, 1966, s. 1–68. (ang.).