Darja Kasatkina

rosyjska tenisistka

Darja Siergiejewna Kasatkina (ur. 7 maja 1997 w Togliatti) – rosyjska tenisistka, zwyciężczyni wielkoszlemowego French Open 2014 w grze pojedynczej dziewcząt, srebrna medalistka igrzysk olimpijskich młodzieży w Nankinie (2014).

Darja Kasatkina
Ilustracja
Państwo

 Rosja

Data i miejsce urodzenia

7 maja 1997
Togliatti

Wzrost

170 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Zakończenie kariery

aktywna

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

6 WTA, 7 ITF

Najwyżej w rankingu

8 (24 października 2022)

Australian Open

3R (2016, 2022)

Roland Garros

SF (2022)

Wimbledon

QF (2018)

US Open

4R (2017, 2023)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

1 WTA, 0 ITF

Najwyżej w rankingu

43 (12 września 2016)

Australian Open

2R (2016)

Roland Garros

3R (2019)

Wimbledon

3R (2016)

US Open

3R (2017)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Rosja
Igrzyska olimpijskie młodzieży
srebro Nankin 2014 gra podwójna

Kariera tenisowa edytuj

Występy juniorskie edytuj

W 2014 roku wygrała juniorski turniej French Open w grze pojedynczej, pokonując w finale Ivanę Jorović 6:7(5), 6:2, 6:3.

2013 edytuj

W zawodowych rozgrywkach tenisowych zadebiutowała w październiku 2013 roku, w kwalifikacjach do turnieju WTA Tour w Moskwie, w których wystąpiła dzięki dzikiej karcie. Przegrała w pierwszej rundzie z Paulą Kanią 1:6, 5:7. Pod koniec listopada wystąpiła w turnieju ITF w Antalyi. Przeszła przez dwustopniowe eliminacje, a w turnieju głównym doszła aż do ćwierćfinału.

2014 edytuj

W styczniu 2014 roku przeszła przez eliminacje do turnieju rangi ITF w Szarm el-Szejk, w którym doszła do półfinału, przegrywając jednak w walce o finał z Poliną Lejkiną 4:6,6:0, 3:6. Miesiąc później wystąpiła w kolejnym turnieju rangi ITF w Szarm el-Szejk. Nie tracąc seta doszła do finału, w którym pokonała Pernillę Mendesovą 6:3, 6:4.

Po kilku słabszych występach wystartowała we wrześniu, dzięki dzikiej karcie, w turnieju ITF w Telawi. W drodze do finału nie straciła seta, a w meczu mistrzowskim pokonała Jasmine Paolini 6:1, 4:6, 10–7. W październiku otrzymała ponownie dziką kartę do turnieju WTA Premier w Moskwie. W pierwszej rundzie przegrała jednak ze sklasyfikowaną na 44. miejscu w rankingu WTA Tour Alison Riske 1:6, 2:6. Na koniec sezonu przegrała w pierwszych meczach turniejów głównych (po wygraniu eliminacji) ITF w Nantes i WTA w Limoges. Przez cały rok dobrej gry awansowała na 370. miejsce w rankingu WTA.

2015 edytuj

W styczniu 2015 roku przeszła przez eliminacje do turnieju ITF w Plantation, by dojść aż do półfinału. Mecz o wejście do finału przegrała jednak z Sachią Vickery 6:7(4), 6:7(4). Tydzień później wygrała trzeci turniej rangi ITF w Daytona Beach pokonując w finale Elise Mertens 6:2, 4:6, 6:0. Później osiągnęła półfinał w Sunrise i ćwierćfinał w Palm Harbor. Otrzymała dziką kartę do turnieju rangi WTA International w Marrakeszu. W pierwszej rundzie przegrała z inną laureatką dzikiej karty – Garbiñe Muguruzą 4:6, 1:6.

W maju wygrała kolejny turniej ITF w Caserta w finale ogrywając İpek Soylu 7:6(4), 6:1. W czerwcu wygrała dwa turnieje organizowane tydzień po tygodniu w Mińsku. Miesiąc później wygrała eliminacje do turnieju WTA w Bukareszcie, lecz przegrała w pierwszej rundzie turnieju głównego z Julią Görges 6:7(4), 4:6. Zrewanżowała się jednak Niemce już tydzień później pokonując ją w drugiej rundzie turnieju Nürnberger Gastein Ladies w Bad Gastein 3:6, 6:4, 6:3. W ćwierćfinale powstrzymała Rosjankę dopiero Sara Errani 3:6, 6:3, 2:6.

W sierpniu przegrała w ostatniej rundzie eliminacji do US Open, ale dostała się do turnieju głównego jako „szczęśliwa przegrana” po wycofaniu się Mariji Szarapowiej. W pierwszej rundzie pokonała Darję Gawriłową 6:2, 4:6, 7:5, w drugiej Anę Konjuh 6:4, 6:4. W trzeciej została dopiero pokonana przez późniejszą ćwierćfinalistkę Kristinę Mladenovic 2:6, 3:6.

We wrześniu wygrała swój siódmy turniej ITF, w finale w Saint-Malo pokonała Laurę Siegemund 7:5, 7:6(4). Sezon zakończyła bardzo dobrym występem podczas turnieju w Moskwie. Po wygraniu eliminacji w turnieju głównym pokonała kolejno Paulę Kanię 7:5, 2:6, 6:3, Irinę-Camelię Begu 6:3, 3:6, 6:3, a w ćwierćfinale po raz pierwszy reprezentantkę TOP 20 rankingu WTA Carlę Suárez Navarro 6:1, 6:2. W półfinale nie sprostała już jednak obrończyni tytułu Anastasiji Pawluczenkowej, przegrywając 6:2, 2:6, 4:6. Awansując o prawie trzysta miejsc w rankingu względem poprzedniego roku sezon zakończyła na 72. miejscu.

W grze podwójnej, grając wspólnie z Olhą Janczuk osiągnęła dwa finały turniejów ITF – w Moskwie i Mińsku. W październiku otrzymała dziką kartę do turnieju WTA Premier w Moskwie, w którym wystąpiła z Jeleną Wiesniną. W pierwszej rundzie pokonały rozstawione z numerem pierwszym Annę-Lenę Grönefeld i Alicję Rosolską 7:6(3), 6:4. W finale pokonały numer dwa turnieju, parę Irina-Camelia BeguMonica Niculescu 6:3, 6:7(7), 10–5. Tym samym Kasatkina odniosła największy sukces w dotychczasowej karierze.

2016 edytuj

W kolejnym roku Rosjanka osiągnęła półfinał w Petersburgu oraz ćwierćfinał w Indian Wells, Montrealu i na igrzyskach olimpijskich. W grze podwójnej osiągnęła ostatnią rundę w Moskwie.

2017 edytuj

Po ćwierćfinałach w Sydney i Dosze, Kasatkina triumfowała w Charleston. Pod koniec sezonu doszła do ćwierćfinału w Pekinie i finału w Moskwie. W grze podwójnej doszła do finału w Tokio.

2018 edytuj

W roku 2018 Kasatkina osiągnęła półfinał w Petersburgu, następnie finał w Dubaju i Indian Wells oraz ćwierćfinał w Madrycie, Paryżu i na Wimbledonie, wygrała w Moskwie.

Życie prywatne edytuj

Ulubionym tenisistą Kasatkiny jest Rafael Nadal, jest także fanką Petry Kvitovej i Marii Szarapowej[1]. Kasatkina lubi uprawiać sport, w tym piłkę nożną, kibicuje FC Barcelonie[2].

Tenisistka była sponsorowana przez Nike, Tecnifibre i Instaforex[3][4][5]. Jej współpraca z Nike zakończyła się w 2021 roku z powodu serii słabych wyników. W sierpniu 2021 roku Kasatkina podpisała umowę z Adidasem na odzież i obuwie[6].

W wywiadzie z Sofiją Tartakową w 2021 roku Rosjanka udzieliła wypowiedzi, które, jak przypuszczano, dotyczyły jej biseksualności[7]. W 2022 roku Kasatkina odpowiedziała na te komentarze, ujawniając się jako lesbijka i stwierdzając w wywiadzie, że jest w związku z łyżwiarką figurową Natalją Zabijako. Stało się to po tym, jak opublikowała zdjęcie ze swoją dziewczyną na Instagramie[8].

Mówiła wtedy, iż „uznała, że życie w szafie jest dla niej niemożliwe”, a także wypowiedziała się przeciwko postawom wobec społeczności LGBTQ+ i ograniczaniu ich praw w Rosji. W tym samym wywiadzie Kasatkina potępiła rosyjską inwazję na Ukrainę, wzywając do zaprzestania rosyjskiej agresji i okazując solidarność z narodem ukraińskim[8].

Historia występów wielkoszlemowych edytuj

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej edytuj

Turniej 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–P
Australian Open A A 3R 1R 2R 1R 1R 2R 3R 1R 2R 0 / 9 7 – 9
French Open A A 3R 3R QF 2R 2R 3R SF 4R 0 / 8 20 – 8
Wimbledon A A 3R 2R QF 1R NH 2R A 3R 0 / 6 10 – 6
US Open A 3R 1R 4R 2R 1R 1R 3R 1R 4R 0 / 9 11 – 9
Ranking na koniec roku 370 72 27 24 10 69 71 26 8 18 0 / 32 48 – 32

Występy w grze podwójnej edytuj

Turniej 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–P
Australian Open A A 2R 1R 1R A A 1R 1R A A 0 / 5 1 – 5
French Open A A 1R 2R 1R 3R A A A A 0 / 4 3 – 4
Wimbledon A A 3R A A 1R NH 1R A A 0 / 3 2 – 3
US Open A A 2R 3R A 2R A 2R A A 0 / 4 5 – 3
Ranking na koniec roku 118 48 67 412 127 141 283 642 489 0 / 16 11 – 15

Występy w grze mieszanej edytuj

Darja Kasatkina nigdy nie startowała w rozgrywkach gry mieszanej podczas turniejów wielkoszlemowych.

Finały turniejów WTA edytuj

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)
od
2021
WTA 1000 (obowiązkowe)
WTA 1000 (nieobowiązkowe)
WTA 500
WTA 250
WTA 125

Gra pojedyncza 16 (6–10) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 9 kwietnia 2017 Charleston Ceglana   Jeļena Ostapenko 6:3, 6:1
Finalistka 1. 21 października 2017 Moskwa Twarda (hala)   Julia Görges 1:6, 2:6
Finalistka 2. 24 lutego 2018 Dubaj Twarda   Elina Switolina 4:6, 0:6
Finalistka 3. 18 marca 2018 Indian Wells Twarda   Naomi Ōsaka 3:6, 2:6
Zwyciężczyni 2. 20 października 2018 Moskwa Twarda (hala)   Uns Dżabir 2:6, 7:6(3), 6:4
Zwyciężczyni 3. 19 lutego 2021 Melbourne Twarda   Marie Bouzková 4:6, 6:2, 6:2
Zwyciężczyni 4. 21 marca 2021 Petersburg Twarda (hala)   Margarita Gasparian 6:3, 2:1 krecz
Finalistka 4. 20 czerwca 2021 Birmingham Trawiasta   Uns Dżabir 5:7, 4:6
Finalistka 5. 8 sierpnia 2021 San Jose Twarda   Danielle Collins 3:6, 7:6(10), 1:6
Zwyciężczyni 5. 7 sierpnia 2022 San Jose Twarda   Shelby Rogers 6:7(2), 6:1, 6:2
Zwyciężczyni 6. 27 sierpnia 2022 Granby Twarda   Daria Saville 6:4, 6:4
Finalistka 6. 14 stycznia 2023 Adelaide Twarda   Belinda Bencic 0:6, 2:6
Finalistka 7. 1 lipca 2023 Eastbourne Trawiasta   Madison Keys 2:6, 6:7(13)
Finalistka 8. 13 stycznia 2024 Adelaide Twarda   Jeļena Ostapenko 3:6, 2:6
Finalistka 9. 11 lutego 2024 Abu Zabi Twarda   Jelena Rybakina 1:6, 4:6
Finalistka 10. 7 kwietnia 2024 Charleston Ceglana   Danielle Collins 2:6, 1:6

Gra podwójna 3 (1–2) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 23 października 2015 Moskwa Twarda (hala)   Jelena Wiesnina   Irina-Camelia Begu
  Monica Niculescu
6:3, 6:7(7), 10–5
Finalistka 1. 22 października 2016 Moskwa Twarda (hala)   Darja Gawriłowa   Andrea Hlaváčková
  Lucie Hradecká
6:4, 0:6, 7–10
Finalistka 2. 23 września 2017 Tokio Twarda   Darja Gawriłowa   Andreja Klepač
  María José Martínez Sánchez
3:6, 2:6

Występy w Turnieju Mistrzyń edytuj

W grze pojedynczej edytuj

Rok Rezultat Przeciwniczka Wynik
2018 zawodniczka rezerwowa (nie wystąpiła)
2022 Faza grupowa   Iga Świątek
  Coco Gauff
  Caroline Garcia
2:6, 3:6
7:6(6), 6:3
6:4, 1:6, 6:7(5)

Występy w Turnieju WTA Elite Trophy edytuj

W grze pojedynczej edytuj

Rok Rezultat Przeciwniczka Wynik
2018 Faza grupowa   Wang Qiang
  Madison Keys
6:1, 2:6, 7:5
2:6, 4:6
2023 Półfinał   Beatriz Haddad Maia 4:6, 1:6

Finały turniejów rangi ITF edytuj

turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75/80 000 $
turnieje z pulą nagród 50/60 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza 7 (7–0) edytuj

Rezultat Data Turniej ($) Naw. Przeciwniczka Wynik
Zwyciężczyni 1. 02/02/2014   Szarm el-Szejk 10 000 Twarda   Pernilla Mendesová 6:3, 6:4
Zwyciężczyni 2. 22/09/2014   Telawi 25 000 Ceglana   Jasmine Paolini 6:1, 4:6, 10–7
Zwyciężczyni 3. 25/01/2015   Daytona Beach 25 000 Ceglana   Elise Mertens 6:2, 4:6, 6:0
Zwyciężczyni 4. 23/05/2015   Caserta 25 000 Ceglana   İpek Soylu 7:6(4), 6:1
Zwyciężczyni 5. 14/06/2015   Mińsk 25 000 Ceglana   Ganna Poznikhirenko 4:3 krecz
Zwyciężczyni 6. 21/06/2015   Mińsk 25 000 Ceglana   Iryna Szymanowicz 6:1, 6:1
Zwyciężczyni 7. 20/09/2015   Saint-Malo 50 000 Ceglana   Laura Siegemund 7:5, 7:6(4)

Gra podwójna 2 (0–2) edytuj

Rezultat Data Turniej ($) Naw. Partnerka Przeciwniczki Wynik
Finalistka 1. 31/05/2015   Moskwa 25 000 Ceglana   Olha Janczuk   Carolin Daniels
  Alona Sotnykowa
2:6, 6:7(10)
Finalistka 2. 13/06/2015   Moskwa 25 000 Ceglana   Olha Janczuk   Walentina Iwachnienko
  Polina Monowa
6:4, 0:6, 10–12

Występy w igrzyskach olimpijskich edytuj

Gra pojedyncza edytuj

Runda Przeciwniczka Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro 2016, reprezentując państwo   Rosja
I runda   Tunezja: Uns Dżabir 3:6, 7:6(4), 6:1
II runda   Chiny: Zheng Saisai 6:1, 6:4
III runda   Włochy: Sara Errani 7:5, 6:2
Ćwierćfinał   Stany Zjednoczone: Madison Keys [7] 3:6, 1:6

Gra podwójna edytuj

Runda Partnerka Przeciwniczki Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro 2016, reprezentując państwo   Rosja
I runda   Swietłana Kuzniecowa   Niemcy: Anna-Lena Grönefeld, Laura Siegemund 6:1, 6:4
II runda   Japonia: Misaki Doi, Eri Hozumi 6:4, 6:4
Ćwierćfinał   Czechy: Andrea Hlaváčková, Lucie Hradecká [6] 1:6, 6:4, 5:7

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych edytuj

Gra pojedyncza (1) edytuj

Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 2014   French Open Ceglana   Ivana Jorović 6:7(5), 6:2, 6:3

Przypisy edytuj

  1. Haresh Ramchandani, 10 questions about Russia’s Daria Kasatkina Tennis Majors [online], Tennis Majors, 19 lipca 2022 [dostęp 2022-07-29] (ang.).
  2. Russia Beyond, Who is Daria Kasatkina, the rising star of Russian tennis? [online], Russia Beyond, 19 września 2018 [dostęp 2022-07-29] (ang.).
  3. Tennis Sponsorships Women (Singles) [online], Score and Change [dostęp 2022-07-29] (ang.).
  4. InstaForex Partners with Tennis Star Daria Kasatkina | Finance Magnates [online], Financial and Business News | Finance Magnates [dostęp 2022-07-29] (ang.).
  5. Daria Kasatkina ─ wschodząca gwiazda tenisa, gwiazda InstaForex [online], instaforex.com [dostęp 2022-07-29] (ang.).
  6. Latest tennis dresses and shoes at the 2021 US Open [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2022-07-29] (ang.).
  7. Секс с девушкой. Фэтшейминг. Убийства 90-х | звезда тенниса из криминальной столицы ДАША КАСАТКИНА. [dostęp 2022-07-29].
  8. a b Reuters and Associated Press, Daria Kasatkina comes out as gay and speaks out against Russian attitudes [online], the Guardian, 18 lipca 2022 [dostęp 2022-07-29] (ang.).

Bibliografia edytuj