Viswanathan Anand

hinduski szachista

Viswanathan Anand (ur. 11 grudnia 1969 w Mayiladuthurai)[4]indyjski szachista, mistrz świata FIDE w latach 2000–2002 oraz mistrz świata w latach 2007–2013.

Viswanathan Anand
Ilustracja
Viswanathan Anand (2016)
Data i miejsce urodzenia

11 grudnia 1969
Tamilnadu

Obywatelstwo

Indie

Tytuł szachowy

arcymistrz (1988)

Ranking FIDE

2754 (01.09.2023)[1]

Ranking krajowy FIDE

2[2]

FIDE Top 100

9[3]

Odznaczenia
Order Padma Vibhushan (Indie) Order Padma Vibhushan (Indie) Order Padma Bhushan (Indie) Order Padma Shri (Indie)

Kariera szachowa edytuj

Znany w świecie szachowym pod imieniem Vishy i przydomkiem „Tygrys z Madrasu”[5], swój pierwszy sukces na arenie międzynarodowej osiągnął w 1987 roku w Baguio, zdobywając tytuł mistrza świata juniorów. Rok później otrzymał tytuł arcymistrza. Z początkiem lat 90. zadomowił się w szachowej czołówce światowej po wygraniu kilku prestiżowych turniejów. Największym jego ówczesnym osiągnięciem było zwycięstwo w 1992 roku turnieju w Reggio Emilia, w którym w pokonanym polu pozostawił dwóch wówczas najsilniejszych szachistów globu – Garriego Kasparowa i Anatolija Karpowa. W tym, jak i w kolejnym, 1993 dwukrotnie podzielił I miejsca w memoriałach Maxa Euwego w Amsterdamie. Dał się poznać jako błyskotliwy szachista, a jego charakterystyczną cechą było niezwykle szybkie rozgrywanie partii.

 
Mecz z Kasparowem, Nowy Jork 1995
 
Mecz z Kramnikiem, Bonn 2008
 
Po obronie tytułu mistrza świata, Bonn 2008

W 1995 rozegrał mecz przeciwko Kasparowowi o mistrzostwo świata pod egidą Stowarzyszenia Zawodowych Szachistów (PCA). Mecz odbył się w World Trade Center w Nowym Jorku. Po początkowej serii ośmiu remisów wygrał jedną partię, lecz z następnych pięciu przegrał aż cztery, tym samym poniósł porażkę w całym meczu w stosunku 7½ – 10½[6].

W 1997 wystąpił w Groningen w pierwszych mistrzostwach świata rozgrywanych systemem pucharowym. W turnieju głównym okazał się najlepszy w finale pokonując Michaela Adamsa, a następnie zmierzył się w styczniu 1998 w Lozannie z Anatolijem Karpowem w meczu o mistrzostwo świata. Spotkanie przegrał w 3 – 5 i zdobył tytuł wicemistrza świata[7].

W 2000 zdobył tytuł mistrza świata, triumfując w turnieju rozegranym systemem pucharowym według przepisów FIDE. W finale rozegranym w Nowym Delhi pokonał bez porażki Aleksieja Szyrowa, wygrywając trzy partie i remisując jedną[8]. W kolejnych mistrzostwach, rozegranych na przełomie 2001 i 2002 roku w Moskwie, awansował do półfinału, w którym uległ Wasilijowi Iwanczukowi[9]. W 2005 podzielił w San Luis II-III miejsce w kolejnym turnieju o mistrzostwo świata[10].

W styczniu 2000 roku zwyciężył w bardzo silnie obsadzonym turnieju błyskawicznym Plus GSM World Blitz Chess Cup w Warszawie[11]. W październiku 2003 roku w Cap d’Agde po raz pierwszy zostały rozegrane mistrzostwa świata w szachach aktywnych (na rozegranie partii zawodnicy mieli 25 minut z dodawanym czasem 10 sekund po każdym posunięciu). Wygrał turniej (w finale pokonując Władimira Kramnika), wyprzedzając dziesięciu szachistów z pierwszej dwunastki listy rankingowej FIDE[12].

W latach 1984–2006 siedmiokrotnie reprezentował swój kraj na szachowych olimpiadach. Na swoim koncie posiada srebrny medal, który otrzymał w roku 2004 za uzyskanie drugiego najwyższego wyniku rankingowego[13].

Do najważniejszych indywidualnych sukcesów należą zwycięstwa w turniejach elity w Wijk aan Zee (w latach 2003, 2004 i 2006 – wspólnie z Weselinem Topałowem), Dortmundzie (2004 – wspólnie z Arkadijem Naiditschem) oraz Morelii i Linares (2007[14] i 2008[15]), jak również siedmiokrotnie (1996, 1999, 2000, 2001, 2005, 2006, 2007) w León.

Od początku lat od lat 90. utrzymuje się w ścisłej czołówce światowej. Cieszy się niezwykłą popularnością w swoim kraju, podobną do sławy mistrzów krykieta. Jego pozycja w światowych szachach przyczyniła się do znacznego wzrostu popularności współczesnych szachów w Indiach.

W 2007 po raz drugi swojej karierze został mistrzem świata, zwyciężając w rozegranym w Meksyku turnieju z udziałem ośmiu zawodników. Jako jedyny nie przegrał w nim partii, wygrał cztery i z wynikiem 9 pkt (z 14 możliwych) wyprzedził Władimira Kramnika i Borysa Gelfanda[16]. W 2008 obronił w Bonn tytuł, pokonując Władimira Kramnika w stosunku 6½ – 4½.

W maju 2010 pokonał w Sofii pretendenta i byłego mistrza świata Bułgara Weselina Topałowa w stosunku 6½ – 5½[17]. W 2012 obronił tytuł mistrza świata, pokonując w Moskwie Borysa Gelfanda w stosunku 8½ – 7½[18]. 22 listopada 2013 roku po przegranym w stosunku 3½: 6½ meczu w Ćennaj utracił tytuł na rzecz Magnusa Carlsena[19]. W 2014 zwyciężył w rozegranym w Chanty-Mansyjsku turnieju pretendentów, zdobywając prawo do udziału w meczu o mistrzostwo świata z Magnusem Carlsenem[20]. W meczu tym uległ Norwegowi w stosunku 4½: 6½, nie odzyskując tytułu mistrza świata[21].

Jest ambasadorem World Wide Fund for Nature[22].

Najwyższy ranking w karierze osiągnął 1 marca 2011, z wynikiem 2817 punktów zajmował wówczas 1. miejsce na światowej liście FIDE[23].

Odznaczenia edytuj

Ponadto, w 1985, został uhonorowany nagrodą Arjuna Award[27].

Przypisy edytuj

  1. Anand, Viswanathan [online], World Chess Federation – FIDE [dostęp 2023-08-30] (ang.).
  2. Period: August 2023. Rank India. Międzynarodowa Federacja Szachowa, 1 sierpnia 2023. [dostęp 2023-08-30].
  3. Top 100 Players August 2023 – Archive. Międzynarodowa Federacja Szachowa, 1 sierpnia 2023. [dostęp 2023-08-30].
  4. Viswanathan Anand: Who is he?
  5. Viswanathan Anand: Tiger of Madras and king of chess. [dostęp 2012-09-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-06)].
  6. Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2014-11-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-10)].
  7. 1998 Karpov – Anand FIDE Title Match.
  8. 2000 FIDE Knockout Matches.
  9. 2001-02 FIDE Knockout Matches.
  10. 2005 WCC San Luis.
  11. Plus GSM World Blitz Chess Cup 2000.
  12. World Champion Vishy Anand!
  13. OlimpBase.
  14. Anand wins Morelia/Linares 2007 by a full point.
  15. Linares 2008: Anand wins Super-GM.
  16. Mexico 2007: Vishy Anand is world champion!
  17. Sofia R12: Vishy wins, retains World Championship title.
  18. WCh 2012 Tiebreak: Anand draws final game, retains title!
  19. Magnus Carlsen is World Chess Champion 2013!
  20. Candidates 2014 Final.
  21. Magnus Carlsen is FIDE World Chess Champion 2014!
  22. Anand ambassador of WWF India.
  23. Top lists records: Anand, Viswanathan.
  24. India.gov.in: Padma Vibhushan Awardees 2008. [dostęp 2009-12-19]. (ang.).
  25. India.gov.in: Padma Vibhushan Awardees 2009. [dostęp 2009-12-19]. (ang.).
  26. GM Krishnan Sasikiran to receive prestigious Padma Shri Award.
  27. LIST OF ARJUNA AWARDEES. yas.nic.in. [dostęp 2023-01-06]. (ang.).

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj