Bawełniak

rodzaj gryzoni

Bawełniak[6] (Sigmodon) – rodzaj ssaków z podrodziny bawełniaków (Sigmodontinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae). W polskiej literaturze zoologicznej nazwa „bawełniak” była używana dla oznaczenia gatunku Sigmodon hispidus[7]. W wydanej w 2015 roku przez Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk publikacji „Polskie nazewnictwo ssaków świata” gatunkowi temu przypisano oznaczenie bawełniak szczeciniasty, rezerwując nazwę „bawełniak” dla rodzaju Sigmodon.

Bawełniak
Sigmodon
Say & Ord, 1825[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – bawełniak arizoński (S. arizonae)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

Supramyomorpha

Infrarząd

myszokształtne

Nadrodzina

myszowe

Rodzina

chomikowate

Podrodzina

bawełniaki

Plemię

Sigmodontini

Rodzaj

bawełniak

Typ nomenklatoryczny

Sigmodon hispidus Say & Ord, 1825

Synonimy
Podrodzaje i Gatunki

21 gatunków (w tym 7 wymarłych) – zobacz opis w tekście

Zasięg występowania edytuj

Rodzaj obejmuje gatunki występujące na terenie Ameryki Południowej, Ameryki Środkowej i w południowej części Ameryki Północnej[8][9][10].

Morfologia edytuj

Długość ciała (bez ogona) 106–245 mm, długość ogona 72–166 mm, długość ucha 14–30 mm, długość tylnej stopy 25–43 mm; masa ciała 50–300 g[9][11].

Systematyka edytuj

Rodzaj zdefiniowali w 1825 roku amerykańscy przyrodnicy Thomas Say i George Ord na łamach Journal of the Academy of Natural Sciences of Philadelphia[1]. Na gatunek typowy autorzy wyznaczyli (oznaczenie monotypowe) bawełniaka szczeciniastego (S. hispidus).

Etymologia edytuj

  • Sigmodon (Symidon): gr. σῖγμα sigma ‘litera Σ’; ὀδούς odous, ὀδóντος odontos ‘ząb’; w aluzji do sigmoidalnego wzoru na zębach trzonowych gdy ich korony są zużyte[12].
  • Lasiomys: gr. λάσιος lasios ‘włochaty, kudłaty’; μυς mus, μυος muos ‘mysz’[13]. Gatunek typowy: Lasiomys hirsutus Burmeister, 1854.
  • Deilemys: gr. δείλη deilē ‘popołudnie, zmierzch’; μυς mus, μυος muos ‘mysz’[14]. Gatunek typowy: Deilemys toltecus Saussure, 1860.
  • Sigmomys: gr. σῖγμα sigma ‘litera Σ’; μυς mus, μυος muos ‘mysz’; w aluzji do podobieństwa do rodzaju Sigmodon[12]. Gatunek typowy: Sigmomys savannarum O. Thomas, 1901 (= Reithrodon alstoni O. Thomas, 1880).

Podział systematyczny edytuj

Do rodzaju należą następujące występujące współcześnie gatunki zgrupowane w dwóch podrodzajach[15][11][8][6]:

Opisano również gatunki wymarłe:

Uwagi edytuj

  1. Niepoprawna późniejsza pisownia Sigmodon Say & Ord, 1825.

Przypisy edytuj

  1. a b T. Say & G. Ord. Description of a new Species of Mammalia, where on a genus is proposed to be founded. „Journal of the Academy of Natural Sciences of Philadelphia”. 4 (2), s. 352, 1825. (ang.). 
  2. G.R. Waterhouse: The Zoology of the Voyage of H. M. S. Beagle, under the command of Captain FitzRoy, R.N., during the years 1832 to 1836. Cz. 2: Mammalia. London: Smith, Elder and Co., 1839, s. 75. (ang.).
  3. H. Burmeister. Vierteljalirsbericht über die Sitzungen der naturforschenden Gesellschaft zu Halle. „Abhandlungen der Naturforschenden Gesellschaft zu Halle”. 2, s. 16, 1854. (niem.). 
  4. H.L.F. de Saussure. Note sur quelques Mammifères du Mexique. „Revue et Magasin de Zoologie pure et Appliquée”. 2e Série. 12, s. 98, 1860. (fr.). 
  5. O. Thomas. On a Collection of Mammals from the Kanuku Mountains, British Guiana. „The Annals and Magazine of Natural History”. Seventh Series. 8, s. 150, 1901. (ang.). 
  6. a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 255. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  7. K. Kowalski (red.), A. Krzanowski, H. Kubiak, B. Rzebik-Kowalska & L. Sych: Ssaki. Wyd. IV. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991, s. 22, seria: Mały słownik zoologiczny. ISBN 83-214-0637-8.
  8. a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 386–388. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  9. a b U. Pardiñas, P. Myers, L. León-Paniagua, N.O. Garza, J. Cook, B. Kryštufek, R. Haslauer, R. Bradley, G. Shenbrot & J. Patton. Opisy gatunków Cricetidae: U. Pardiñas, D. Ruelas, J. Brito, L. Bradley, R. Bradley, N.O. Garza, B. Kryštufek, J. Cook, E.C. Soto, J. Salazar-Bravo, G. Shenbrot, E. Chiquito, A. Percequillo, J. Prado, R. Haslauer, J. Patton & L. León-Paniagua: Family Cricetidae (True Hamsters, Voles, Lemmings and New World Rats and Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 399–403. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
  10. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Sigmodon. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-11-28].
  11. a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 245–246. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  12. a b Palmer 1904 ↓, s. 631.
  13. Palmer 1904 ↓, s. 364.
  14. Palmer 1904 ↓, s. 219.
  15. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-06]. (ang.).
  16. R.A. Martin: Fossil mammals from the Coleman IIA fauna, Sumter County. W: S.D. Webb (red.): Pleistocene mammals of Florida. Gainesville: University of Florida Press, 1974, s. 35–99. ISBN 978-0-8130-0361-0. (ang.).
  17. a b J.W. Gidley. Preliminary report on fossil vertebrates of the San Pedro Valley, Arizona, with descriptions of new species of Rodentia and Lagomorpha. „United States Geological Survey Professional Paper”. 131E, s. 125, 1922. (ang.). 
  18. N.J. Czaplewski. Sigmodont rodents (Mammalia; Muroidea; Sigmodontinae) from the Pliocene (Early Blancan) Verde Formation, Arizona. „Journal of Vertebrate Paleontology”. 7 (2), s. 186, 1987. DOI: 10.1080/02724634.1987.10011652. (ang.). 
  19. W.S. Strain. Blancan mammalian fauna and Pleistocene formations, Hudspeth County, Texas. „Bulletin of the Texas Memorial Museum”. 10, s. 35, 1966. (ang.). 
  20. R.A. Martin. Fossil history of the rodent genus Sigmodon. „Evolutionary Monographs”. 2, s. 16, 1979. (ang.). 
  21. R.A. Martin & R.H. Prince. A new species of Early Pleistocene cotton rat from the Anza-Borrego Desert of southern California. „Bulletin of the Southern California Academy of Sciences”. 88, s. 81, 1989. (ang.). 

Bibliografia edytuj