Wikipedia

Stacy Keach

amerykański aktor

Stacy Keach, właśc. Walter Stacy Keach Jr.[1] (ur. 2 czerwca 1941 w Savannah[2]) – amerykański aktor, reżyser, scenarzysta, producent filmowy i telewizyjny, kompozytor; znany jako narrator stacji PBS i Discovery.

Stacy Keach
Ilustracja
Stacy Keach (2007)
Imię i nazwisko

Walter Stacy Keach Jr.

Data i miejsce urodzenia

2 czerwca 1941
Savannah

Zawód

aktor, reżyser, scenarzysta, producent, kompozytor

Współmałżonek

Kathryn Baker (1964–?; rozwód)
Marilyn Aiken (1975–?; rozwód)
Jill Donahue (1981–1986; rozwód)
Małgorzata Tomassi (od 1986)

Lata aktywności

od 1966

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

W 2019 otrzymał własną gwiazdę w Alei Gwiazd w Los Angeles znajdującą się przy 1628 Hollywood Boulevard[3][4].

Życiorys edytuj

Wczesne lata edytuj

Urodził się jako starszy syn Mary Cain Keach (z domu Peckham) i Waltera Stacy’ego Keacha Sr. (zm. 13 lutego 2003 na niewydolność serca), wykładowcy teatru w Armstrong Junior College, aktora i reżysera[5]. Dorastał wraz z młodszym bratem Jamesem (ur. 7 grudnia 1947), który również został aktorem, reżyserem i producentem filmowym i ożenił się z aktorką Jane Seymour.

W czerwcu 1959 ukończył szkołę średnią Van Nuys High School. W 1963 uzyskał licencjat na wydziale języka angielskiego i dramatu Uniwersytetu Kalifornijskiego w Berkeley. Studiował także na Uniwersytecie Yale i jako stypendysta Fulbrighta w London Academy of Music and Dramatic Art[6].

Kariera edytuj

Występował na off-Broadwayu w sztukach: MacBird! w Village Gate (1966) w tytułowej roli Lyndona Johnsona (współczesnego odpowiednika Makbeta), Miłośnicy czarnuchów (The Niggerlovers, 1967)[7] George’a Tabori z debiutującym Morganem Freemanem oraz na Broadwayu w przedstawieniu Indianie (Indians, 1969) jako Buffalo Bill[8]. Wystąpił także na deskach awangardowego teatru muzycznego w spektaklu Naga kartka kazania (The Nude Paper Sermon), zrealizowanym przez Nonesuch Records. Zdobył wiele nagród, w tym nagrodę Obie, Drama Desk Award i Vernon Rice Award[9]. Zagrał tytułową rolę w przedstawieniach szekspirowskich – Król Lear (2006) w Goodman Theater w Chicago oraz trzech osobnych produkcjach Hamleta[10].

Swoją ekranową przygodę rozpoczął od gościnnego udziału w serialu ABC Kawalkada Ameryki (Cavalcade of America, 1953, 1955). Rola boksera Tully’ego w dramacie sportowym Johna Hustona Zachłanne miasto (Fat City, 1972) przyniosła mu nagrodę krytyków Kansas City w stanie Kansas. W biblijnym miniserialu Franco Zeffirelliego Jezus z Nazaretu (Jesus of Nazareth, 1977) wystąpił w roli Barabasza. Sławę międzynarodową zawdzięcza kreacji prywatnego detektywa Mike’a Hammera w serialu CBS Mike Hammer (1984-1987 i 1997-1998), za którą w 1985 roku zdobył nominację do nagrody Złotego Globu. Za postać Ernesta Hemingwaya w biograficznym miniserialu ZDF Hemingway (1988) został uhonorowany nagrodą Złotego Globu i nominowany do nagrody Emmy[11].

Był narratorem słuchowiska radiowego Strefa mroku (The Twilight Zone). W filmie akcji When Eagles Strike (aka Operation Balikatan, 2003) pojawił się jako generał Thurmond, dowodzący grupą amerykańskich komandosów, których zadanie polega na odbiciu więzionych polityków. W serialu Fox Skazany na śmierć (Prison Break, 2005-2007) wystąpił jako Henry Pope, naczelnik więzienia Fox River. Rolę więziennego naczelnika, tym razem okrutnego i bezwzględnego, powtórzył w telewizyjnym filmie z 2008 Krwawy ring (Ring of Death), w którym wystąpił u boku Johnny’ego Messnera.

Życie prywatne edytuj

Był 4 razy żonaty: z Kathryn Baker (od 5 września 1964 do ?), Marilyn Aiken (od 1975 do 5 września 1979) i modelką Jill Donahue (od 31 maja 1981 do 1986). Spotykał się także z piosenkarką Judy Collins. W dniu 22 czerwca 1986 poślubił Małgorzatę Tomassi, z którą ma dwoje dzieci: syna Shannona i córkę Karolinę. Kupił żonie willę pod Warszawą, w której przebywają w czasie wakacji i świąt[12].

W 2015 otrzymał polskie obywatelstwo.

Wybrana filmografia edytuj

Filmy fabularne edytuj

Filmy dokumentalne edytuj

Filmy telewizyjne edytuj

  • 1968: Makbet (Macbeth) jako Banquo
  • 1975: James Dean: Pierwszy amerykański nastolatek (James Dean: The First American Teenager) jako narrator (głos)
  • 1976: Dynastia (Dynasty) jako Matt Blackwood
  • 1980: Pogłoska o wojnie (A Rumor of War) jako Major Ball
  • 1983: Zabij mnie, zabij siebie (Murder Me, Murder You) jako Mike Hammer
  • 1983: Księżniczka Daisy (Princess Daisy) jako Książę Stash Valensky
  • 1986: Komandosi Hollywood (The Return of Mickey Spillane’s Mike Hammer) jako Mike Hammer
  • 1989: Śmierć przed kamerą (Mike Hammer: Murder Takes All) jako Mike Hammer
  • 1991: Misja rekina (Mission of the Shark: The Saga of the U.S.S. Indianapolis) jako Kapitan Charles Butler McVay
  • 1993: Nie do pokonania (Irresistible Force) jako Harris Stone
  • 1993: Worek na zwłoki (Body Bags) jako Richard Coberts
  • 1995: Młody Ivanhoe (Young Ivanhoe) jako Pembrooke
  • 2002: Świąteczna pułapka (The Santa Trap) jako Max Hurst
  • 2003: Wyścig z żywiołem (Frozen Impact) jako Pete Crane
  • 2006: Ptasia grypa w Ameryce (Fatal Contact: Bird Flu in America) jako Sekretarz Collin Reed
  • 2008: Krwawy ring (Ring of Death) jako Warden Golan
  • 2009: Bokser (The Boxer) jako Joe Miller

Seriale telewizyjne edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ Stacy Keach. Listal. [dostęp 2016-01-31]. (ang.).
  2. ↑ Stacy Keach. PORT.hu. [dostęp 2016-02-22]. (węg.).
  3. ↑ Stacy Keach. Walk of Fame. [dostęp 2022-08-03]. (ang.).
  4. ↑ Amy Nicholson: Stacy Keach on Shakespeare, Stardom and His Walk of Fame Honor. „Variety”, 2019-07-31. [dostęp 2022-08-03]. (ang.).
  5. ↑ Stacy Keach Biography (1941-). Film Reference. [dostęp 2016-02-22]. (ang.).
  6. ↑ Sandra Brennan: Stacy Keach Biography. AllMovie. [dostęp 2022-06-25]. (ang.).
  7. ↑ Stacy Keach. Internet Off-Broadway Database. [dostęp 2022-06-25]. (ang.).
  8. ↑ Stacy Keach. Internet Broadway Database. [dostęp 2022-06-25]. (ang.).
  9. ↑ Stacy Keach. Rotten Tomatoes. [dostęp 2022-06-25]. (ang.).
  10. ↑ Stacy Keach. TV.com. [dostęp 2016-02-22]. (ang.).
  11. ↑ Stacy Keach Awards. AllMovie. [dostęp 2022-06-25]. (ang.).
  12. ↑ Star Keach recovering from stroke. BBC. [dostęp 2016-02-22]. (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Stacy_Keach&oldid=70362847”