Alibabki

polski żeński zespół wokalny

Alibabki[a]polski żeński zespół wokalny założony w Warszawie zimą 1963 przez Zbigniewa Ciechana i Jana Rysińskiego.

Alibabki
Rok założenia

1963

Rok rozwiązania

1988

Pochodzenie

 Polska

Gatunek

pop, ska

Aktywność

1963–1988

Skład
Wanda Orlańska-Borkowska, Ewa Dębicka-Brzozowska, Anna Dębicka-Czaplicka, Agata Dowhań, Krystyna Grochowska, Sylwia Krajewska
Byli członkowie
Anna Łytko, Barbara Trzetrzelewska, Alina Puk

15-krotnie wystąpiły na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu, zdobywając łącznie trzy główne nagrody. Cztery razy wystąpiły na festiwalu w Sopocie, zdobywając nagrodę publiczności.

Grały koncerty w kraju oraz w ośrodkach polonijnych za granicą, m.in. w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie. Poza własną twórczością, wspomagały chórkami innych polskich wykonawców, takich jak: Bizony, Budka Suflera, Breakout, Czerwone Gitary, Marek Grechuta, Anna Jantar, Irena Jarocka, Elżbieta Jodłowska, Stenia Kozłowska, Halina Kunicka, Wojciech Młynarski, Czesław Niemen, Jerzy Połomski, Maryla Rodowicz, Skaldowie, Tajfuny, Tadeusz Woźniak i Andrzej Zaucha.

Skład zespołu

edytuj

Zadebiutowały w styczniu 1964. Początkowo w skład zespołu weszły wokalistki Reprezentacyjnego Chóru i Orkiestry Symfonicznej Związku Harcerstwa Polskiego, działającego pod kierownictwem Władysława Skoraczewskiego[1]:

Późniejszy skład zespołu ulegał licznym zmianom, co spowodowane było głównie tym, że członkinie podstawowego składu od czasu do czasu przebywały na urlopach macierzyńskich, co powodowało konieczność znalezienia kogoś na zastępstwo[1]. Następnie grupa wracała do podstawowego składu, co jednak powodowało, że na rynku równolegle funkcjonowały dwa zespoły sygnujące się nazwą „Alibabki”[1].

W zespole śpiewały:

Kierownicy muzyczni grupy

edytuj

Kariera zespołu

edytuj

Zespół zadebiutował jako Sekstet Wokalny na I Krajowym Sympozjum Piosenki Harcerskiej w Przemyślu oraz Radiowej Giełdzie Piosenki w 1964. W tym samym roku podczas II Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu wokalistki otrzymały nagrodę za interpretację piosenki „Idzie świt”[3]. Również w 1964 dokonały pierwszych nagrań radiowych, a rok później nagrały swój pierwszy album, wydały czwórkę pt. W rytmach Jamajca Ska (z grupą Tajfuny) oraz wystąpiły na 3. KFPP w Opolu z utworem „Gdy zmęczeni wracamy z pól”[1].

W 1968 za utwór „To Ziemia” otrzymały Nagrodę Dziennikarzy na 6. KFPP w Opolu, a dzięki wygranej zostały dopuszczone do udziału na 8. Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Sopocie, na którym wystąpiły ze Stanem Borysem[4]. W 1969 wystąpiły z utworem „Czekam tu” w koncercie „Premier” na 7. KFPP w Opolu, na którym odebrały też Nagrodę Przewodniczącego Komitetu ds. RiTV za piosenkę „Kwiat jednej nocy”[1]. W 1972 wraz z Tadeuszem Woźniakiem otrzymały nagrodę Ministra Kultury i Sztuki za utwór „Zegarmistrz światła” podczas 10. KFPP w Opolu[1].

W latach 1969–1973 na skutek częstych zmian składu zespołu doszło do powstania konkurencyjnej grupy, również sygnującej się nazwą „Alibabki”[1]. Odbyła się wtedy precedensowa sprawa sądowa w historii polskiej muzyki rozrywkowej o prawo do nazwy[1]; została ona przywrócona założycielkom Alibabek, które wznowiły działalność w 1974.

Jeszcze w trakcie trwania sporu sądowego o nazwę, w 1974 tradycyjny skład zespołu wystąpił – jako Grupa Wokalna Polskich Nagrań – w koncercie z okazji 30–lecia PRL na 12. KFPP w Opolu[1].

W latach 80. ponownie przerwały działalność, po czym na krótko wznowiły ją w 1987.

12 czerwca 2009 odsłoniły swoją gwiazdę w Alei Gwiazd w Opolu.

W 2015, za namową animatora polskiej sceny reggae i ska, Janusza Kusza, okazjonalnie z okazji 50. rocznicy wydania płyty W rytmach Jamaica Ska wystąpiły na Ostróda Reggae Festival i pojawiły się na koncercie pod hasłem „Tribute to Alibabki”[5]. W 2016 w sześcioosobowym, tradycyjnym składzie w studiu nagraniowym Radia Łódź wraz z zespołem The Bartenders nagrały nowe wersje tych czterech piosenek w rytmie ska sprzed 50 lat[6] oraz wystąpiły na estradzie w sierpniu 2016 na zakończenie trasy „Męskie granie” w Żywcu[7].

Charakterystyka muzyczna

edytuj

Śpiewały piosenki najpopularniejszych wówczas kompozytorów muzyki popularnej (m.in.: Seweryna Krajewskiego, Juliusza Loranca, Andrzeja Zielińskiego, Ryszarda Poznakowskiego, Katarzyny Gärtner, Andrzeja Kurylewicza, Adama Skorupki, Wojciecha Karolaka, Jana Ptaszyna Wróblewskiego, Jacka Mikuły) do tekstów najbardziej znanych autorów (jak np.: Agnieszka Osiecka, Jonasz Kofta, Marek Dagnan, Magda Czapińska, Jan Tadeusz Stanisławski czy Wojciech Młynarski).

Początkowo śpiewały prawie wyłącznie piosenki harcerskie, jednak później rozwinęły zarówno repertuar, jak i styl wykonywania utworów. W 1968 uniezależniły się od ZHP. Nagrały także kilka piosenek z repertuaru ludowego. Ich album pt. W rytmie Jamajca Ska (1965) przez wielu znawców gatunku uznawany jest za pierwszą polską płytę z muzyką ska.

Poza własną działalnością, uczestniczyły w licznych nagraniach innych wykonawców, których ponadto wspierały wokalnie podczas występów np. na festiwalach[4].

Nagrody

edytuj
  • 1964 – II KFPP w Opolu, Nagroda Specjalna za piosenkę „Idzie świt”
  • 1965 – III KFPP w Opolu, II Nagroda za piosenkę „Gdy zmęczeni wracamy z pól”
  • 1965 – III KFPP w Opolu, nagroda rzeczowa za w/w piosenkę
  • 1968 – VI KFPP w Opolu, Nagroda Prasy za piosenkę „To ziemia”
  • 1969 – VII KFPP w Opolu, I Nagroda za piosenkę „Kwiat jednej nocy”
  • 1969 – Międzynarodowy Festiwal Piosenki Sopot '69, Nagroda Czytelników „Głosu Wybrzeża
  • 1976 – Honorowa Odznaka Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Opolu „Zasłużony dla Miasta Opola”
  • 1987 – Odznaka Ministra Kultury i Sztuki – „Zasłużony Działacz Kultury”
  • 1988 – XXV KFPP w Opolu, Kryształowy Kamerton, przyznany przez ZAKR, za całokształt działalności artystycznej
  • 2009 – Srebrne Medale „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” wręczone członkiniom zespołu, z okazji 45-lecia działalności artystycznej[8]

Piosenki

edytuj

Piosenki Alibabek

edytuj

Piosenki innych wykonawców, z którymi Alibabki śpiewały w chórkach

edytuj

Dyskografia

edytuj

Wśród zarejestrowanych nagrań zespołu oprócz płyt długogrających znajdują się liczne single, pocztówki grające oraz nagrania wydane na składankach festiwalowych i okolicznościowych, a także gościnne nagrania na płytach innych polskich artystów z tego okresu.

  • Platynowa kolekcja / Złote przeboje (1999)
  • ...Bez nas ani rusz... / 2 CD (1998)
  • Remanent (1994), CD, Muza – PNCD 265
  • Niebiesko-Czarni: Przeżyjmy to jeszcze raz, vol. 1-3, LP, Muza
  • Wesołych Świąt (1989), LP, Muza – 2811 (potem CD, Muza)
  • Zagrajmy w kości jeszcze raz (1977), LP, Muza – SX 1497
  • Kwiat jednej nocy (1969), LP, Pronit – SXL 0577
  • Kapitańskie tango
  • W rytmach Jamaica Ska (1965)

Filmografia

edytuj

Filmy z udziałem Alibabek

edytuj

Filmy, w których wykorzystano piosenki Alibabek bądź piosenki z ich udziałem

edytuj
  1. Spotykana jest też pisownia nazwy zespołu Ali-Babki.

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e f g h i Sylwia Gawłowska: Festiwalowe podium. Krajowy Festiwal Polskiej Piosenki w Opolu 1963–2017 we wspomnieniach artystów. 2018, s. 18–19. ISBN 978-83-938344-7-1.
  2. Magdalena Drozdek: Zmarła Wanda Narkiewicz-Jodko, wokalistka Alibabek. gwiazdy.wp.pl, 2020-02-19. [dostęp 2020-02-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-19)]. (pol.).
  3. Sylwia Gawłowska: Festiwalowe podium. Krajowy Festiwal Polskiej Piosenki w Opolu 1963–2017 we wspomnieniach artystów. 2018, s. 17. ISBN 978-83-938344-7-1.
  4. a b Sylwia Gawłowska: Festiwalowe podium. Krajowy Festiwal Polskiej Piosenki w Opolu 1963–2017 we wspomnieniach artystów. 2018, s. 20. ISBN 978-83-938344-7-1.
  5. Karol Sakosik: „W rytmach Jamajka Ska”. Alibabki wracają na scenę po 50 latach. Gazeta Wyborcza, 2016-06-23. [dostęp 2020-08-07]. (pol.).
  6. Tribute to Alibabki (Alibabki, The Bartenders i goście) (2CD). Kultowe Nagrania. [dostęp 2020-08-07]. (pol.).
  7. Męskie Granie 2016 [online], 2016.meskiegranie.pl [dostęp 2019-02-04] (pol.).
  8. Medale Zasłużony Kulturze – Gloria Artis. mkidn.gov.pl, 2009-08-12. [dostęp 2012-11-22].

Bibliografia

edytuj
  • Ali-Babki. W: Ryszard Wolański: Leksykon Polskiej Muzyki Rozrywkowej. Warszawa: Agencja Wydawnicza Morex, 1995, s. 3–4. ISBN 83-86848-05-7.

Linki zewnętrzne

edytuj