Difenylochloroarsyna

związek chemiczny

Difenylochloroarsynametaloorganiczny związek chemiczny, drażniący bojowy środek trujący z grupy sternitów. Znany od 1880 roku. Stosowany przez Niemców w czasie I wojny światowej.

Difenylochloroarsyna
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C12H10AsCl

Inne wzory

(C
6
H
5
)
2
AsCl, Ph
2
AsCl

Masa molowa

264,58 g/mol

Wygląd

bezbarwne, krystaliczne ciało stałe

Identyfikacja
Numer CAS

712-48-1

PubChem

12836

Podobne związki
Podobne związki

difenylocyjanoarsyna

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Identyfikacja edytuj

Oznaczenia wojskowe: USA i Wielka Brytania – DA, Niemcy – Clark I. Składnik mieszaniny błękitny krzyż.

Właściwości edytuj

W stanie czystym jest bezbarwną, krystaliczną substancją o temperaturze topnienia 43 °C i wrzenia 333 °C. Trująca, maksymalne stężenie par – 6,8×10−4 mg/dm³. Dobrze rozpuszcza się w rozpuszczalnikach organicznych oraz innych bojowych środkach trujących (fosgen, difosgen, chloropikryna, iperyt siarkowy, arsyny). Rozpuszczalność w wodzie wynosi ok. 0,2 g/l. Produkt techniczny jest brunatną cieczą.

Difenylochloroarsyna bardzo powoli hydrolizuje w wodzie, a szybko w wodno-alkoholowych roztworach wodorotlenków. Produkt hydrolizy jest także toksyczny. Do odkażania wykorzystuje się chlorowanie i reakcje z siarczkami.

Działane toksyczne edytuj

Difenylochloroarsyna silnie drażni błony śluzowe oczu i górnych dróg oddechowych. Powoduje łzawienie, katar, kaszel, ból w płucach, utrudnia oddychanie. Objawy trwają kilka do kilkunastu godzin. Zanikają bez trwałych następstw.

Pierwsze objawy podrażnienia występują przy stężeniu 10−4 mg/dm³. Stężenia ok. 2 mg/dm³ mogą spowodować śmierć na skutek porażenia dróg oddechowych.

Przypisy edytuj

  1. a b c d e CRC Handbook of Chemistry and Physics, William M. Haynes (red.), wyd. 97, Boca Raton: CRC Press, 2016, s. 3-228, ISBN 978-1-4987-5429-3 (ang.).
  2. a b c d Diphenylchloroarsine, [w:] ChemIDplus, United States National Library of Medicine [dostęp 2017-04-16] (ang.).
  3. a b Związki arsenu, [w:] Classification and Labelling Inventory, Europejska Agencja Chemikaliów [dostęp 2015-03-28] (ang.).

Bibliografia edytuj